Hallo allemaal,
Ook ik heb een gebroken hart en wil graag mijn verhaal ergens kwijt.
Begin februari leerde ik een jongen kennen via een datingsite. We hadden dit beiden nooit eerder gedaan en zagen het allebei als voor de fun. We hadden elkaars nummer en whatsappte elke dag met elkaar. Het was ontzettend gezellig altijd. Na een paar weken hebben we besloten met elkaar af te spreken, omdat we toch wel erg benieuwd waren naar elkaar. Het klikte via de whatsapp zo goed en waren benieuwd of dat in het 'echt' ook zo zou zijn. We woonden op zo'n 1,5 uur reizen bij elkaar vandaan, dus ik ging met de trein naar hem toe. We hadden meteen een klik en hebben een ontzettend gezellig dag gehad. De maanden daarna zag ik hem wekelijks, ik leerde zijn ouders kennen, hij de mijne, bleven af en toe bij mekaar slapen en ik heb voor de eerste keer seks met hem gehad. Toen ik hem leerde kennen was het nog niet zo lang uit met zijn ex en hij was eerlijk tegen me dat hij graag een tijdje vrijgezel wilde blijven. Toen we mekaar beter leerden kennen begonnen we beiden na te denken over een relatie. Voor mij was al snel duidelijk dat ik wel een relatie met hem wilde, ik heb iemand nog nooit zo leuk gevonden als hem. Hij twijfelde, vanwege de afstand en vanwege het feit dat hij eigenlijk nog even vrijgezel wilde zijn. Ik gaf hem de tijd om na te denken en ondertussen zagen we mekaar gewoon. Hij zei altijd dat hij niet met een ander zou zoenen en dat hij serieus met me was, alleen dat hij er gewoon nog niet uit was wat hij nou wilde. Na ongeveer 1,5 maand wilde ik toch wel weten wat hij nou wilde. Elke keer als ik hem zag vond ik het weer super gezellig, maar wanneer ik naar huis ging was ik telkens verdrietig omdat ik niet wist hoe het verder zou gaan tussen ons. Mijn gevoel voor hem werd alleen maar meer en meer. De laatste keer dat ik hem zag hebben we nog seks gehad, gepraat over hoe het nou moet tussen ons en het vooral ook heel gezellig gehad. Hij beloofde me dat hij dat weekend een beslissing zou nemen. Die maandag vroeg ik hem of hij al een beslissing had kunnen maken, en jawel, hij wilde geen relatie. Ik voelde het enigzins wel aankomen, maar had altijd wel de hoop gehad dat het toch nog goed zou komen. Ik heb de hele nacht gehuild en voelde me onwijs klote. Een paar dagen later kregen we ruzie over eventueel zwanger zijn (kwam grotendeels doordat we beiden niet lekker in ons vel zaten) en besloten mekaar een week of twee niet te spreken. Na die twee weken liet ik hem weten dat ik hem miste, maar hij werd hier boos om. Hij zei dingen als: 'ik heb hier geen zin in'. Later vertelde hij me dat er iemand anders is die hij leuk vindt. We zijn geen vrienden meer op facebook en volgens mij heeft hij me geblokkeerd op whatsapp. Nu hebben we geen contact meer.
Ik kan gewoon niet begrijpen dat hij opeens zo doet. Zelfs nadat hij gezegd heeft dat hij geen relatie wil heeft hij gezegd dat hij gewoon nog contact met me wil. Ik kan me niet voorstellen dat dit echt is wat hij wil, na alles wat hij gezegd en gedaan heeft. Ik weet zeker dat hij me niet bedrogen heeft. Hij had het er altijd met z'n moeder over (en dat weet ik ook van haar) en dit merkte ik ook gewoon aan kleine dingetjes. Daarom snap ik niet hoe het kan dat hij opeens geen contact met me wil. Het is nu ongeveer een maand geleden dat hij heeft laten weten dat hij geen relatie wil, en ik voel me er nog elke dag rot om.
Wat vinden/denken jullie van mijn verhaal?
ik heb al geleert dat als een
ik heb al geleert dat als een man zegt dat die geen relatie wilt dat het wil zeggen dat die niet voldoende bij je vind om er voor te gaan
en dat doet pijn zeker weten
maar als men dat nog ooit zou zeggen breek ik direct het contact
na alle relaties die ik al heb gehad de meeste waren wel goed en maar drie slecht weet ik nu wel dat ik nooit mij nog zo laat vernederen door een man
nu weet ik perfect wat ik zoek en dat het ook realistisch is en bestaat en ik zal daar voor streven, ik zal heel voorzichtig zijn en niet snel verliefd worden werd ik zo ie zo al niet
ene raad kan ik je geven verwerk dit en ga voort want hij speelde meer met je hij zocht afleiding rebound dat was het
vind het erg voor je en wens je veel sterkte toe
Antwoord
Dag Bellenblaas,
mijn eerste relatie was 8 jaar geleden. Met een meisje dat ik ook via internet kende. We gingen helemaal voor elkaar maar uiteindelijk bedacht ze zich terwijl ze op vakantie was. Ons hele leven zagen we al voor onszelf. We namen afscheid als hopeloos verliefden maar toen ze terugkwam waren haar gevoelens vervlogen. Ik heb daar een soort van 'verlatingsangst' aan over gehouden, in de zin dat ik nu super intense emoties ervaar en panisch wordt bij de gedachte dat mijn geliefde niet zo verliefd is als ik.
Ik denk in dit geval dat deze jongen geen echte serieuze relatie met 100% commitment wilde. Hij wilde alleen 'fun while it lasts without strings attached'. En hij gaf jou dat gevoel dat er meer in zat omdat hij je niet wilde kwetsen, of omdat hij wispelturig was en niet wist wat hij wilde. Dat blijkt wel uit het voortdurend benadrukken van dat 'vrijgezellenbestaan'. Maar ben wel blij voor je dat je gezonde seks hebt gehad waarbij je je ook emotioneel goed voelde. Ik heb een relatie gehad met een meisje dat vervelende ervaringen had meegemaakt qua seks, die haar gedrag en emoties erg beinvloedden.
Een echte man weet wat hij wil.
je laatste zinnetje klopt als
je laatste zinnetje klopt als een bus
een echte man weet idd zeker wat die wilt en zal daar ook voor gaan
en dat zal ik bij een man ook zoeken en hopelijk ook vinden
hij moet laten zien dat ik de moeite waard ben voor hem, en ik zal dat ook tonen met daden niet alleen woorden!!!
heb respect voor jezelf en laat je niet meer neer halen
Bedankt voor jullie
Bedankt voor jullie reacties!
Ik denk dat ik het inderdaad maar beter kan laten gaan en geen contact meer met hem kan zoeken, maar op dit moment kan ik het echt nog niet loslaten. Door alles wat hij gezegd heeft kan ik niet begrijpen dat dit echt is wat hij wil. Hij heeft altijd gezegd dat hij me hoe dan ook nog wilde blijven zien en spreken, wat er ook zou gebeuren. Tijdens een van onze laatste gesprekken heeft hij me laten weten dat hij het te opdringerig van me vond dat ik per se een relatie wilde, en achteraf gezien snap ik goed dat hij dit vond. Ik was echt van het 'alles of niets' en ik heb er nu spijt van dat ik niet gewoon ben blijven genieten van hoe het was. Ik denk erover om hem een brief te sturen en uit te leggen hoe ik me voel, maar ik twijfel hierover. Misschien maak ik het op die manier alleen maar moeilijker voor mezelf.