Ik heb geprobeerd sterk te houden maar het lukte niet.
Ik heb haar vandaag al mijn frustraties laten weten.
Waarom ze nooit reageerde als ik iets zei vanuit mijn hart?
Alsof het haar niets doet dit allemaal....
De dag dat het uitging zomaar op stap kunnen gaan. Zelfs de dag erna ook....
Geeft ze wel om me? Elke keer dat vals hoop geven....
Maar toch vrolijk door kunnen gaan.
Ik weet het niet meer. Ik kan het zo niet meer.
Ze praat alleen tegen me als ze het wilt.
Ze praat alleen te gen me als het haar uitkomt.
En ik dan????
Elke keer maar weer als ik iets vanuit mijn hart zeg....
Geen reactie helemaal niets...
En als we dan eindelijk praten.... komt er alleen uit dat het haar spijt en dat ze dit niet wou en het allemaal niet meer weet?
Als je er zo moeite mee heb waarom kan je dan zo vrolijk verder alsof er niets is
Nu hebben we echt het top bereikt.....
Ruzie ruzie ruzie.....
Ik wil het niet meer maar mijn hart zegt iets anders. ik mis haar en wil haar weer terug....
Maar ik ken haar zo niet meer.....
Ze gaat gewoon lekker uit en alles.... Voor afleiding? of zit ze er echt niet mee...
Alles zoek ik nu een rede achter en dat moet ik niet doen....
Want ik ben haar al kwijt en wat ik nu doe is niet goed....
Haar steeds laten weten hoe ik me voel. Haar willen vertellen op momenten dat ik even in ben gestort....
Maar nooit enige reactie dus vraag ik me soms af of het haar wel wat doet...
Vandaag dus weer dikke ruzie en heb haar nu geblokt....zodat we geen contact meer kunnen krijgen....
maar hoelang hou ik dit nog vol???
Zo herkenbaar. Moeilijk hè
Zo herkenbaar. Moeilijk hè iemand los laten als zij / hij geen duidelijk antwoord geeft of het echt voorbij is !
Iemand zei laatst tegen mij luister niet naar de woorden maar kijk naar de daden!
Heel veel sterkte
Gr jij En ik
@jij en ik
Heeeeelemaal mee eens Ldvder jij en ik.
Kijk naar de daden!
dankje
Heel erg bedankt,
Ik wens je ook het beste.
Dat zijn wijze woorden. Ik kan er wel wat mee,
Geeft me ook wat kracht om verder te kijken. En juist haar daden nu zijn belangrijk.
ik dank u nogmaals
@unknown-x: what to know
Ze praat alleen tegen me als ze het wilt.
Ze praat alleen te gen me als het haar uitkomt.
En ik dan????
Hmm. Vind jij dat zij ‘verantwoordelijk’ is voor het gevoel dat jij krijgt (omdat je haar niet wil loslaten) wanneer zij alleen tegen je praat als zij dat wil? Ik ervaar een onrealistische en bijna dwingende verwachting in het “en ik dan???”. Alsof zij jou iets schuldig is...
Het is uit. Zij doet zo te zien haar eigen ding, wanneer zij wil, en op de manier zoals het haar uitkomt. Jullie zijn niet meer samen, dus (hoe ellendig dan ook) zij is jouw geen verantwoording meer schuldig. Jij hebt wel degelijk ook controle hierover. Allereerst over hoe ver jij het bij je laat binnenkomen. Als contact met haar zoveel pijn en frustratie oplevert, zou ik er eens over denken om de wegen waarop zij dit kan doen (telefoon? mail?) voor haar af te sluiten. Dat heb je nu gedaan, las ik.
Het komt op mij over, alsof je van haar nog steeds heel veel emotionele investering verwacht, terwijl zij jou dit niet meer wil, kan en zelfs ook niet meer zou hoeven geven. Het is uit, weet je nog?
Haar steeds laten weten hoe ik me voel. Haar willen vertellen op momenten dat ik even in ben gestort....
Voor je eigen bescherming, zou ik stoppen met haar zien als ‘vertrouwenspartner’ of 'deelgenote' waar je je diepste emoties mee deelt of zo graag mee wenst te delen. Naast het feit dat je dit niet van haar kan verwachten of vragen, is het ook voor jezelf niet handig.
Er zijn, zeker vanuit jouw kant, teveel belangen verstrengeld. Haar laten weten ‘hoe je je voelt’, gaat verder dan gewoon ‘delen’: het zou me niet verbazen als de achterliggende motivatie is, dat je haar duidelijk wil maken hoe ellendig jij je voelt dat jullie niet meer samen zijn. Dat je haar misschien, hopelijk, kan bereiken in haar eigen ‘gemis van jou’ –en zij hierdoor weer bij je terugkomt.
En als we dan eindelijk praten.... komt er alleen uit dat het haar spijt en dat ze dit niet wou en het allemaal niet meer weet?
Meer kan ze jou op dit moment niet bieden. Of ze het nou wel of niet weet: ze weet in ieder geval dat ze niet samen met jou wil zijn zoals jij het graag zou zien. Anders was ze er wel. Pijn had ze je waarschijnlijk niet willen doen, maar soit, that’s life. Breakup's hurt. Is dit niet genoeg antwoord om in ieder geval, for the time being, het contact met haar af te houden of in ieder geval te minimaliseren?
Het lijkt alsof je teveel betekenissen zoekt in de richtingen waar zij het ook niet weet, en de grootste betekenis blijf je terzijde schuiven. Namelijk: dat het uit is. Zij haar eigen ding doet, op haar tijd, haar manier, zoals het haar blieft.
En het wellicht voor jou tijd is om hetzelfde te gaan doen, gefocused op jezelf.
Heb het geprobeerd, als ik
Heb het geprobeerd, als ik afstand nam kreeg ik weer gevoel dat zij het niet wou. Dan had ze weer dubbele gevoelens. Dan wou ze weer dat het goed kwam.
Wat is.het dan? Als ik.stil ben is het niet goed. En.als ik praat is het niet goed.
Egoistisch dan.toch? Dan wel door.kunnen gaan en mij beetje aan bet lijntje houden.
Ik.snap dat het uit is maar vandaag was het gwn.een uit barsting.
De hele week is het goed en we moeten.dit moeten dat we komen.er wel sterke uit. Wil dat.het goed komt.
En als ik eens mijn gvoel uit is het weer mis....