Allereerst, lieve mede-ldvd-ers, wil ik jullie een fantastisch 2012 toewensen. Ik hoop dat al jullie dromen uit mogen komen. dat jullie jezelf terug zullen vinden en daarmee ook onvoorwaardelijke liefde, voor jezelf en ook van iemand speciaals in jullie leven!
Dat we volgend jaar kunnen terug kijken op een leerzaam jaar, waarin we zijn gegroeid, sterk zijn geworden en weten wat we van onszelf kunnen verwachten!! Met elkaar komen we er wel!!
Dan....mijn mega-dillemma. Ik snap dat sommige mensen onderhand een beetje gek van me zullen worden, maar voor mij is het zo'n uitlaatklep om hier te kunnen schrijven. Het is zo fijn om mijn verhaal te kunnen doen, weten dat ik niet alleen ben en dan ook nog vaak zo fijn respons en raad te krijgen.
Zoals de meesten van jullie weten heb ik gisteren, na een maand van geen contact, een kaartje van mijn ex-lief gekregen. Een maand geleden zijn we, na een hoop stress vanwege leeftijds/geloofs-verschil, in een nogal paniekerige situatie uit elkaar gegaan. Ik kan niet zeggen dat het niet al in de lucht hing, maar ik had gedacht dat ik opgelucht zou zijn omdat het al een tijdje niet goed ging. Helaas is dit niet waar, ik mis hem verschrikkelijk en wil hem eigenlijk terug in mijn leven. Ook al zou dat zaken niet makkelijk maken, we blijven een moeilijke situatie houden..
Zijn kaartje was erg lief, hij wilde me laten weten dat hij me niet was vergeten en hij zei ook dat ik altijd speciaal voor hem zal zijn en zal blijven.
Maar het verbaasde me wel, ik had hem nadrukkelijk gezegd geen contact met mij op te nemen. Omdat ik namelijk wist dat dit de beste manier was voor ons beiden, even afstand nemen. Met de stille hoop in mijn achterhoofd dat hij zich dan zou gaan realiseren dat hij er toch echt wel voor wilde vechten en dat ik me weer wat sterker zou voelen en niet meer zo emotioneel afhankelijk van hem zou zijn.
En dan dus dit kaartje. En het beheerst mijn gedachten constant. Want wat wil hij? Is dit een opening naar contact? Of is dit juist een afsluiting voor hem? Is het beleefdheid? Ik maal me ongans, de hele dag door. En ik weet niet wat zijn bedoeling is en ik kan ook niet voor hem denken. Het liefst zou ik een leuk dingetje willen terug sturen, hem willen uitnodigen vanavond en hopen dat de vonk weer over slaat. En dan gaan we weer gewoon verder. HO! STOP!!! Ik wil niet op oude voet verder!! Ik wil erg graag van mijn verdriet af en dat zou lukken als hij er voor wil gaan. Maar als we terug gaan naar hoe het was, dan word ik daar niet gelukkiger van- en hij daardoor ook niet. De situatie is niet veranderd, ik hoop alleen dat hij er anders tegen aan is gaan kijken. Maar dat maakt zijn kaartje natuurlijk helemaal niet duidelijk.
Alle mensen om mij heen zeggen dat ik er niks van moet denken. Dat ik het voor kennisgeving aan moet nemen en klaar. Dat ik hem niet meer terug moet willen. Tja, makkelijker gezegd dan gedaan. Ik hou van die man. Hoe kun je iets niet meer willen?? Iets in mij zegt dat ik dit proces eerst af moet maken. Dat ik echt sterk moet worden, voor mezelf. Dat ik nog niet klaar ben voor iets. Maar de andere kant zegt: Dit is mijn lief, mijn schatje, ik wil gewoon weer leuke dingen met hem meemaken. Misschien kunnen we het tij wel keren samen. Misschien is onze liefde wel sterk genoeg. En daar kom ik alleen maar achter door te reageren en te kijken of we in gesprek komen. Maar dan? Wil ik de afwijzing weer? Weer terug bij af zijn? Of is dat juist wel nodig om verder te komen? Ik weet het, iedereen kan mij adviseren, iedereen kan zeggen wat hij wil, ik moet zelf de beslissing nemen. Maar een beetje feedback is juist fijn... Ik zou dolgraag willen dat we uiteindelijk onze happy ending krijgen, dat wij het voorbeeld zijn dat liefde overwint. Maar is dit heel onrealistisch???
@Senzy
Hey, allereerst ook voor jou de beste wensen. Hoop dat t tij zal keren voor je, op welke manier dan ook.
Wat je gevraagde feedback, het is erg lastig iets zinnigs te zeggen en al helemaal iets dat je zal opbeuren. Dat je niet zomaar verder kunt met je leven en doen alsof er niets gebeurd is, lijkt me duidelijk. Mensen die je dat zo zeggen zijn duidelijk niet geinteresseert in jouw pijn en verdriet.
Er is ook niets mis met hopen dat liefde alles overwint. Ik mis mijn ex nog elke dag en ergens koester ik ook die hoop. Alleen nu meer in algemene zin. Dat ik ooit weer die diepe zielsklik voel, dat gevoel heb thuis te komen. Want ondanks alle drukte en de vele mensen, zelfs een nieuwe relatie, voel ik me nog erg verloren. Alsof ik een gat in mijn hart heb, wat er eerder niet zat. Zeker niet in die mate.
Anderzijds zijn we zo snel geneigd om dingen voor n ander in te vullen en daarbij zo hoe t ons op n bepaald moment t beste uitkomt. Jij wil hem erg graag terug, lees ik, dus zal je een andere lading geven aan dit kaartje, dan wanneer de rollen omgedraaid waren en hij jou terug zou willen, maar jij hem niet. Volg je me nog?
Ik woog ook elk woord van haar drie (honderd is accurater) keer en probeerde altijd een vonk van hoop te bespeuren. Daar waar er geen hoop bleek te zijn. Voor mij. En ik ben drie jaar verder dan jij geloof ik.
Zijn kaartje zal ongetwijfeld gemeend zijn, maar verder weet je niets. Misschien was het in een nostalgisch moment, of wat dan ook. In hoe jij t zelf beschrijft, zou ik er niets meer achter zoeken, dan een blijk van genegenheid en liefde. Niet de opening om de draad weer op te pakken. Ervaring leert dat mensen dit soort dingen doen wanneer relaties/liefde overgaan. Lieve dingen tegen de ex uiten omdat je de ander niet wil kwetsen, of omdat je t zelf ook moeilijk vind om los te komen van de ander. Het blijft aantrekken en afstoten, maar de beslissing om alleen verder te gaan, blijft helaas vaker wel dan niet bestaan.
Als jij iets van hem wil, zou ik persoonlijk daar gewoon initiatief in nemen. Op dit punt heb je toch niets meer te verliezen? Hooguit dat hij kan denken dat je niet goed luistert. Maar beter om iets te doen waar je spijt van krijgt, dan spijt hebben van iets dat je hebt nagelaten, vind ik.
En dan helaas toch de cliché; volg je eigen weg, je eigen hart en gevoel hierin en laat alle raad je bijstaan maar niet leiden.
Sterkte hoe dan ook.
Verwijderd
.
Hey,Je valt niemand lastig
Hey,
Je valt niemand lastig hoor en blijf maar gewoon lekker van je afschrijven!
Je kunt het duidelijk niet van je afzetten en blijft met vragen zitten. Wat als? Wat denkt hij?
Ik denk dat je het hem zal moeten vragen. Ik sluit me aan bij het advies van de eerdere reactie. Misschien is geen contact 'verstandiger', maar je zit in zo'n maalstroom dat je waarschijnlijk die vragenknop in je hoofd niet uit kunt zetten.
Je bent bang dat het je terug zal werpen, maar het zou je ook veel rust kunnen geven om dingen met hem te bespreken, af te ronden en duidelijkheid te krijgen. Het is belangrijk om alles te kunnen uiten en te weten hoe jullie er beiden in staan. Mij heeft het iig goed gedaan dat ik mijn ex na de break up nog 2x gezien heb, alles heb kunnen vragen, me ervan heb verzekerd dat hij echt gelooft wat hij gelooft. Het maakt het missen niet lichter, maar het behouden van de hoop zorgt ervoor dat je niet verder komt.
Dan is het beter om óf de hoop te verliezen óf een nieuwe kans te vinden. Houd er rekening mee dat kans 1 groot is.
Het zal je niet terugwerpen naar het begin, je zult een kutweek tegenmoet gaan als kans 1 uitkomt, maar je zult je er dan bij neerleggen. Het hebben van de hoop is het allerergste.
Je wil weten of hij middels dit kaartje het 'af wil ronden' of je mist. Only one way to find out.
En idd...beter spijt hebben van dingen die je gedaan hebt dan dingen die je nagelaten hebt. I completely agree.
Sterkte & liefs!!
Quasimodo@Senzy
Hey Arme Sensy,
Ik sluit me sowieso aan bij de andere reacties hieronder. Het is niet dat je ons gek maakt, maar JEZELF door je mega dubio. Het middel "no contact" wordt dan erger dan de kwaal!! Doe wat je zelf het beste vindt!
Wat @Moerbei zei: En idd...beter spijt hebben van dingen die je gedaan hebt dan dingen die je nagelaten hebt. I completely agree.
En wat@HugoBos zei: Volg je eigen weg, je eigen hart en gevoel hierin en laat alle raad je BIJSTAAN MAAR NIET LEIDEN.
Hoe dan ook, heel veel Sterkte, Wijsheid en Liefs gewenst.
Quasimodo X.
Ik heb hem een mailtje
Ik heb hem een mailtje gestuurd. Gewoon kort en vriendelijk. Hem het beste gewenst voor 2012 en gezegd dat ik hem ook nog niet vergeten ben.
Amper 3 zinnetjes... Eerst maar even kijken of hij reageert en hoe voordat ik verder ga vragen of conclusies ga trekken!