Ik en mijn vriend zijn nu 5 jaar en een half samen.
Ik ben hem echt dankbaar voor alles wat hij voor mij
gedaan heeft, we zijn op ons 21 jr. gaan samen wonen, dit
was een beetje van moeten omdat het bij mij thuis niet
zo goed ging. Hij heeft me geholpen om uit een
moeilijke situatie te geraken. Financieel heeft hij
me altijd heel veel gesteund en hij ziet mij echt
heel graag. Nu wonen we 2 jaar samen en ergeren we ons
eigenlijk ik vooral altijd aan kleine dingetjes. Ik merk
dat ik een gevoel heb van, is dit wel hetgeen ik echt
wil voor de rest van mijn leven, zie ik hem wel genoeg
graag of blijf ik bij hem uit gemakzucht. Ik twijfel
enorm,ik zie hem volgens mij meer als vriend dan als
partner. Nu ben ik enorm aan het twijfelen of
het niet beter zou zijn om eens op mijn eigen benen
te staan en alleen te gaan wonen. Want ik weet echt
niet wat het is, om zelfstandig te zijn. Ik heb het
gevoel dat ik afhankelijk ben van iemand. En ik
wil ook echt uitmaken of ik mijn vriend echt graag
zie in relatie-vorm dan. En volgens mij kan ik dan enkel
te weten komen door efjes alleen te zijn.
De kans bestaat erin dat ik mijn vriend kwijt ben nadien
natuurlijk. Is dat het risico waard? Ik weet het echt
niet. Kan iemand mij raad geven?
ergeren aan elkaar is na 5
ergeren aan elkaar is na 5 jaar normaal. Elkaar als vriend zien na 5 jaar is ook normaal. In een psychisch blad had ik een keer gelezen en ook bij dr phill op tv gezien dat een succesvol samenzijn tussen 2 mensen deze tendenzen liet zien door de jaren heen.
eerste 3 a 5 jaar van de relatie, partners hebben verliefde gevoelens jegens elkaar.
tussen de 5e en 25e jaar van de relatie, partners zien elkaar (onderbewust) als vrienden van elkaar.
Na 25 jaar of meer relatie, partners zien elkaar (onderbewust) als broer en zus .
Ikzelf denk dat het het risico niet waard is, maar ik kan niet in je kijken beste taschke. Je bent nu als het goed is bijna 24. Je kan het uitmaken en gokken dat je na je 24e ook iemand als hem tegen zal komen, of je kan van hem in voor- en tegenspoed houden en er voor gaan.
Wat ook in de show van dr phill naar voren kwam was dit. Hij had 30 paren uitgenodigd voor zijn show, mensen die 30 jaar of langer bijelkaar waren en zei het volgende: 'elk succesvol huwelijk van 30 jaar of langer maakt gemiddeld 7 grote crissisen mee.....(de kleintjes weggelaten)
succes en sterkte met je keuze (gras aan de andere kant lijkt altijd groener, vergeet dat ook nooit beste Taschke)
Bedankt voor je comment
Bedankt voor je comment hoor! Is wel eens aangenaam
om de visie van iemand anders te lezen. Ja ik weet
het is een enorm risico maar ik denk dat ik dat
moet doen voor mezelf om alles eens op een rijtje te
zetten omdat ik echt niet weet wat ik wil. Die
twijfels van mijn kant zijn er al zeker 8 maanden,ik
weet dat de prins op het witte paard niet bestaat.
Maar naar mijn gevoel is het 'dat' nog niet wat ik wil.
Het gras is niet altijd groener dat weet ik maar als
ik altijd bij mijn vriend blijf ben ik bang dat als
het altijd is, zoals nu, ik later spijt ga
hebben en dan is het misschien te laat om de relatie
stop te zetten. Het is echt een verschrikkelijk
moeilijke beslissing maar ik denk dat ik ze al voor 70
procent heb gemaakt, en dat zal zijn; alleen gaan
wonen. Ik heb wel enorm medelijden met mijn vriend
omdat hij er zal van afzien en volgens
mij is bij iemand blijven uit medelijden ook niet echt
gezond.
Ik ben benieuwd hoe dit nu
Ik ben benieuwd hoe dit nu is afgelopen? Ik zit zelf ook in deze situatie alle de situatie van uw (ex)vriend.
mijn ex heeft het iets meer als een maand uitgemaakt omdat ze vond dat we meer broer en zus of vrienden waren. Het relatiegevoel was ook weg langs haar kant. Ik hou nog steeds immens veel van haar. En hoop dat het ooit terug inorde komt.
Het is jouw keuze Taschke.
Het is jouw keuze Taschke. Dan wens ik je veel succes met je keuze en je vriend erg veel sterkte, want ik ken de pijn die hij zal gaan voelen en ik verzeker je, iemand kwijtraken van wie je houdt is bijna dodelijk.
Ja ik weet dat het heel hard
Ja ik weet dat het heel hard is, ikzelf ga
het er ook moeilijk mee hebben. Ik zal hem
enorm missen maar zoals het de laatste tijd verloopt
tussen ons kan het echt niet verder. Voel me er niet
gelukkig bij.
Heb jij dat ook meegemaakt dan?
Ik was 27 mijn vriendin van
Ik was 27 mijn vriendin van toen 22 had me 17 maand geleden na een relatie van 6 jaar gedumpt. Ze bleek met een andere gozer aan te pappen, inmiddels is het tussen hun ook al uit. Maar je kan al mn verhalen in mijn dagboek lezen Taschke. Als het niet gaat volgens jou en je denkt dat dat het beste is, wens ik je veel succes.
greetz Mike
De kans is groot dat je er
De kans is groot dat je er spijt van gaat krijgen. Wat Mike al zegt, het is heel normaal dat je je gaat ergeren aan bepaalde dingen en dat je elkaar meer als vrienden ziet. Dat moet je voor lief nemen. En dat je twijfels hebt dat je iets of iemand anders mist in je leven. Daar kun je achter komen, maar de prijs die je daarvoor moet betalen kan heel hoog zijn, namelijk het verlies van je vriend. Het gras van de buren lijkt inderdaad altijd groener. Zolang het niet verschrikkelijk mis is gegaan zou ik het er persoonlijk niet op wagen. Maar je moet doen wat jou het beste lijkt.
Veel succes met het nemen van een voor jouw gevoel goede beslissing.
Thanks, ja ik ga mijn gevoel
Thanks, ja ik ga mijn gevoel proberen volgen.
Nu begin ik wel terug enorm te twijfelen om toch
de stap niet te zetten. Ik weet eigenlijk niet wat
ik wil. Die twijfels zijn het vervelendste. Als ik
echt zou weten wat ik wil dan zou het zoveel
makkelijker zijn.
Hoi Taschke
Ik weet het niet hoor maar zou het niet goed zijn om de twijfels die je hebt/voelt te delen met je vriend. Het heeft mij bijzonder veel pijn gedaan dat mijn (ex)vriendin dat ook niet deed en me tenslotte verraadde met een andere gast. Niet dat je dat laatste zou doen of zo maar gewoon al het weghouden van de twijfels en de vragen verbreekt ergens al de vertrouwensband en dat is zo treurig vind ik. Ik ken natuurlijk niet de rest van je verhaal en hoe het gaat tussen je vriend en jou en wellicht heb je een reden om hem geen deelgenoot te maken van je twijfels.
Sterkte..
groet Peter
Ik verberg de twijfels niet
Ik verberg de twijfels niet naar hem toe. Ben daar
eerlijk over en vertel wat er in me om gaat. Mijn
vriend is daar nu al een paar maanden van op de
hoogte. Hij wil het gewoon niet snappen en wordt
dan kwaad als ik hem vertel dat mijn gevoelens
naar hem toe niet meer zijn zoals vroeger. Er zijn
ook bepaalde dingen die mij echt ergeren en waar hij
iets kan aan doen en hij probeert misschien wel om
er iets aan te veranderen maar uiteindelijk hervalt hij
terug. Het is dan ook mijn taak niet om mijn vriend
te veranderen als hij daar zelf geen behoefte aan heeft
denk ik dan. Misschien is dat wel een teken dat we
niet bij elkaar passen en misschien is het te vroeg voor
hem om de verantwoordelijkheid van een relatie aan
te kunnen. Ik weet het niet. Bedankt voor je mening.
Groetjes Tach
hoi taschke
Als jij twijfelt en je wil eerlijk zijn naar je vriend zou ik idd een tijdje apart gaan wonen. Kijken wat je dan voor hem (nog) voelt. Als je door blijft modderen en je tussentijds verliefd zou worden op iemand anders, wordt het zo pijnlijk. Dat verdient je vriend ook niet. Eerst uitzoeken wat je zelf wilt, wat je gevoelens zijn. Ik denk dat je daar het beste uitkomt als je alleen bent. Zolang je bij elkaar blijft wordt het alleen maar moeilijker, steeds meer irritaties. Sterkte!
Hoe langer ik er overnadenk
Hoe langer ik er over
nadenk hoe meer ik ook denk dat het de beste
oplossing zal zijn om efjes alleen te zijn en te
ontdekken wat ik nu echt wil. Heb het
er vandaag met mijn mams over gehad en zei denkt
ook dat dit de beste oplossing is.
Bedankt h?ɬ©, groetjes Tasch!