Enkele dagen geleden heb ik terug contact opgenomen met m'n ex. Al snel bleek dat we nog geen contact kunnen hebben. Elk banaal gesprek mondt uit in een strijd.
Waar hij wil zwijgen en negeren, wil ik praten en confronteren.
Zo zit het me enorm dwars dat we nooit echt fatsoenlijk hebben kunnen praten waar alles verkeerd ging.
Hij wil me ook geen antwoord geven op vragen die nu stel omdat 'het toch niets meer uitmaakt'.

Blijkt ook dat hij al een nieuwe vriendin heeft. Ik weet niet goed wat ik er van moet denken... Maar ik weet wel dat hij na zijn vorige serieuze relatie ook iets gehad heeft dat een rebound was. Het verschil met nu is dat hij zegt me niet meer te missen. Of ik dat moet geloven weet ik ook niet. Het is een type jongen dat niet graag zijn zwakke kant toont en nogal graag opschept.

Ik ben het ZOOO beu dat hij zo koud doet. Als ik goed nadenk besef ik wel dat ik nooit echt diepte gehad heb van zijn gevoelens. Dat terwijl ik zo open ben als het maar zijn kan. Zeker tegenover hem wou ik telkens mijn gevoelens zo duidelijk mogelijk maken. Meestal waren die positief, soms kunnen ze ook kwetsend tegenover hem geweest zijn.
En dat doe ik nu nog steeds.. Hem mijn gevoelens uiten.

Ook heb ik gemerkt dat ik nog nooit zo gelukkig geweest ben als bij hem. Ik heb altijd wel al een gevoel van leegte gehad. Of dat er iets miste in mijn leven. Niet dat ik de rest van de tijd depressief was.. Soms zat ik met een onbeantwoorde liefde, de andere keer kon ik mij enorm eenzaam voelen. Er was telkens wel iets waar ik over kon piekeren tot ik er ongelukkig van werd. Maar in de tijden met m'n ex voelde ik mij zo gelukkig!
Soms denk ik dat ik een passie mis in mijn leven. En dat maakt me zo ongelukkig..

Mis ik hem nu? Of mis ik de genegenheid?
Ga ik mij nog kunnen openstellen voor andere mensen, zonder hen te moeten vergelijken met m'n ex, en zonder schrik te hebben om gekwetst te worden?

Ik wil niet meer afhankelijk zijn van een persoon om mijn eigen geluk te vinden..
Zijn er nog mensen die zo'n leegte voelen?

Veel vragen in een blog.. Maar het stijgt me allemaal zelf boven m'n hoofd.