Een tijdje geleden ben ik een relatie begonnen met een meisje dat op dat moment net weg was van haar vriend, waar ze een zoontje mee heeft.
Het was voor haar op dat moment een erg instabiele periode, zelf haar relatie verbroken, werk kwijt, stevig alcoholgebruik. In die tijd hadden we een relatie waarin ik een grote steun was voor haar.
Ook aan passie, plezier maken en lange diepe gesprekken was geen gebrek.
Ik heb haar in die periode ook meerdere keren verteld dat ik vond dat ze eerst uit moest zoeken, cq, het afsluiten van haar gevoelens voor haar ex, voordat onze relatie kans van slagen zou hebben.
Na een klein jaar ging het toch mis en heb ik met veel pijn de relatie beeindigd.
Hierna ontstond er een periode waarin ze afwisselend van haar ex naar mij ging. Ik had er toen beter aan gedaan duidelijkheid te eisen, i.p.v. blij te zijn met alles wat me aangereikt werd.
Uiteindelijk heeft ze besloten met haar ex weer een serieuze poging te wagen en heeft me dat ook zelf verteld. Ik heb haar dan ook gevraagd me met rust te laten. Ze weet wat ik voor haar voel en hoeveel ik om haar geef. Dit is volgens mij meer dan wat ze van haar ex krijgt. Maar ze wil haar ex nu eenmaal sterker dan mij. Dit geeft ze ook toe. Ze heeft er ook moeite mee om geen kontakt met me te hebben. Volgens mij is dit ook omdat onze gevoelens hiebij niet paralel lopen.
Alles in het werk stellen om haar terug te krijgen, of negeren en doorgaan?