Het is een hele tijd terug, maar ooit heb ik ook een relatie gehad waarin de ander vreemd ging. Ik betrapte hem steeds vaker op leugens en zelfs vriendinnen van me betrapten hem op onwaarheden.
Shocking - en dit zal ik ook nooit meer vergeten - betrapte ik hem op vrijdag de 13de (no shit) in de armen van een ander. Ik reed naar huis en zag zijn auto ineens ergens geparkeerd staan en dacht...hey...lampen aan...das mijn vriendje. Dus ik reed er niets vermoedend heen, parkeerde achter hem, liep naar hem toe...om hem zo aan te treffen. Ik weet niet meer exact wat ik gezegd heb, maar het was geloof ik iets in de trend van 'Fuck you!'
Daarna ben ik er ff flink beroerd van geweest. Sliep heel slecht, was bepaald niet gemakkelijk.
Herinner me dat ik op een gegeven moment een korte fling heb gehad met een toenmalige collega en dat avontuurtje gaf me toen weer de boost om er een streep door te trekken.
Nu, jaaaaaren later kan ik terugdenken aan die relatie zonder wrevel. Wel dat ik me af en toe op mijn hoofd moet krabben en denk...'what wás i thinking??? Wat was dat een zelfingenomen eikel!'. De desbetreffende ex is een facebook-contact van me nu, ik hoef écht niet meer met m op de koffie, maar vind het wel grappig hoe gevoelens veranderen. Now he is just another guy en ik kan ook terugdenken aan de leuke dingen in de relatie zonder het gevoel te hebben dat alles fake was. Voor mij waren bepaalde dingen echt en thats what counts.
Je leert er wel wat van. Een volgende x herken je de signalen dat iemand niet vol voor jou gaat of niet oprecht is veel sneller.

Sterkte meis, je komt hier doorheen!