Wat denken jullie??

Eerst vanuit mijn eigen situatie:
Is een relatie realistisch, als je als vrouw 13 jaar ouder bent en al een kind hebt? Is het realistisch om te denken dat het werkt dat je qua geloof niet helemaal op éen lijn ligt? (lees: ik wel gelovig maar op mijn manier, hij niet wetende of hij wel echt gelooft maar enorm geïndoctrineerd met dogma's en regeltjes zodat hij heel graag een bepaald geloof wil aanhangen).
Is liefde sterk genoeg?? Zouden we met liefde en inzet deze relatie hebben kunnen laten werken of was het bij voorbaat al gedoemd te mislukken? Ik ben een romantische ziel en gelooft dat het zou kunnen, maar wat denken jullie? (ben vooral benieuwd naar Quasimodo's reactie )

Dan vanuit ons aller situatie:
Kan onzekerheid een goede relatie verpesten of wordt iemand juist onzeker als de relatie niet goed is? Wat is er eerder, de kip of het ei?
Moet je echt eerst alleen-zonder partner- liefde in jezelf vinden voordat je een gelijkwaardige relatie zult kunnen vinden of kun je toevallig ook een heel fijne partner treffen die met je onzekerheid kan omgaan en van je houdt zoals je bent?

Ik ben erg benieuwd naar jullie reacties.

Senzy's blog
login of registreer om te reageren

Zon, 18/12/2011 - 15:14 — Quasimodo

Quasimodo@Senzy

@Senzy,

You will get it, for sure!!

Zon, 18/12/2011 - 17:49 — Senzy

Ik ben benieuwd, Quasi!

Zon, 18/12/2011 - 15:44 — vlindertje59

@Senzy

Jouw laatste alinea is voor mij best herkenbaar.

Ik ben van aard altijd een vrij onzekere vrouw geweest, maar dat komt door hele nare gebeurtenissen in mijn leven. Ik moet er wel bij zeggen dat ik zelf denk als onze relatie helemaal top was geweest ik veel minder onzeker geweest zou zijn. Waardoor onze relatie niet goed is gegaan is een TE lang verhaal, dus val ik je verder niet mee lastig. Ik denk dus dat iemand onzeker wordt als de relatie niet goed is.
Ik heb nu al een aantal sessies gehad bij een pscyholoog en hij gaat mij leren om van mezelf te houden want ook zo ben ik niet opgevoed. Ze zeggen als je niet van jezelf houdt dat je ook niet van anderen kunt houden, maar dat vindt ik nonsens. Ik heb juist heel veel liefde in me om te geven, soms wel eens teveel en dat kan ook in je nadeel werken.
Mijn partner kon niet met zijn probleem omgaan en gooide het later ook op mijn onzekerheid omdat ik hem een artikel had gestuurd over verlatingsangst (dat schijn ik dus ook te hebben, ben ik pas achter gekomen).
Dat had ik eigenlijk niet moeten doen want ik werd er gelijk mee om de oren geslagen.
Gelukkig heb ik veel baat bij mijn psycholoog en ik ga er aan werken om er sterker uit te komen.

Ik wens je sterkte

Zon, 18/12/2011 - 15:59 — bacootje

Ik denk dat alles wat je

Ik denk dat alles wat je vraagt niet persee zo hoeft te zijn maar wel zo kan zijn
ik heb een relatie gehad die over is gegaan door leeftijdverschil
zit nu ook in een relatie met 7 jaar verschil en dat is nooit een probleem geweest

en met het geloof tja ik ben katholiek en mijn man is atheist nooit een probleem geweest hiet en tuurlijk moet je dan een middenweg zoeken in bepaalde dingen
maar ik kan me wel voorstellen dat het een groot probleem kan zijn ligt denk ik ook wel aan in hoeverre je er in mee gaat met je geloof

en of je jullie / een relatie kan redden met liefde en inzet niet altijd sommige dingen kun je niet in schipperen vanuit je eigen standpunt hoe jij in het leven staat maar goed is dus wel per relatie verschillend en er is natuurlijk wel wat meer nodig als liefde en inzet vertrouwen en ga zo maar door

Onzekerheid kan zeker je relatie ruineren maar ligt ook wel aan je partner hoe hij ermee omgaat natuurlijk dus gaat zeker niet in alle gevallen op
Tuurlijk word je onzeker als je relatie niet goed zit zou gek zijn als dat niet zo was

Ik ben wel van mening dat je van je zelf moet houden wil je liefde kunnen ontvangen
maar als je niet van jezelf houd kun je ook niet van andete houden vind ik bullshit

liefs bacootje

Zon, 18/12/2011 - 16:06 — vlindertje59

@bacootje

Ja die laatste zin vindt ik ook grote onzin. Heb je helemaal gelijk in.

Zon, 18/12/2011 - 17:53 — Quasimodo

Quasimodo@Bacootje & @Vlindertje

@Bacootje & @Vlindertje,

Helemaal eens, hier nog 1, en niet zo weinig ook.

"....als je niet van jezelf houd kun je ook niet van anderen houden…."

NONSENS .......... BULLSHIT .......... BAKERPRAATJES ……….. ETC.ETC.

Mensen houden per definitie van zichzelf! Houden van een partner is houden van jezelf door de mogelijkheid je geestelijk te kunnen "spiegelen" in die ander. Spiegelen "in jezelf" is zinloos. In de liefde gaat het om "de wederkerigheid" die de invulling geeft aan de liefde. Dat is de reden waarom we de PARTNER missen, het SAMENZIJN missen, we missen ONSZELF voor wat wij eens hebben betekent IN DIE WEDERKERIGHEID.

Quasi weet niets zeker, maar dat is zijn overtuiging en zijn mening.
Met verwijzing naar lotgenoot @Senzy die “de wederkerigheid van de liefde” ook kent en erkent.

Sincerely yours ,

Quasimodo.

Zon, 18/12/2011 - 18:07 — Senzy

Inderdaad

Ik heb soms wat moeite met het compleet accepteren van mijn eigenschappen, maar ik zie ook wel dat ik in de basis goed in elkaar zit. En ik ben heel goed in staat om van mijn zoon te houden en van mijn familie en andere mensen om mij heen.
Als een ander dus niet van mij kan/wil/durft te houden zoals ik ben, dan is die persoon, hoe hard ook, niet de persoon voor mij. (o, wat zeg ik dat stoer terwijl ik hem wil smeken van mij te houden....)
Ik denk echter wel, dat als je gelukkig zijn helemaal afhangt van de persoon met wie je samen bent, er dan iets mis gaat. Dat was bij mij wel het geval. Ik kon alleen gelukkig zijn als ik aandacht van hem kreeg. Dat had waarschijnlijk te maken met het feit dat hij op andere vlakken zijn hoeveelheid liefde behoorlijk terug had geschroefd.
Dus dat zie ik nu ook als een doel: weer dingen doen omdat IK ze leuk vind, niet omdat ik hoop dat hij dan denkt: Kijk eens hoe leuk ze is.
Dus de bevestiging bij mezelf zoeken. En dat is moeilijk en voelt soms heel eenzaam. Maar dat zou dan uiteindelijk wel een groot gewin moeten zijn....

Zon, 18/12/2011 - 18:12 — Quasimodo

Verwijzing naar @Senzy

Senzy

Weet je wat de ellende van het vechten is? Dat je jezelf helemaal kwijt bent. Daarom is het verdriet ook zo immens groot. Ik herken dat helemaal.

Die leegte die je in jezelf voelt is niet eens zozeer de leegte die hij heeft achtergelaten, maar is het gemis van iemand die je zelf ooit was...

Sterkte.

Don, 15/12/2011 - 17:09 — Quasimodo

Quasimodo@Senzy

Dit is een heel sterk antwoord!!
Zooooooo mooi ..............
Och-Och-Och-Och ................
Getuigt van zelfkennis.
Bravo.......Applaus.........Applaus!!

Zon, 18/12/2011 - 16:23 — ExSeX

:)

Waar geloof jij in?

Zon, 18/12/2011 - 17:19 — Senzy

Ik kan niet precies

Ik kan niet precies omschrijven wat ik precies geloof, maar voor mezelf geloof ik in een universele kracht, een universele liefde.. Of dat nu God is of wat anders, dat weet ik niet precies. De Bijbel is mooi en er staan zulke prachtige dingen in. Vind het alleen zo jammer dat mensen het zo ontzettend letterlijk opvatten of het op een heel rigide manier interpreteren.

Zon, 18/12/2011 - 17:25 — vlindertje59

@Senzy

Lieverd, in ieder geval geloof in ons zelf hebben, dat zou heel fijn zijn, vind je niet? Daarom ben ik nu naar de psycholoog om dat juist te gaan leren want dat schort er bij mij erg aan.

Liefs

Zon, 18/12/2011 - 19:27 — Moerbei

Citaat:Eerst vanuit mijn

Citaat:

Ik denk dat niets onmogelijk is als de persoonlijkheden goed matchen. Denk wel dat hoe meer gecompliceerde elementen er zijn des te groter de kans dat dit problemen gaat opleveren. Zeker verschil in religie is moeilijk, zoiets fundamenteels: hoe je de wereld ziet.
Is liefde sterk genoeg? Ja, ik denk dat als de match heel erg goed is, je dus goed bij elkaar past, je volledig op je gemak voelt bij elkaar, liefde sterk genoeg kan zijn. Blijft wel een beetje een soort van 'holy cocktail'...er hoeft maar één elementje te ontbreken en je zit ineens met een drankje dat niet te zuipen is.

Citaat:

Kan onzekerheid een goede relatie verpesten of wordt iemand juist onzeker als de relatie niet goed is? Wat is er eerder, de kip of het ei?

Oei...ik denk beiden. In angst leven dat de ander weggaat kan wijzen op 1) slecht zelfbeeld maar ook 2) intuïtief aanvoelen dat die kans aanwezig is. Veel angst en onzekerheid kan wellicht werken als een 'self-fulfilling-prophesy', het werkt namelijk ook doemdenken in de hand. En inderdaad het gevoel dat iemand anders verantwoordelijk is voor jouw geluk. En als partners dat voelen ervaren ze dat meestal als verstikkend.

Citaat:

Moet je echt eerst alleen-zonder partner- liefde in jezelf vinden voordat je een gelijkwaardige relatie zult kunnen vinden of kun je toevallig ook een heel fijne partner treffen die met je onzekerheid kan omgaan en van je houdt zoals je bent?

Nee...dat geloof ik niet. Op ieder potje past een dekseltje. Ik denk wel dat je vaak minder krachtige partners aantrekt als je zelf ook niet in je kracht zit, of ongelukkige mensen als je zelf ook ongelukkig bent en dan dus niet altijd in de juiste situatie beland. Maar dat is maar iets dat ik geloof...is niet wetenschappelijk bewezen

Ma, 19/12/2011 - 01:09 — PoemLover (of verwijderd)

Als er lotsbestemming is,

Als er lotsbestemming is, hangt het af van het lot. Als er geen lotsbestemming is, is alles mogelijk. De waarheid ligt in het midden.

Groetje van PoemLover

Wie is online

Enquête

Senzy's Buddies