Tja wat doe je als je ex haar verjaardag viert en je bent er voor de eerste keer in 8 jaar niet bij en haar nieuwe vriendje naar alle waarschijnlijk wel. Je staat extra vroeg op opdat ze jouw sms-je het eerste krijgt en je laat een bos rode rozen bezorgen met een simpele maar gemeende tekst. Op het kaartje staat: Fijne verjaardag Corina, ik mis je, liefs Marco....want teveel is funest dat heb ik inmiddels wel geleerd. En dan is het wachten of en wanneer je een reactie krijgt. In december had ik haar al teveel kadootjes gestuurd zodat ik net een zieke stalker leek dus nee alleen bloemen leek me voldoende. Shit, geen reactie op je felicitatie dus dat valt tegen. In de loop van de dag nog even een sms gestuurd met de vraag of ze het leuk zou vinden als je haar s'avonds even mocht bellen? Weer geen reactie!. Je zit je weer op te winden en vraag jezelf af hoe je jezelf weer zo kwetsbaar op moest stellen want ze verdient het eigenlijk niet. Dan maar de laatste sms met de vraag of ze de rozen mooi vond en dat ze die verdiende op grond van de 8 mooie jaren. De beleefdheid en het tandenknarsen wordt beloond want om 18 uur waren de rozen door de buren overhandigd en ze vond ze prachtig en ze was er erg blij mee. Ik zat net te chatten met een collega liefdesverdriet 'Angel' en ik huilde. Een geluk dat ik niet hoefde te bellen want ik was weer gebroken. Angel bracht mij geluk en Corina maakte mijn avond. Maar hoogstwaarschijnlijk zat ze met haar nieuwe vriend op de bank. En hij maar loeren naar mijn boeket met 25 mooie rode rozen. Cheers Corina, you and Angel made my day.....