Het gaat beter worden...al voelt het op dit moment niet zo.
In het verleden heb ik in dezelfde situatie gezeten en samenwonen terwijl je hart gebroken maakt dat hel een pret paradijs lijkt!
Ik hoop dat je snel wat voor jezelf vind al is het maar een studiootje...het ergste is om in de nabijheid van iemand te zijn die niet meer met je verder wil.

Het is zo belangrijk om je eigen rustpunt te hebben..... nu blijf je constant in een stress situatie zitten
Ik hoop voor je dat je snel je eigen plekje hebt!
Pas dan kan je beginnen aan het verwerken van je verdriet...

Hai Julia welkom hier, ik ben ook sinds kort lid hier en heb ook een warm welkom gehad dus bij deze.

Ik zit hetzelfde als jij alleen weet ik niet of er bij jou kinderen in het spel zijn, ik heb een boek gekocht met als titel:Als je partner je verlaat van de schrijver Doris Wolf, en ik moet zeggen er staan verdomd veel tips in die je helpen miss een tip??
Verder kan ik je zeggen dat de pijn slijt haha hoor ik je denken vaker gehoord ja klopt maar je zal merken als dingen op hun plek vallen in mijn geval voorlaatste gesprek bij de advocaat, dat je elke keer een klein stukje vrede gaat krijgen
Ik denk dat als je ex er met een ander vandoor gaat hij jou ook niet verdient maar dat is puur mijn visie
Eenzaamheid,pijn enzo tja daar is geen middel tegen wat ik je wel kan zeggen is dat je er aan toe moet geven anders krijgt het geen plaatsje,Lees mijn blog als je zin hebt kweet zeker dat je het herkent

Sterkte aankomend weekeind en you know where to find help..........Gr Iwan

Beste Julia,

Ik ben zelf ook pas net precies 2 uur lid, maar wel zeer blij dat er een website als deze bestaat en ook echt fijn dat lotgenoten met elkaar kunnen praten over wellicht één van de moeilijkste perioden in ons leven...

Ik weet persoonlijk hoe moelijk het is met iemand samen te wonen die niet meer van je houd, eigenlijk is het ondragelijk, ikzelf ben inmiddels verzeild geraakt in mijn tweede rouwperiode want ik heb eerder een relatie gehad en ook samengewoond, ruim 5 jaar en na dat het uit was woonde zij nog ruim 8 maanden bij mij in omdat ze niks kon vinden... dat was één van de meest nare ervaringen ooit, zeker ook omdat ook zij een ander had. Ik heb vaker mijzelf proberen aan te zetten haar de deur te wijzen, helaas kon ik dat niet opbrengen omdat ik nog van haar hield en hoe gek ook een schuldgevoel had richting haar, dat laatste is absoluut belachelijk geweest want dat was nergens voor nodig. Het moeilijke is ook eigenlijk dat je nog niet echt kunt beginnen met rouwen om die persoon althans dat was mijn ervaring dan, pas toen zij weg was kon ik eindelijk genezen wat uiteindelijk zeer lang heeft geduurd, en ook ik dacht: Komt het ooit nog goed en ik wil alleen maar huilen. Tja na die periode merkte ik dat het langzamerhand steeds een beetje beter ging en waar ik vooral blij om was ik kon weer van een paar dingen genieten zoals daten (hoewel ik niet op zoek was) ik deed het meer om even de tijd te verzetten en het maakte mij wat meer allert dat er meer mensen rond lopen dan je ex alleen. Het geeft je moet om door te gaan en het dagelijkse ritme is normaal geworden vanaf dat moment was mijn ex compleet verwijderd van mijn gedacht en tja toen gebeurde het, ik werd in eens compleet verliefd!! Zomaar ik kon het zelf niet eens geloven! Helaas is deze dame nu dus mijn tweede rouw, maar ja uiteindelijk weet ik dat het weer goed komt, maar het heeft gewoon ontzettend veel tijd nodig! Heel veel succes!!