waarom besta ik nog

afbeelding van celly

Mijn leven word steeds moeilijker gemaakt door mijn ex.
Na een relatie van 3 jaar waarvan 2 jaar samen wonen is er 2 maanden geleden definitief een punt achter gezet. In onze relatie is het niet altijd goed gegaan de eerste 2 jaar was perfect we hadden alles voor elkaar huisje allebei een goede baan, toch na 2 jaar ging het minder goed tussen ons. zo'n 7 maanden geleden ging mijn ex helemaal door het lint en heeft me helemaal in elkaar geslagen... wat daarop volgde is een aangifte tegen hem en geen contact meer en ik weer terug bij me moeder wonen. Toch door alles miste we elkaar verschrikkelijk dus na ongeveer 2,5 maand hebben we onze relatie toch weer opgepakt. We waren weer zielsgelukkig ondanks alles waren we blij dat we weer samen waren. Zo ging het een tijd weer goed we woonde nog niet offecieel helemaal weer samen maar ik was weer meer in ons huis dan dat ik bij me moeder was. Het ging weer goed tussen ons en waren gelukkig. Totdat mijn ex zich weer een beetje vreemd ging gedragen het ene moment kon hij niet zonder me en het andere moment wou hij dat ik een paar dagen bij me moeder ging zitten omdat hij zijn ruimte nodig had. Als ik dat dan deed belde hij me al snel weer op om te vragen wanneer ik weer thuis kwam. Tot op een zaterdagavond ik zou wat leuks gaan doen met vriendinnen en hij zou met een vriend wat gaan doen. Ik had hem zaterdagavond nog gebeld hij nam niet op en belde niet terug. We hadden afgesproken dat we zondag samen zouden zijn. Dus ik belde hem zondagochtend weer nam hij niet op pas een uur later belde hij terug. Hij zei dat hij ziek in bed lag en dat ik niet per se hoefde te komen omdat hij toch alleen maar in bed lag. Ik vond dat lullig voor hem want ja wanneer ik ziek ben vind ik het ook niet fijn om helemaal alleen te moeten zijn. Dus ik naar hem toe. Hij was erg blij dat ik toch was gekomen dus ik hem verzorgen. Hij had het goed te pakken zijn koorst lag steeds op 39.5 Elke avond vroeg hij aan me schat als je morgen klaar bent met werken kom je dan weer gewoon naar huis ik vind het heel fijn als je nu bij me bent. Dus dat deed ik in mijn pauze deed ik snel boodschappen zodat ik na mijn werk gelijk naar huis kon. Totaan donderdag ineens belt hij me en zegt schatje niet boos worden maar ik ga naar me ouders toe..... dus waarop ik zeg oke prima maar ik moet dan wel even wat kleding hebben van mezelf want ik weet niet hoe lang je daar blijft. Toen werd hij geirriteerd want in zijn ogen zeurde ik en ik heb genoeg kleding dus die kleding die bij hem lag hoefde ik niet om te zeuren. (ik zal er even bij vertellen dat hij een marokkaanse jongen is en zijn ouders wel over mij wisten maar er gewoon niet over praten alleen als hij zou komen vertellen dat we zouden gaan trouwen werd ik pas ongenomen in de familie) dus hij naar zijn ouders. hij is daar in totaal 1 week geweest een week waarin ik hem probeerde te bereiken want ik wou ook weten hoe het met hem ging en wou weten wanneer hij weer gewoon naar huis zou komen. Er lagen veel spullen in het huis ook mijn huissleutels dus ik kon het huis niet binnen. Ik kreeg hem wel te pakken maar als ik hem aan de telefoon had deed hij kort af en hing snel weer op. Ik begon daarom flink geirriteerd te worden. Op een gegeven moment zei hij ik ga morgen weer werken en dan kom ik ook weer naar huis toe dus ik zie je morgen oke. Nou prima ik dus de volgende dag erop ingetseld dat ik naar hem toe zou gaan, maar door al het gezeik van de laatste tijd was ik de relatie een beetje zat en wou eigenlijk met hem praten over dat ik niet wist of ik nog wel verder met hem wou gaan. krijg ik de dag waarop we hadden afgesproken een telefoontje van hem ik kom toch niet naar huis ik bel je wel wanneer ik thuis ben oke. Nou toen was ik echt kwaad na mijn werk ben ik naar zijnj wekr gegaan om de huisseutels op te halen. Die kreeg ik niet van hem hij zei dat hij wel samen met mij naar huis zou gaan. Dus na zijn werk zijn we in de auto gestapt met ruzie bij zijn huis aangekomen zijn we naar binnen gegaan hij pakte wat spullen en zei dat hij later thuis zou komen. Hij kwam pas de volgende dag om half 3 in de middag thuis. Dus al met al was ik steeds bozer toen hij thuis kwam hebben we wel 4 uur lang gepraat ik wou niet verder zo, maar hij bleef me smeken over dat hij niet zonder me kan en dat er verbetering zou komen en smeekte me er geen eind aan te maken. Ik hoopte dat hij echt verbetering ging laten zien want eigenlijk wou ik hem ook niet kwijt. Oke dus weer een kans een uur later kreeg hij ineens een omkeer en zei tegen mij weetje wat we stoppen er gewoon mee klaar punt niks praten meer gewoon klaar. Ik werd erg kwaad ik bedoel eerst mij 4uurtjes lang smeken en dan wanneer het hem gelukt is ineens bedenken dat hij er geen zin meer in had en er niet meer voor wou vechten. Ik was erg boos en hij werd ook steeds bozer hij heeft zijn hele huis kort en klein geslagen. Hij bracht me naar me moeder toe en heb daarna 2 dagen niks van hem gehoord maar nog steeds waren veel spullen van mij daar in het huis. Op zondagavond toen ik al in bed lag belde hij me ineens we moeten praten ik ben over 5 minuten bij je. Dus weer een gesprek wat nergen naar toe leide weer uren praten over helemaal niks want hij had het opgegeven hij wou niet vechten voor verbetering. Een flinke klap in me gezicht dus. Ik heb al mijn kleding gepakt die bij hem lag en naar huis gegaan met heel veel verdriet hij ook we zaten samen te huilen maar volgens hem was dit het beste.
Nou daar zat ik dan weer alleen bij me moeder met heel veel verdriet. Ik bleef gewoon werken en voor de buitenwereld doen alsof het prima met me ging maar niks was minder waar de dagen werden weken en ik was nog steeds niet ongesteld geworden. Ik hield het voor me en dacht dat het door stress kwam. Ik probeerde gewoon verder te gaan leuke dingen te gaan doen. Tot dat ik ineens een email van hem kreeg dus ik kijken was het een uitnodiging van een site om te daten!!!! Hij had zichzelf ingeschreven en mij uitgenodigt. Ik was daar zo kwaad om het was gewoon een trap na. Ik vertelde het aan een paar vriendinnen en die kwamen op het idee om ons voor te doen als een ander meisje kijken hoe hij daarop reageerde nou hij reageerde hoor hij was op zoek naar sex en gaf zijn nr. dus ik bellen hij schrok zich kapot toen hij mijn stem hoorde en toen gooide ik het eruit dat ik al een maand over tijd was. Zijn reacctie daarop was zijn telefoon uitzetten. De volgende ochtend werd ik gebeld dus nam op hij was het onm te vragen hoe het met me ging en deed net alsof hij het allemaal niet had gehoord. Dus ik vertelde het weer allemaal aan hem maar hij geloofde het niet en zei dat ik dit alleen maar zei zodat ik hem terug zou krijgen!!! BELACHELIJK want ik wou hem niet meer terug hij had me teveel gekwetst. Ik wou alleen met hem praten over hoe nu verder hij beloofde me dat hij de in de middag na zijn werk langs zou komen, maar hij kwam niet. De dagen erna liet hij niks horen reageerde niet op mijn telefoontjes of smsjes. Dus ik besloot samen met een vriendin om naar zijn huis te gaan hij was niet thuis dus we waren alweer onder weg terug ineens zag ik hem rijden en hij moest stoppen voor een stoplicht. Ik ben in zijn auto gestapt en na eerst flink schreeuwen tegen elkaar hebben we uiteindelijk normaal gepraat.

Echt uren hebben we gepraat het ene moment zei hij we doen dit samen het andere moment zei hij weer als het kind geboren is pak ik het van je af en je zal je kind nooit meer zien...... en dan weer we komen er samen uit. Hij wou me vastpakken en knuffelen maar ik had geen behoefte van een aanraking van hem dus duwde hem keer op keer weg. Hij bracht me naar huis zodat we allebei konden nadenken en beloofde me de volgende dag te bellen. Ik ben die dag thuis gebleven ik kon het niet opbrengen om te gaan werken er kwam een vriendin bij me die had een zwagerschapstest gekocht. Ik heb hem vanaf s'morgens 8uur proberen te bellen zodat we samen die test konden doen om 4uur in de middag had ik nog niks gehoord dus heb ik die test samen met me vriendin gedaan. En ja ik ben zwanger....... weer probeerde ik hem te bereiken maar niks geen reactie. Pas om half 7 belde hij me en begon gelijk te schreeuwen. Ik bleef rustig en kalm. Hij wou naar me toe komen maar ik zei hem alleen te mogen komen als hij rustig en normaal deed. Na een uur stond hij voor me deur en ik deed open en vroeg hem kun je nou normaal praten?? Hij duwde me aan de kant en liep me huis binnen ik bleef bij de deur staan en zei hem dat hij weg moest gaan omdat ik zo niet met hem zou praten. Hij duwde me naar buiten en schreeuwde waarom ik niet op hem had gewcht met die test. Hij bleef schreeuwen en wou die test niet eens zien hij had nog een andere gekocht en die moest ik nu maar even samen met hem doen. Ik zei hem alleen dat hij riustig moest worden voordat we verder gingen met praten enzo. Dat deed hij niet hij pakte me vast bij me haren en heeft me weer flink geslagen ik sloeg terug mijn vriendin kwam tussen ons en ik ben weggerent. Hij bleef met me vriendin praten en mij helemaal zwart maken. Ik was ondertussen zo kwaad. 1 uur lang heeft die vriendin van mij met hem gepraat en ik was ondertussen samen met een andere vriendin. Na een uur kwam hij naar me toe en hij was helemaal rustig en smeekte me die andere test te doen ik wiegerde omdat hij me zo had toegetakelt. Hij wou dat ik in zijn auto stapte en mee ging naar zijn ouders.... belachelijk na 3 jaar willen zijn ouders mij ineens wel leren kennen. Hij probeerde mij te manipuleren om ineens rsutig en begripvol met me te praten maar voor mij was er al te veel gebeurd ik kon hem niet meer aanzien. Toen hij merkte dat dat rustige praten niet hielp heeft hij die test gepakt en is weggegaan. Hij zei ik ga met die test naar me ouders en dan kom ik bij jou langs samen met me ouders. Ik riep nog jullie zijn niet welkom. Na een uur ging mijn telefoon ik nam op hij was het en zijn vader wou mij spreken. Wat denk je heeft hij allemaal leugens aan zijn ouders verteld dat hij me amper kent en dat ik met allerlei jongens het bed in duik!!!! Wat ik ook zei die ouders geloofde hem. Ik heb de volgende dag aangifte tegen hem gedaan van mishandeling. Na anderhalve week kwam me moeder thuis van vakantie dus heb haar alles moeten vertellen. Ze wou hem spreken om te vragen wat hij nou van plan was of hij een deel wil maken van zijn kinds leven. Hij was op dat moment bij de politie hij had ook aangifte tegen mij gedaan vanwege mishandeling en stalken!!!! Echt te belachelijk voor woorden ik heb uit zelfverdediging terug geslagen en stalken??? Ik weet niet waar hij dat vandaan haalt waarschijnlijk over die tijd dat ik hem steeds probeerde te bellen voor die test. Maarja nu zit ik hier kapot van verdriet en zwanger.
Ik weet niet waarom ik op deze wereld ben mijn hele leven lang ben ik al aan het vechten zodat het goed met me gaat. Ik trek het niet meer mijn ex probeerd me kapot te maken en het lukt hem ook nog. Aangifte tegen mij ik kan het niet geloven.... ik heb al zoveel aan me hoofd en nu krijg ik dit er weer bij. Ik trek het niet meer en wil ook niet meer

afbeelding van Jelle

@celly

Hi celly,

Een heel emotioneel stuk. Waarom wil je nog contact met hem en wat voor toekomst wil je voor je kind?

Jelle

afbeelding van mokkakoffie

wijsheid

Ik wens je veel wijsheid toe...ik kan alleen maar zeggen..
Denk aan je eigen toekomst....een vrouw slaan is wel het minste wat een man kan doen...daar heb je geen toekomst mee never en nooit niet ..ik denk niet dat je daar oud mee wil worden..

Ik wens je veel sterkte toe...en word wakker meisje...

xx

afbeelding van celly

mokkakoffie

dank je wel
mijn toekomst en die van mijn kind daar ga ik me op richten.
En ik wil zeker niet oud worden met zo iemand. Ik wil helemaal niks meer met hem te maken hebben.
Ik hoop ook echt dat hij me nooit meer belt of contact zoekt ik ben helemaal klaar met hem en wil verder zonder hem.

afbeelding van celly

jelle

Ik wil absoluut geen contact meer met hem.
Dat mijn moeder hem belde is omdat hij mij gedreigd heeft het kind af te pakken en daarna zei dat hij het kind helemaal niet wou. Mijn moeder heeft hem gebeld voor duidelijkheid. Ik wil zelf niks met hem te maken hebben daarom heb ik hem zelf ook niet gebeld. Zijn stem wil ik niet meer horen ik wil hem niet meer zien helemaal niks

afbeelding van ief

@celly, stoppen NU!!!

Ik kan maar één ding bedenken en dat is ontlopen die handel!!! Mannen die vrouwen slaan zijn sowieso al walgelijk maar een man die z'n zwangere vriendin (duhhhh, zijn eigen kind ook nog!) slaat mag van mij tegen de muur. Om heel eerlijk te zijn begrijp ik je moeder ook niet helemaal, ik snap dat het een shock is als je dochter je vertelt dat ze zwanger is maar ik vind een 'bemiddelingspoging' nogal vergezocht als je kind, zwanger en wel, net een paar klappen heeft mogen incasseren (ze zal het ongetwijfeld goed bedoeld hebben maar dat betekent wel dat je moeder dus veel te lief en vergevingsgezind is in deze wereld in mijn ogen).
Mannen die slaan trek je zelf aan, op de één of andere manier weten dit soort mensen precies bij wie ze wél, en bij wie ze niet zover kunnen gaan. Overigens is dit niet beschuldigend bedoeld, verre van dat want ik vind het echt verschrikkelijk wat jou is overkomen. Punt is alleen dat je het NU moet stoppen, als je het niet voor jezelf doet, dan voor je kind. Probeer alsjeblieft zoveel mogelijk afstand te nemen en vind in alle rust je zelfrespect, waarde en trots terug, je bent zoveel meer waard dan dit.
En mocht ie lastig worden (politie aangifte van hem is natuurlijk een lachertje he, meneeeeeer, m'n zwangere vriendin pest me.....), terug dreigen en meteen een straatverbod aanvragen, geloof me alsjeblieft, ik heb het gezien al jaren terug, lief en vriendelijk zijn werkt niet of slechts tijdelijk, ze lachen je uit waar je bij staat. Je moet kracht laten zien om respect te krijgen.
Ik weet niet hoe oud je bent maar in principe is een kind niet het einde van de wereld, alleenstaande moeder zijn is misschien niet ideaal maar ook geen onoverkomelijk drama (spreek uit ervaring al ben ik sowieso wel een stuk ouder dan jij).
O hemel, ik geloof dat ik echt boos aan het worden ben, heb dit te vaak gezien in m'n leven, ben er zelf half in terecht gekomen en het een halt toegeroepen voor het lichamelijk werd maar het raakt me blijkbaar nog steeds.
Heel erg veel kracht toegewenst.

afbeelding van celly

dank je wel voor je

dank je wel voor je reactie.
Ik weet dat ik nu sterk moet zijn en dat is ook waar ik nu mee bezig ben.
Ik richt me nu op een goede toekomst voor mezelf en mijn kindje.
alleen blijf ik tegenslagen krijgen maarja ik kom er wel hoe dan ook

afbeelding van Looneytuna

Time-out

klinkt gezellig allemaal. neem please een time-out en zoek hulp (bijvoorbeeld bij slachtofferhulp, laagdrempelig en ze hebben er veel ervaring met jouw type relatie). Bel hem even niet, ook niet voor praktische zaken en al helemaal niet om allerlei discussies te voeren. Laat je ook niet verleiden tot discussie met hem of met zijn ouders of met je moeder als ze jou opzoeken. Maar kies voor jou en je kindje, voor wat rust om je bewustzijn weer een beetje te verbreden, voor lichamelijke veiligheid en zoek hulp. Want dit is veel te gecompliceerd en opgehitst om er zelf en laat staan gezamenlijk, een goede oplossing voor te vinden. en jij en je kind gaan nu voor, hoezeer je ook met die man bezig bent en hoe verschrikkelijk en oneerlijk hij ook is nu. Ik hoop dat je het gaat doen, het gaat niet meer alleen om jou en hem. Veel sterkte.

afbeelding van celly

looneytuna

hulp heb ik gelukkig al.
en verder laat ik alles via de politie regelen.
Ik wil hem niet meer zien dus dat is klaar
het is natuurlijk wel lastig als hij er straks ineens wel voor kiest een rol in het kinds leven te willen spelen.
maar daar denk ik nu nog maar niet aan. eerst moet ik alles op orde krijgen dat vind ik nu het belangrijkste

afbeelding van ief

Het is heel vals maar wel

Het is heel vals maar wel geoorloofd in deze situatie vind ik...
Niet laten erkennen (tegen de tijd dat hij een dna heeft afgedwongen en jij daar in hebt toegestemd en alles geregeld is zit je kind op de basisschool)
En vooral geen 'family life' laten ontstaan (met gezellige foto's van hem en je kind etc. )
Dit klinkt heel hard maar aangezien er dreigementen zijn geuit lijkt me dit op dit moment het beste advies wat ik je kan geven. Vermist is een leuk programma maar neem niet aan dat je daar als gewaardeerde gast in wilt verschijnen...
Maar goed, hij klinkt als een lafbek (anders mep je je zwangere vriendin niet en ga je niet als een hondje naar de politie om te zeuren en pleit je jezelf niet vrij bij je papa en mama) dus met een beetje mazzel laat ie je gewoon lekker je eigen leven leiden.
O bah, wat lopen er toch vreselijke mensen rond op deze aardbol!
Heel veel sterkte, komt goed, echt, concentreer je op het prachtige leventje in je buik en krijg weer zin in het leven, dat kleine frummel heeft jouw kracht straks hard nodig.

afbeelding van Anitasten

en nu...

Wat ga je nu doen?

afbeelding van celly

dank je wel

allemaal bedankt voor jullie reactie's
het zit zo ik wil helemaal NIKS meer met hem te maken hebben!!!!
Toen ik hem vertelde dat ik zwanger was heeft hij me gedreigd het kind van me af te nemen zodra het geboren is. Ik wou dus duidelijkheid. want ik ban bang dat hij dat echt doet!!!
1 ding is zeker ik wil hem uit mijn leven ik wil hem niet zien ik wil zijn stem niet horen niks wat met hem te maken heeft.
Ik wil nu gaan vechten voor mij en mijn kindje het zal moeilijk worden maar ik heb het ervoor over.
Hulp heb ik al ik loop nu bij een vrouw die met me praat en echt over alles wat ik in me leven heb meegemaakt (mijn jeugd is ook niet altijd makkelijk geweest)
Het ergste is dat ik nu sterk probeer te zijn en me leven weer probeer op te bouwen, maar steeds krijg ik tegenslagen.....
Eerst het feit dat ik ineens hoor dat er aangiftes tegen mij gedaan zijn belachelijk gewoon, maar daar was ik erg van geschrokken en weer een klap in me gezicht.
En nog geen 2 dagen later keren mijn zussen me tegen me eerst zeiden ze wat je ook beslist met dit kind we zijn er voor je.
Nou nu heb ik mijn keuze gemaakt en nu zijn ze tegen me want ik ben dom achterlijk en naief.....
Ik begrijp dondersgoed dat het niet makkelijk zal zijn, maar ik wil ervoor vechten!!!
Dat kan ik ze niet eens vertellen want het enige wat ze doen is schreeuwen tegen me dus weer een klap in me gezicht.
Het lijkt wel niet op te houden met dingen die in me leven gebeuren... ik zit er ook helemaal doorheen.
! ding is zeker ik ga ervoor vechten om zelf weer gelukkig en stabiel te worden ik doe alles om mijn lieve kleine kindje een goed leven te geven

dank jullie voor jullie reactie's