Wat iedereen hier op deze site steeds in gedachten moet houden, is dat mensen reageren vanuit HUN gevoelens, HUN verhaal, HUN verleden.

Soms vind ik dit beangstigend, omdat ik weet dat bepaalde adviezen en reacties serieus kunnen blijven hangen en een serieuze impact kunnen hebben op de lezers ervan.

Nu, toch, Jantje, wil ik reageren op jouw oproep, maar dan vanuit MIJN standpunt en MIJN verhaal.
Ik weet niet of jij een antwoord verwacht, of of het zomaar een mijmering is, als dit zo is, dan lees je misschien beter niet verder.

Ik zou gerust jouw ex-vriendin kunnen zijn, en jij mijn ex-vriend, gezien vanuit mijn situatie uit het verleden dan.

En dan zou ik je als ex-vriendin, het volgende willen vertellen :

"Ik heb 8 maanden lang van je gehouden. 8 maanden van mijn leven aan jou gegeven, omdat ik je graag zag, omdat ik van je hield, omdat ik verliefd was op je.
Deze 8 maanden waren hels, frustrerend, niet goed voor mijn zelfvertrouwen, niet goed voor mijn leven, want iemand graag zien en achter iemand aanlopen die jij wel graag ziet, en waar jij wel verliefd op bent, dat doet verdomd heel wat met een mens.
En toen ik iemand anders vond, was ik ineens wel aantrekkelijk genoeg voor je.
Toen kon je je ineens wel voor 100 % geven.
En ik, ik hield nog steeds van je, was nog steeds verliefd op je, maar, maar, maar ... ik merkte dat mijn vertrouwen in je weg was. Je had mij waarschijnlijk zo diep geraakt vanbinnen, dat ... ik, ook al wou ik het wel, dat ik MIJ niet meer kon geven. Je had mij zo aangetast in mijn hele wezen als vrouw (oudere vrouw dan nog wel) dat ik het niet meer kon opbrengen me te geven. Ook al zag ik je nog graag, mijn buikgevoel zei "neen, bescherm jezelf".

En als je het nu echt goed voorhad met mij die tweede keer, en als je nu wel voor mij kon kiezen die tweede keer, dan heb ik oprecht spijt dat ik die liefde niet meer terug kon geven. Mijn liefde voor jou heeft een te grote deuk opgelopen om nog verder te gaan met je.

Wat jou betreft : zet je hierover, je hebt een fout gemaakt toen (onbewust waarschijnlijk) maar leer eruit dat mensen geen speelballen zijn maar MENSEN MET GEVOELENS en dat je die gevoelens stuk kunt maken. Ga verder met je leven met deze gedachte in je achterhoofd.

Ik vergeef je, maar kon niet verder met je. "Het" was stukgemaakt".

Jantje, dit schrijven werkt ook louterend voor MEZELF, denk daaraan. Ik schrijf dit ook voor mezelf, dus geen verwijt naar jou toe. Echt niet. Maar ga verder met je leven, en leer uit de fout die je gemaakt hebt.

EN ik kan compleet verkeerd zijn in mijn gedachtengang, het is immers gebaseerd op MIJN realiteit.

Groetjes en sterkte.