Hallo allemaal, ik had een vriendin 10 maanden lang.
het is nu 2 maand later en nog voel ik me echt kloten, ik kan me niet over haar heen zetten.. we zeggen steeds: we blijven wel vrienden. maar op 1 of andere manier maak ik haar aldoor weer boos...ik ben haar al kwijt als liefde, en ik ben niet van plan om haar kwijt te raken als een goede vriendin...
we waren allebei elkaars eerste echte liefde... het maakt niet uit wat ik doe, maar ze word iedere x weer boos.. ik kan gewoon niets meer goed doen.
en ik was bijna over haar heen. tot gister, ik was jarig. zij komt ook..aan het eind toen ze weg ging gingen we opeens weer zoenen en in 1 klap was al mn verdriet weg. maar toen zei ze later dat ze het liever niet had gedaan omdat ze er niks bij voelde...toen was ik best uitgevallen tegen haar, en daar heb ik heel veel spijt van.. dus bracht ik haar vanmiddag een roos langs als teken van mn excuses..maar ze werd boos en nu reageert ze heel kortaf.... it's killing me... wat kan ik eraan doen?? ik kan me niet over haar heen zetten..
mn ouders zeggen dat het maybe beter is als ik een psychiater opzoek..
maar ik wil er eigenlijk niet over praten want als dat uitlekt dan word ik echt voor lul gezet op school...ik weet niet meer wat ik moet doen..
en ze geeft me nog steeds
en ze geeft me nog steeds hoop omdat ze steeds zegt dat ze nog denkt aan ons,en dat ze ons soms best mist... maar dan zegt ze opeens: jah het komt niet weer goed tussen ons want ik voel nix meer voor je...terwijl ze anders altijd zei: ik heb altijd al een zwak voor je gehad.
Wat je kunt doen is alle
Wat je kunt doen is alle contact verbreken. Nu speelt ze of een spelletje met je en dat verdien je niet, of ze houdt je aan het lijntje tot er misschien 'iets beters' op haar pad komt.
Dat ze boos wordt als je een roos komt brengen begrijp ik niet helemaal. Wat heb je allemaal tegen haar gezegd toen je tegen haar bent uitgevallen? Ik kan zelf ook door mijn emoties gemene dingen zeggen. Al was het erg gemeen, dan kan ik het me wel een beetje voorstellen dat ze nu boos en kortaf is.
Laat het gewoon even rusten. Geef haar geen aandacht meer. Jij komt nu in de eerste plaats. En 2 maanden... dat is echt nog niet zo lang hoor. Sommigen zijn er een jaar of langer mee bezig om het te verwerken. Het voelt natuurlijk wel als een eeuwigheid aan, maar dat komt omdat je nu voor het eerst in je leven waarschijnlijk ?ɬ©cht voelt. Dat je je echt bewust bent van wat je voelt!
Cheer up dude.. zoek afleiding en praat er met een goede maat over. Echte vrienden verklaren je niet voor gek!
Oh en ik loop ook bij een psycholoog, maar dat is niet iets om je voor te schamen hoor. Kan juist heel nuttig zijn. Eigenlijk zouden ze op scholen al een soort van psychologie moeten geven. Kan een hoop sociale problemen voorkomen.
Overigens schaamde ik me ook in het begin. Maar wanneer je eenmaal die stap hebt gezet valt er alweer een last van je af. Onthoud dat niet iedereen het hoeft te weten.
Maar goed..om nou alleen voor liefdesverdriet naar een psych te stappen vindt ik een beetje vergaan. Ligt er een beetje aan hoe ver heen je bent. Ik zou eerder geneigd zijn te zeggen dat je er zelf wel overheen komt, maar dat het moet slijten. Het kost tijd!
Succes kerel!
Misschien weet ze niet echt
Misschien weet ze niet echt goed wat ze moet doen?
Dat ze gwn boos word omdat ze niet weet hoe ze moet reageren?
Ligt het misschien aan de manier hoe het is uitgegaan?
Liefs,
Dearest...
Ik heb het ook hoor bij mijn
Ik heb het ook hoor bij mijn ex, dat ze soms kortaf reageert en dan denk ik: het kan ook wel eens een masker zijn, een muur die ze optrekt om de ware emotie te verbergen...
Maar ja, misschien denk ik dat omdat ik dat onbewust WIL denken... dus echt helpen kan ik je ook weer niet :S