Gister heb ik mn ex weer gesproken, het ging over het stappen... voor het eerst in de tijd dat we uit elkaar zijn zei hij, ga jij maar, ik ga niet mee!
Aan de ene kant was ik super happy, maar aan de andere kant voelde ik me super lullig!
ging hij nu door mij niet mee????
Vandaag hem weer gesproken, no hard feelings! whaa eindelijk een keer komt er iets van zijn kant!
ik vind het namelijk erg zwaar om te stappen als hij bij mij in de buurt is, constant moet ik hem in de gaten houden, op hem letten!
obsessief gewoon, heel irritant, kan der ook gewoon echt niks aan doen... en als ik hem dan plezier zie maken, doet me dat pijn en denk ik waarom overkomt mij dat niet, plezier hebben..
maar gister had ik dus wel plezier, heb me heerlijk uitgeleefd, lekker gedronken en genoten van alles om me heen heerlijk...
waarom heb ik de pech dat mijn ex een vriend is??
waarom heb ik de pech dat mijn ex plezier heeft en ik niet??
waarom heb ik de pech dat ik niet kan genieten met hem in mijn buurt?
waarom????