Er zijn momenteel 0 gebruikers en 7 gasten online.
waar heb ik het over
Ik heb deze week bijna elke week even gespiekt hier.
Ik schaam me voor mijn verdriet ondertussen.
ik heb geen kinderen ,wordt niet gekleineerd of mishandeld.
Ook ben ik niet jaren getrouwd en hoef niks te delen.
Er is hier zo veel klote zooi te lezen.
Dat ik denk wat klaag ik.
Ik heb simpel en alleen verdriet omdat een vrouw mijn niet meer leuk genoeg vind.
Ja ik ben een mens en dat voel ik en die pijn is oprecht ,maar mensen dit staat niet in verhouding tot.
heb mijn engel 8 jaar lief gehad en denk dat ik het tot mijn dood blijf doen.
het leven is geen pony kamp nee.
heb het er moeilijk mee eet slaap slecht. heb geen zin in contact enz.
maar denk bij mijn er is veel groter leed en ik val hun lastig.
dit wordt mijn laatste bericht (denk ik) omdat ik helemaal niet zielig ben. Een goede schop onder me reed heb ik nodig meer niet.
ga jullie nog wel volgen voor de tips en ach wat moet je anders haha .
sterkte iedereen en heel veel geluk en warmte,
en iedereen die me gesteund heeft bedankt voor deze warme plek
- dufkop1's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
- No. 22 San Diego Place rallies very last Boise Country 27-16
- #Woof: Huskies Decide on Up Michigan LB Go
- How considerably does it selling price towards seize a rookie out of the portal?
- Activity THREAD: Miami Hurricanes at Temple Owls
- K-Nation Slate: 7. 3. 12
- Even more and further more, Dabo seems
- Spring Freshman Emphasize: ASU Soccer QB Jaden Rashada
- Nooit gedacht dat dit nu mijn leven zou zijn
- 2023 NFL Mock Draft: What would certainly a brewing Lamar Jackson move indicate for Round 1?
- Afgewezen door vrouw na maandenlang versierd te zijn geweest
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (25)
- Juli 2003 (12)
- Augustus 2003 (24)
Je hoeft je toch niet te
Je hoeft je toch niet te schamen voor je verdriet. Verdriet is bij iedere persoon anders, net zoals iedere situatie anders is. Verdriet is verdriet!! Wat de oorzaak ook is... Als het jou helpt om het hier van je af te schrijven dan moet je dit vooral doen! En vooral niet denken dat je iemand tot last bent. Jij voelt intens verdriet door wat je hebt meegemaakt en dit mag je niet vergelijken met andere (ergere) situaties want wat een mens ook meemaakt, er is altijd iemand die veel erger meemaakt. Neem de tijd om jou verdriet te verwerken.. Zolang dat nodig is.. En niet denken dat je zielig bent want dat ben je niet. Je bent een mens en mensen hebben nu eenmaal gevoelens. Zouden we die niet hebben dan zou het pas zielig zijn..
@ dufkop
Ik ben het helemaal eens met complicated! Jouw verdriet is jouw verdriet en dat is jouw pakketje, dat moet je niet vergelijken met anderen. Jij mag net zo goed verdriet hebben, als jij je 8 jaar van je vriendin hebt gehouden, dan ga ik mij toch ook niet wegcijferen omdat mijn relatie 2,5 jaar duurde?
We hebben allemaal pijn en verdriet op onze eigen manier, wel of geen huwelijk of kinderen, dat maakt geen verschil!
Blijf alstjeblieft bij ons, je kunt hier je verhaal kwijt en wij zullen er op reageren, het komt ook met jou goed!
Dat eten en slapen komt vanzelf weer, daar moet je jezelf niet teveel zorgen over maken! En anders eet je toch gewoon alleen wat je lekker vindt? Je was het tenslotte eens met mijn strategie! Doe lekker waar je zin in hebt, leg jezelf niet teveel verplichtingen op! Want wat je nu nodig hebt is goed voor jezelf te zorgen, op die manier kom jij er ook doorheen! Als ik iets voor je kan betekenen hoor ik het graag van je. En vergeet niet: Als jij denkt dat jou verdriet minder is, is dat niet meteen zo! Je bent hier net zo welkom als iedereen!
Groetjes Orange!
schop
Nou die schop onder je kont kan ik je wel geven!! NO PROBLEM!! Ik ben in een goede bui...
http://www.chillywillyfan.com/chillypics/14/buttkick.jpg
Kijk ik sluit me volledig aan bij de rest van de reacties.
Elk huisje heeft z'n kruisje... en tuurlijk zijn er ergere situatie maar dat is geen reden om jou verdriet te moeten ondersneeuwen of maar weg te moeten drukken. Nee natuurlijk niet! Jou verdriet mag er ook zijn en moet geuit worden.
En je schrijft:
heb mijn engel 8 jaar lief gehad en denk dat ik het tot mijn dood blijf doen.
Toch denk ik dat dit niet zo zal blijven aanvoelen... Dit slijt echt.
Jij gaat op een gegeven moment ook weer een stap in de goede richting doen en weer plezier ervaren.. als wil je dat misschien nu nog niet geloven.
Gaat met ups en downs.
Mijn relatie/huwelijk is na 15 jaar beëindigd, maar waar een deur opengaat gaat er ook altijd weer 1 open! Misschien in jou geval nog niet open maar wel op een kier... en van afstand zie je die kier nog niet. Je zult eerst naderbij moeten sluipen om dat te kunnen zien en dan de moed hebben om die deur een duw te geven....
En soms hoef je die deur niet eens een duw te geven, soms komt er een windvlaag uit onverwachte hoek die de deur voor jou opent!
Dan is het aan jou om er door te stappen.
Het leven heeft soms hele vreemde wendingen en een jaar terug had ik ook nooit gedacht dat mijn leven er nu zo uit zou zien.
Heb ik er voor gekozen? Nee. Maar ik weet inmiddels wel dat ik vast zat geroest en dat het leven meer biedt dan het leventje waar ik in zat.
Zou ik nu nog in diezelfde situatie zitten dan had ik nu niet zoveel geleerd (leren kan enorm pijnlijk zijn).
Is dit voor mij een fijne periode in mn leven? Nee maar ik zou niet zijn wie ik nu ben zonder die ervaringen....
Dat geldt ook voor jou.
Je bent nu een dag verder en ik hoop dat je er nu weer met een paar nieuwe heldere ogen naar kunt kijken en een andere conclusie kunt trekken voor jezelf.
Doe wat met je ervaringen en de lessen die je hebt geleerd en kijk VOORUIT!!!
Gr Jans1