Mijn verhaal is te lang om hier in zijn geheel neer te schrijven...
Ik ben al ruim 2 jaar verliefd op iemand anders dan mijn man dit vreselijke dilemma vreet me op...
Hij weet sinds 1 jaar dat dat zo is maar wil mij niet loslaten en ik durf de knoop ook niet door te hakken.
Bang om alleen te zijn en nog eenzamer te worden...
De liefde van mijn leven heeft uiteindelijk mij ook laten vallen voor zijn huidige relatie.
Dat doet nog iedere dag zoveel pijn ons contact is geheel verbroken en als ik hem weer eens zie reageert mijn hele lichaam er op.
Ben dan gewoon bang om van mijn stokje te gaan het is net of ik totaal alle controle verlies op zo'n moment...
Genegeerd worden is het moeilijkste wat er is vind ik
Ook om dit zelf te doen is onmenselijk maar ik heb geen keus...
Moet mijn leven weer op zien te pakken en kan alle hulp gebruiken
Geen idee hoe??????
raad!
Als de liefde van je leven je heeft laten vallen voor zijn huidige relatie, moet je eerst zorgen dat je echt zeker weet dat dat niks meer wordt (vraag het hem desnoods nog een laatste keer, maar die kans is vrij groot: de meeste mannen blijven uiteindelijk bij hun vrouw, al zijn ze nog zo verliefd op een ander). Als hij echt niet bij haar wegwil, moet je dat verwerken - klamp je niet aan die emotie vast, daarmee hou je die verwerking tegen en gaat het alleen maar langer duren voordat je je weer beter voelt. Probeer hem zo lang mogelijk ZO MIN mogelijk te zien of contact te hebben, tot je liefdesverdriet min of meer weg is (ik weet waar ik over praat, heb bijna precies hetzelfde meegemaakt en het kostte mij anderhalf jaar om ervan los te komen). Als die andere verliefdheid je niet meer in de weg zit, kun je pas echt eerlijk zeker weten of je niet meer bij je man wil blijven. Wil je dat dan nog steeds niet, dan moet je die knoop toch echt doorhakken. Dan is die andere liefde tenminste niet voor niks geweest, het heeft je in elk geval geholpen in te zien dat je huwelijk niet (meer) is wat je zoekt. En kun je later weer openstaan voor een nieuwe liefde. Dit is de moeilijkste periode, waar je nu in zit - maar geloof me, het WORDT BETER. Ik ben zelf iemand die zulke dingen HEEL MOEILIJK kan loslaten, maar als je gewoon maandenlang volhoudt (hem niet zien, jezelf verwennen, met vriendinnen op stap, iets leuks kopen, iets nieuws gaan doen, af en toe een uur lang eraan toegeven en dan weer stoppen en een eind gaan wandelen of zo), wordt het echt een keer minder pijnlijk. Promise.
Sterkte
@ colibri
Wat een fijne reactie...hier kan ik wat mee.
Ik probeer al om hem zo min mogelijk tegen te komen maar ontkom er niet helemaal aan...
Kijk niet eens mee zijn kant op hoor!
Om hem er nog over te polsen heeft geen enkele zin...zijn keuze en als hij er op terug wil komen moet hij zelf de eerste stap zetten.
Maar in mijn hart weet ik dat dit nu niet meer zal gebeuren
Ik moet me er over heen zetten en bij neer leggen...
En dan een beslissing nemen over mijn huwelijk en jij denk dus dat deze tijd de moeilijkste is?
Heb jij geen spijt van jouw beslissing?
Liefs vertrapt