Start › Blogs › RGP's blog

Waar ging het mis

afbeelding van RGP
Ma, 05/03/2007 - 16:07 — RGP

Het was altijd zo leuk met haar, we hadden al bijna zeven jaar een relatie met elkaar.
we hebben elkaar leren kennen toen we nog allebei op school zaten, het was helemaal geweldig. En ik moet zeggen dat er ook wel eens mindere tijden zijn geweest, maar bovendien was het was altijd erg leuk en gezellig.

Maar de bewuste dag dat ze zei dat ze verliefd was op iemand anders, sloeg in als een bom bij mij. Ze zei dat ze al langer aan het twijfelen was maar dat ze nu de knoop had doorgehakt. Nog wel nadat ze eerst met die ander had gesproken over haar gevoelens.
Niet dat ze eerst hier met mij over praatte, nee het enige wat ik te horen kreeg was dat ze al langer twijfelde en nu weg ging bij mij. Het kwam aan als een mokerslag, ik wist niet meer wat ik moest zeggen. Ze zei dat het voor haar meer aanvoelde als een broer/zus relatie, en dat ze twijfelde of "dit het nu is". Waar ze mee bedoelde te zeggen dat ze meer van een relatie verwacht.

Het kwam echt op een ontzettend rot moment, we hadden net een huis gekocht wat geen van ons beide alleen kan betalen. Daarbij komt nog eens dat ik niet zo lekker in mijn vel zat door een recent sterfgeval in de familie.

We hadden het de laatste tijden druk. zij doet nog een cursus naast haar baan en zo is het ook met mij. Daarnaast hebben we allebei een drukke baan die veel van ons eist.
Natuurlijk kan dat nooit hoofdreden zijn van een verpeste relatie, maar het kan wel meespelen. En misschien zijn er nog wel tig andere redenen te bedenken die mee hebben kunnen spelen.

Nu vraag ik mijn natuurlijk af of dit dan ook het definitieve einde is van "Ons". En dat ik het maar gewoon moet accepteren. En natuurlijk hebben we er over gepraat dat het niet eerlijk tegenover mij is, en dat je niet alleen voor een huis bij elkaar blijft. Ze wou mij ook nog een kans geven maar kwam daar de volgende dag weer op terug. Namelijk omdat de persoon waar zij gevoelens voor heeft namelijk een collega is, waar zij gewoon niet omheen kan. Ook hebben we nog enkele dagen bij elkaar gewoond nadat "het" gezegd is, maar door wat er allemaal gebeurd is voelde zij zich niet meer gemakkelijk en is vertrokken.

Net als je denkt dat je alles hebt, raak je weer alles kwijt. Wat is het leven toch verdomde #$%@#.

Ma, 05/03/2007 - 19:16 — odie (of verwijderd)
afbeelding van odie

tja....

Als 1 gevoelens heeft voor een ander, blijft er altijd iemand achter die meestal van niets wist. Omdat het zo onverwacht aan komt is het moeilijk te accepteren.

Of dit het definitieve is kan niemand je zeggen, niemand kan in de toekomst kijken. Wat ik je wel wil zeggen is dat je moet proberen door te gaan met je eigen leven. Ongeacht wat die andere eventueel zou kunnen beslissen. Als jij wacht op een hopenlijk happy end, blijf je stil staan, ook in je verdriet.

Kies wel voor jezelf, hoe moeilijk het ook is. Probeer voor jezelf een invulling te geven, want de hele dag blijven stil staan bij iets wat mss niet weer goed komt is het slechtste wat je kunt doen.

En gevoelens voor een collega is altijd moeilijk. Zij blijft elke dag met hem geconfronteerd, dus al zou ze besluiten het nog een keer samen te wagen, en ze zou ook gevoelens voor die collega hebben, blijft ze steeds met hem geconfronteerd. En als je iets niet kunt krijgen wordt dat alleen maar aantrekkelijker!

Dus RGP, probeer verder te gaan met je leven, hoe ontzettend moeilijk dat nu ook lijkt. Zoek afleiding. Tja, het leven is soms niet eerlijk... Sterkte!

Ma, 05/03/2007 - 21:15 — onzeker meissie
afbeelding van onzeker meissie

Hoi RGP

Ik kan mij heel goed voorstellen dat het "nieuws" bij jou als een bom insloeg!
Vooral als je denkt dat het goed zat!En wat nog belangrijker is dat er voorafgaand geen signalen zijn afgegeven van twijfels!

Twijfels of dit het wel is wat zij van een relatie verwacht,twijfels of jij wel degene bent waar zij oud mee wil worden!
En dan is daar nog die collega!Net als wat Odie zegt daar blijft ze mee geconfronteerd worden!

Je kan niet in de toekomst kijken!Probeer door te gaan met je leven,en probeer niet teveel vragen aan jezelf te stellen die beginnen met Waarom??want na waarom komen weer de antwoorden van Als ik dit of dat had gedaan dan was misschien etc.Je blijft dan maar in een kringetje ronddraaien,en je komt er niet uit!

Het leven is op dit moment niet eerlijk!Je bent je houvast kwijt,het is misschien een schrale troost,maar wij zijn hier voor jou,om je op te vangen!

Groeten van een onzeker meissie

Ma, 05/03/2007 - 21:56 — justtina
afbeelding van justtina

.....waar ging het mis??

Beste R,
Ik was een tijdje ook het spoor bijster in the Labyrinth of love.
Ik heb alles inclusief de sleur van het leven. Zag mijn man
op een gegeven moment als mijn 'vriendschappelijke' buddy. Vlinders
waren weggevlogen naar verweggistan..ik mistte mijn vlinders.. en ja hoor
ik werd verliefd op een collega! Hij bezorgde mij het gevoel van vroeger.
Ik ging van hem houden, had serieuze plannen samen met mijn collega.
en wilde mijn huisje op Funda te zetten... maar uiteindelijk
echte liefde overwint. Ik houd meer van mijn man/buddy dan ik had
verwacht...ben teruggekomen en bij hem gebleven...veel praten..
en nog eens praten..en de praatjes in praktijk brengen.. en het gaat
goede kant op...:)we zijn nog aan het opbouwen hoor!
Ik vertel dit niet om je hoop te geven.
Maar in alle relaties zijn er ups en downs,verliefd worden is zo
simpel... maar je liefde / relatie houden,probeer dat maar eens.
En weet je, dit is ook heel dubbel..echte liefde kent geen happy
ending... omdat echte liefde nooit eindigt!!
Jouw partner lijdt aan zelfde symptoom als ik ( denk ik )! Ze heeft
for time being tijd nodig om te beslissen.. en als ze echt van je houdt
she will be back.. en ondertussen mag je beslissen of je haar terug wilt
of niet!
Be strong..
Love
T

Din, 06/03/2007 - 09:32 — RGP
afbeelding van RGP

Blik richten op de toekomst

Bedankt voor al jullie steun,

Nu zij niet meer bij mij thuis woont, ben ik er ook anders over gaan denken.
Ik begin inderdaad door te krijgen dat ik door moet, en dat het niet anders is.
Het leven heeft inderdaad soms nare kanten waar je niet omheen kunt, en een goede relatie nu is geen garantie voor de toekomst. Ik heb er met mijn ouders, vrienden en familie over kunnen praten, dit helpt natuurlijk. Maar soms zijn het toch de lotgenoten die je het beste begrijpen.
En ik heb er met haar ook over gepraat, maar het verschil is dat zij al kijkt naar later en ik nog kijk naar nu. Maar zoals jullie al zeiden heeft het geen zin om erin te blijven hangen, en moet ik gewoon door. En proberen het beste ervan te maken, maar soms heb je gewoon van die buien waar het even tegenzit en dat je even geen raad weet met jezelf.

En de hoop dat het goed komt heb ik op dit moment ook niet meer echt. We hebben geen ruzie, en zijn ook in overleg uit elkaar gegaan (voor zover ik een keus had). Maar door wat er allemaal gezegd is zal het heel moeilijk zijn in de toekomst meer te zijn dan alleen vrienden. 3 jaar geleden is het al eerder een keer uit geweest, maar dat was toen nog voor 1 dag. Maar nu zijn er veel meer zaken in het geding, vooral het huis wat we nu moeten verkopen, en de overige materiele zaken die we moeten verdelen.

Din, 06/03/2007 - 10:33 — odie (of verwijderd)
afbeelding van odie

meer dan vrienden

Ja klopt, door wat er allemaal is gezegd is het idd moeilijk om meer dan vrienden weer te kunnen worden.

Wij zijn het wel weer aan het proberen maar de dingen die zijn gezegd spoken me nog regelmatig door het hoofd. En soms heb ik af en toe twijfels. Ik word dan gecronfonteerd met het verleden. En wat helemaal zo is: ik vind dat vele dingen uit het verleden nu zo moeilijk vinden. Doordat hij dingen heeft gezegd als: ik heb al een tijd geen gevoelens meer voor je etc etc, is het nu moeilijk om op de fijne dingen van vroeger terug te kijken. Het voelt wrang aan, omdat hij nu wel zegt dat het niet juist was wat hij zei, maar is wel gezegd en voor mij voelen sommige dingen aan alsof er een act is gespeeld. Dat maakt een verleden samen heel moeilijk.

Maar ook leer ik nu dat het NU belangrijk is, niet in het verleden of de toekomst leven. Ongeacht wat er is gebeurd, of kan gebeuren. Ik probeer me regelmatig voor te houden, als ik weer eens wil afdwalen, dat het NU belangrijk. En niet het verleden.... Sterkte