Ik denk niet zo zeer dat het een vrouwen of mannen kwestie is, beste Iceraver, maar eerder bespeur je in haar woorden onzekerheid en ik kan me best voorstellen dat je het allemaal niet meer begrijpt omdat ze eerder juist het omgekeerde tegen je gezegd heeft.
Best verwarrend allemaal, en nu ben ik een vrouw maar zou dat gevoel van verwarring in jou plaats ook zo voelen.
Als ik het goed begrijp was je er nu klaar voor, om vriendschappelijk met je ex vriendin om te gaan.
Ze zegt nu dat ze het te vroeg vind, en als je dan vraagt waarom dan zegt ze dat dit een gevoel is.
Heb je dan niet gezegd dat haar antwoord voor jou nietszeggend overkomt?
Je kunt toch vragen of ze haar "gevoel" dan nader uit kan leggen?
Is het omdat ze nog om je geeft, en ze bang is, als ze je ziet dat er toch gevoelens loskomen?
Is het juist omdat ze zelf het gevoel niet meer heeft en bang is dat jij teveel verwachtingen hebt?
De zin die je in je blog schreef kun je ook heel goed tegen haar zeggen, dat je er "niets mee kunt" op deze manier en je meer duidelijkheid wilt over het waarom.
Wat is nu precies wat ze wil en wat ze niet wil, als je dit uit haar eigen mond hoort dan kun je verder maar nu kan ik begrijpen dat je allerlei vraagtekens hebt.
Mocht je haar opnieuw gaan bellen, probeer dan in ieder geval rustig te blijven en mocht ze opnieuw "voor jou onduidelijk overkomen" dan zou ik zelf afstand gaan houden.
Ik zou dat in jou plaats dan ook gezegd hebben, zo van: het is me allemaal te onduidelijk, ik laat je met rust, als je contact met me wilt, dan weet je mij te vinden .. zoiets?
Maak het voor jezelf duidelijk, door duidelijkheid aan haar te vragen.
En geeft ze dat niet, dan is het zo dat je er idd "niets mee kunt" en aan jezelf moet gaan denken.
Hoe moeilijk dat ook is, sterkte!!
Layla