ik zit nog met zoveel vragen het waarom, waarom moest dit gebeuren waarom kan ik het niet loslaten, wat is er nu werkelijk aan de hand? waarom bespeur ik nog steeds een soort van twijfel bij haar de laatste keer dat ik haar sprak... of wil ik dat zo graag zien?
een vlucht van hier om daar te kunnen leven en niet maar steeds de hoop hoeven te verliezen of was het echt klaar voor haar. En vlucht ze daarom naar een ander?
alles wil ik zo graag begrijpen maar antwoorden zal ik waarschijnlijk nooit krijgen en dat is erg naar.
gister was het klote vandaag iets beter na een zware week met verwarrende gevoelens van blijdschap verlies verdriet en de spreekwoordelijke klap in me gezicht krijgen.
hopende op beter.... terwijl ik rieel moet zijn dat ze me niet meer ziet staan of dat ze gewoon wegrent van de waarheid....
Ook zo verschikkelijk
Ook zo verschikkelijk herkenbaar.
De laatste keer dat ik hem sprak had ik dat ook... dat je uit het gesprek dingen haalt dat het lijkt dat de deur nog wel op een klein kiertje staat, maar inderdaad zoals je zegt; of wil ik dat zo graag zien?
Of brengt hij het wat milder omdat het anders te hard overkomt? Is het dus omzeilen en verzachten van de waarheid? Heb zo behoefte aan echte duidelijkheid dat ik het er bijna uit wil trekken! Ben zo in staat een sms of mail te sturen, van is het werkelijk zo definitief? Is er niet ergens heel diep bij jou nog een deeltje wat zegt ik wil er nog voor vechten?
Vandaag ook echt een klote dag gehad, zie zelfs zo op tegen de weekenden. Dat je maar afleiding MOET zoeken, anders loop je tegen de muren op. Heb dan nog liever dat het doordeweeks is en dat ik afleiding heb op mijn werk. Erg toch.
Ook heel veel sterkte met jouw verlies.
lastig
dingen zeggen zoals ik kan me gevoelens voor jou nu niet naar boven halen, leven achterzich laten om daar alles op te pakken. geen duidelijkheid kunnen geven wanneer ze de laatste spullen komt halen, compleet anders voordan dan ze daadwerkelijk was. o zo moeilijk. Zeggen ik wil je geen pijn doen zeggen van ik ga je missen. maakt het niet makkelijker.
vandaag weer lastig ene moment wil ik er zo heen rijden om de antwoorden uit haar te schudden en haar recht aan te kijken dat het zo is en andere moment denk ik van stik er maar in het is klaar, maar mijn hart o mijn hart werkt zo tegen dan.
Afleiding is zeker leuk maar gedachten zijn soms zo moeilijk te sturen.
Jij ook heel veel sterkte met deze lastige periode