Een mooi verhelderend stukje Binas.Bedankt..en als je nog meer hebt,graag!

Als ik meer interessants tegen kom in het boek zal ik dat hier zeker posten Ik heb ook nog een stuk over hoe de vrouw het verdriet verwerkt Ik weet niet of daar interesse voor is?

Vrouwen sluiten zich vaak af voor liefde, niemand is meer te vertrouwen en ik kan voor mezelf zorgen Ook niet goed dus

Door haar behoefte aan liefde te ontkennen kan een vrouw vaak de pijn van het verlies ontwijken, en dat lucht op. Ze beschermt zichzelf tegen de pijn door te besluiten niemand meer te vertrouwen of ooit nog afhankelijk te worden van liefde. De mensen van venus zijn erg relatie gericht. Verlaten worden is het ergste wat hun kan overkomen. Het is ondraagelijk van iemand afhankelijk te zijn die er niet is. Wanneer een vrouw het belang van het onderzoeken van haar gevoelens niet in ziet, zal ze of haar pijn begraven door teveel aan anderen te geven, of zich uit intieme relaties terug trekken en teveel op zichzelf vertrouwen.
Als ze teveel op zichzelf steunt, gaat ze zich gedragen alsof ze niemand nodig heeft om haar te troosten en te steunen. Ze zal zich in het bijzonder tegen een intieme relatie verzetten. Natuurlijk is er tijd nodig voordat een nieuwe relatie kan worden aan gegaan, maar omdat ze bang is wederom verlaten te worden, bagataliseert ze het belang van een intieme relatie. Ze houdt zichzelf voor dat het helemaal niet zo belangrijk is. Als ze ontkent hoe belangrijk intimiteit voor haar is, kan ze ook de voortdurende gevoelens van verlies ontwijken. Als ze teveel geeft, stelt ze de behoefte van anderen bovenhaar eigen behoeften. dat is ook een manier om haar eigen behoeften te negeren. Als ze zich bezig houdt met andermans behoeften, geeft dat voor een tijdje verlichting. Ze kan een tijd lang haar eigen leegte opvullen en haar pijn ontvluchten door zich bijvoorveeld veel met haar kinderen bezig te houden of zich in te zetten voor een goed doel. Natuurlijk is het goed andere mensen te helpen, maar het kan, vooral voor vrouwen die kampen met een gebroken hart, een manier zijn om hun eigen onverwerkte gevoelens te ontlopen.

als we ons eenmaal gebrand hebben, is de gedachte alleen al genoeg om bang te zijn dat het nog eens gebeurt. Zo kan zelfs de kleinste kans op een nieuwe relatie weer onverwerkte gevoelens en onbeantwoorde vragen naar boven brengen. Een vrouw kan afstand nemen van haar gevoelen van pijn, verlating en verraad door simpelweg te besluiten niemand meer te vertrouwen. Als ze zich voorneemt geen relatie meer te beginnen, hoeft ze haar angst weer gekwetst te worden niet onder ogen te zien en hoeft ze evenmin te treuren omdat ze gekwetst werd.

Ik hoop dat je er wat aan hebt
Ik zelf herken me niet echt hierin, wel dat ik moeite heb met vertrouwen.. En dat we ons bezig gaan houden met anderen ipv onszelf? Hmm misschien wel, ik stort me volledig op mijn ex en hou me met hem bezig ipv mezelf.. Ook niet goed Maar daar komt nu langzamerhand verandering in

Graag gedaan Maar wat ook in het boek staat en wat ik hier ook getypt hebt dat in elke vrouw wat van een man zit en andersom
Dus misschien gaat het bovenste deel wel voor jou ex op Gecombineerd met het onderste deel

Het kan ook gewoon zo zijn dat je relatie gewoon 'op' is op een gegeven moment. Gevoelens voor iemand anders kunnen in die tussentijd gewoon ontstaan..het is nieuw het is anders.... Hoe fijn is het af en toe bijvoorbeeld niet of van baan te veranderen of van plek...lekkere vergelijking, maar probeer, ondanks deze hele fijne gedachten (wat jij geschreven hebt) toch realistisch naar mijn situatie te kijken ....maar tja...misschien misschien zit ie wel zo in elkaar. I don't know, maar goed ik leef mijn leven nu (godzijdank eindelijk na al die maandjes!!) en ik leg me erbij neer dat ik misschien nooit antwoorden zal krijgen.

Wat ik mij afvraag is of er werkelijk zo veel verschil is tussen mannen en vrouwen op dit gebied.
Zou het niet kunnen zijn dat gevoelens van liefdesverdriet persoonsgebonden zijn en niet afhankelijk van een bepaald geslacht?
En kan het niet zijn dat dit ook nog eens wisselt?Want we zitten hier dan allemaal wel met liefdesverdriet ( de meesten in ieder geval)
Maar WIJ zullen toch ook wel eens andere mensen liefdesverdriet bezorgd hebben?
Dus samengevat.Wat Binas beschrijft uit dat boek kan bij personen van zowel het mannelijk als het vrouwelijk geslacht voorkomen en hangt ook nog van de ( verbroken) relatie af.
Ik hoop dat ik niet al te onduidelijk ben.

Hoi Binas
Kun je misschien uitleggen wat die psychiater bedoelt met de zin 'Als hij zich aan 1 partner gaat hechten wordt dit proces verstoord.'
Als hij zich aan 1 partner gaat hechten is dat voor die man toch juist positief? Of zie/begrijp ik dat verkeerd?

Dus als ik het goed begrijp is het volgens die psychiater het beste om echt helemaal onderuit te gaan als je liefdesverdriet hebt.Zowel voor mannen als voor vrouwen.En als je dan helemaal onderin de put aangeland bent weer langzaam naar boven klauteren met vallen en weer verder klimmen?
De natuurlijke reacties van zowel mannen als vrouwen om de pijn draaglijk te maken (of houden) vertragen het proces eigenlijk en zorgen dat het eigenlijk niet goed afgerond kan worden?
Dat impliceert dus volgens mij dat niet goed doorlopen liefdesverdriet je hele leven als een vies vlekje op je ziel blijft plakken.
Als dat zo is dan is liefdesverdriet dus zo gek nog niet.
Zie ik dat goed????

Dit verklaart veel, had al een blog over rebounds neergezet
Thnx!