Ik ben een 34 jarige man,die altijd positief in het leven stond.Op mijn 20ste de liefde van mijn leven leren kennen.Nachten wakker gelegen omdat ik nooit had gedacht dat ze mij ook leuk vond.Nachten lang wakker gelegen omdat ik bang was dat het een droom was.Vrij snel zijn we gaan samen wonen.Ik (Amsterdammer) ben toen naar Brabant verhuist.Huis gekocht en paar maanden daarna zwanger van onze eerste kind.Kon mijn geluk niet op.Een prachtige dochter(we hebben inmiddels 3 dochters)en alles liep voorspoedig.Tot begin dit jaar(2013).Ze werd wat afstandelijker.Mocht minder in haar buurt komen.Een kus liever niet dan wel.Ze begon een eigen wereld te creeren.Ik heb haar gevraagd of ze zich verstikt voelde in onze relatie.We waren altijd erg close en deden veel samen.Het was dus een mogelijkheid in mijn ogen.Volgens haar was er niets aan de hand en moest ik me niet zo aanstellen.De maanden daarna werd onze band toch slechter.Ik begon onbewust steeds meer mijn eigen leven te leiden.Vond dat ik dat nodig had. Niet inzien dat ze me nu juist het hardst nodig heeft.
Onze kinderen hadden niets in de gaten maar wij wisten wel beter.Het zag er allemaal niet zo rooskleurig meer uit.
Na de zomervakantie(die trouwens fantastisch was)had ik gevoel dat we weer wat meer naar elkaar toe groeiden.
Wat had ik het mis.
De eerste dag na onze vakantie moesten we ff praten.
Ze wil niet meer met mij verder!!
Na heel wat tranen en gesprekken niets meer aan kunnen veranderen.Ik moet gaan...........
Sinds een paar weken hebben we het de kinderen verteld.Helemaal stuk waren ze.We hebben ze verteld dat papa en mama geen ruzie hebben,maar dat mama niet meer van papa houd .
Begrijpen doen ze het niet maar ze zien wel dat we nog normaal met elkaar omgaan.
Zij is nu behoorlijk los nu.Dat bedoel ik niet slecht.Ze is nu veel vaker weg en geniet met volle teugen.
Vind ik heel knap van haar ,want ik ga kapot van verdriet.Altijd janken en niets meer leuk vinden.........De dagen zijn nog nooit zo lang geweest als nu.
Weet niet hoe ik uit deze dal moet klimmen.