voor alle ldvd-ers

afbeelding van Gast

Als je even de zon niet meer ziet schijnen,
door de wolken die voorbij drijven,
weet dan dat die ook weer zullen verdwijnen,
en daar niet eeuwig zullen blijven.

De zon die zal er altijd zijn,
ook al zien we deze even niet.
Door onze eigen emotie en pijn,
woede, onbegrip en verdriet.

Stralen, uiteindelijk voor iedereen,
ja, ook voor de andere “partij”.
We komen door de moeilijke tijden heen,
en schuiven zo onze wolken opzij.

Als de luchten zijn geklaard,
de rust is wedergekeerd,
gemoederen bedaard,
hebben we weer wat geleerd.

Zo leren we iedere dag,
telkens weer.
Met een traan en een lach,
elke dag een beetje meer.

Pluk de dag zoals ze is,
en geniet van alles om je heen.
Ook al is er verdriet en gemis,
je bent nooit alleen.

Liefs en sterkte aan een ieder,

verloren woorden

afbeelding van wen

@verloren woorden

mooi gedicht hoor Glimlach

afbeelding van Visje198

mooi

prachtig gedicht, kreeg er kippenvel van...

afbeelding van paula50

dank je wel

dank je wel, dat deed me even goed, mooi gedicht en zo waar!!
xx Paula50

afbeelding van mrbean

Mr Bean @verloren woorden eer zo mooi

Hey verloren woorden, ze moeten een ldvd bundel maken, met een mooie verzameling gedichten, over ldvd, je hebt ons hele mooie gedichten geschonken, dit is weer zo één, het geeft ons heel veel troost.

Gr.

Mr Bean

afbeelding van verloren woorden

fijn om te lezen

Dank voor jullie reacties. Fijn om te lezen dat het nog steeds op prijs wordt gesteld. Dichtbundel zal er wel nooit van komen hoor, ook al heb ik de laatste tijd wel veel "inspiratie". Zoals ik die ik ook had ten tijde van de relatie. Weet nog goed dat toen we net een beetje contact hadden ze me toen een mail stuurde met een gedicht wat ik ooit eens 20 jaar geleden ook al voor haar had geschreven. Ging over later, dat ik best wel de huisman wilde zijn ofzo en ik haar hartstikke leuk vond. Tjsa, je bent jong en pubert.

Best raar om dan 20 jaar later ineens het idee te hebben gehad dat het er zomaar van zou kunnen komen. Toeval of het lot, vraag ik me dan soms toch nog wel even af.
Ze heeft vele gedichten van me mogen ontvangen en heb ze zelf allemaal bewaard. Op eentje na, waarvan ik ook heb gevraagd net na de breuk of ze die ooit nog eens terug wilde mailen (mits ze die nog had). Zal niet meer gebeuren.

Mocht het ooit komen tot het uitbrengen van een bundel dan heb ik wel een titel hoor : "voor mijn muze"...

afbeelding van verloren woorden

even uit de dip

Het zal misschien even tijd kosten, maar uiteindelijk komen jullie er wel. Het ga jullie allemaal goed. Dacht deze weer even op te halen.

Liefs,

vw