zit in een echtscheiding na 12 jaar huwelijk, we zijn inmiddels al enkele weken verder.
we hebben vreselijke ruzies gehad! goede en slechte gesprekken, helaas ben ik ook met beide benen in zijn valkuil gestapt.
Daarmee bedoel ik , lieve praatjes zoals " ik hou nog veel van je , geef om je , heb je steun nodig, we moeten elkaar hierin steuen, heb ik toen ook gedaan en werd gek genoeg zo lief tegen hem , alhoewel mijn verstand al zei"" doe dit niet want uiteindelijk krijg je nog meer pijn! "" en ja hoor , ik ervaar nu zoveel pijn !! ongekend gewoon! heb ondekt dat hij al enige tijd bezig was met een andere vrouw en vooral veel op stap gaan , zich anders gedragen en de popi jopie willen uithangen! terwijl hij eerlijk en open op een avond tegen mij heeft gezegt ...ik wil je niet kwijt , hou nog van je , heb veel pijn enz.
waarom zo snel dan al met een andere vrouw?? ik vind dit respectloos na 12 jaar !! is zijn hele gedrag gewoon om te vluchten van de pijn en de problemen? vluchtgedrag? kun je zo snel weer echt verliefd worden zonder nog enige echte verwerking?
Verliefd of vlucht
Hoi Woman-pain,
Ik ken hem natuurlijk niet, maar het lijkt veel op een vlucht. Aan de andere kant kan het natuurlijk wel. Misschien is hij hier al langer mee bezig in gedachten en heeft hij de breuk al verwerkt en zoekt nu "vervanging". Het kan best dat hij verliefd is, gewoon omdat het nu kan/mag. Of hij nu echt verliefd is, of gevoelens projecteert maakt eigenlijk niet zo heel veel uit toch?
Hij doet jou hier pijn mee, doordat jij nog wel van houdt. Door jezelf deze vragen te stellen en zo naar hem te blijven kijken maak je jezelf afhankelijk van hem en dat gaat je alleen nog maar meer pijn opleveren. Kijk naar wie jijzelf bent en zorg eerst goed voor jezelf. Hij doet dat nu niet en door boos en verdrietig te zijn voel jij je vervelend en niet hij.
Geloof in jezelf, kies voor jezelf, hou van jezelf dan gaat er vanzelf weer iemand van jou houden.
moet meer om mezelf gaan richten
heel erg bedankt voor jullie reacties! allaone , je hebt ook gelijk, ik moet vooruit kijken , wil me ook niet boos voelen en de ene dag voel ik me iets beter als de andere dag.
Het is een man die mij niet goed heeft behandelt in de laatste 3 jaar van ons huwelijk, en ook veel pijn heeft gedaan! dus daarom schrik ik eigenlijk ook zelf een beetje van al mijn emoties die voorbij komen.
Ik denk dat ik het ouwe fijne patroontje mis en 12 jaar is dan ook niet niks! we hebben ook kinderen waar ik nu compleet alleen voor sta! omdat hij zichzelf nog aan het uitvogelen is.
Ik moet idd voor me mezelf kiezen en van mezelf gaan houden.
Maar regelmatig haalt hij mij weer naar zich toe en eist gewoon dat ik hem steun! hij heeft het ook zwaar dat weet ik, hij is in korte tijd 10 kilo afgevallen , rookt enorm veel , veel stress enz. hij kan mij ook niet met rust laten (negatieve aandacht) .
Van de mensen om me heen krijg ik simpelweg te horen......."" meid je ziet er goed uit! je hebt zo een ander"" je ex is een loser, jij wordt zo weer gelukkig, op de een of andere manier snappen ze dit proces niet ofzo, ik heb er geen steun aan.
Het doet er niet toe
Wat zijn motivatie is, is niet van belang. Het enige wat telt, is je eigen gevoel. Volg dat en probeer een weg te vinden die voor jou werkbaar is. Dat is lastig, kost je veel pijn. Je kunt er ook veel van leren. En succes is niet gegarandeerd. Toch moet het.
Heel veel sterkte. Groetjes, Theo.
het doet er ook niet toe
Zijn motivatie moet idd ook niet belangrijk zijn, want daardoor ben ik nog steeds met hem bezig in plaats van met mezelf.
Weet je soms moet je het gewoon even van een ander horen om de dingen anders in te gaan zien.
Ik zit in het begin van dit moeilijk proces en heb nog een lange weg te gaan , dat besef ik.
Maar soms ben ik zo sterk dat ik het zelf niet had verwacht! maar sommige dgn. zijn zo zwaar , zoveel pijn , zoveel verdriet , huilend naar bed en huilend weer opstaan.
En dat terwijl ik normaal gesproken bijna geen traan laat gaan en een sterke vrouw ben, heb ook de emoties van me kinderen wat ik erbij krijg , dat maakt het wel heel erg zwaar!! en de vader heeft me daarbij compleet in de steek gelaten voor de komende mnd. omdat hij heeft gekozen om in het buitenland erbij te werken (hobby, niet noodzakelijk) zal ook wel weer een vlucht zijn? hij is dalijk aan een stuk door 10 wkn weg, en heb voor mezelf besloten geen onnodig contact meer te maken , alleen wat betreft de kinderen of zaken.
Ben wel benieuwd of hij dat aankan? vrees dat hij me weer zal overspoelen met negatieve aandacht en als hij dat niet krijgt gaat hij over in heel grof taalgebruik of zielig doen dat hij het niet meer ziet zitten enzo. , grrrr moeilijk, moeilijk dit!