Hoi Leeuwinnetje,

Ik denk dat je nu in een 'gedwongen' positie terecht bent gekomen, om te verwerken wat je eigenlijk verwerken moet. De dood van je moeder, wat je al die tijd verdrongen hebt, en het verlies van je vriend, die eigenlijk blijkbaar niet voor jou bestemd was.En de kinderwens, die nu op een groot voetstuk wordt geplaatst maar in de toekomst zeker plaats zal vinden. Mits jij jezelf hier de tijd voor geef...
Je 'radar' staat momenteel op de verkeerde dingen afgesteld, wat je verdriet om alles alleen maar erger maakt. Je bent jezelf aan het 'voeden' met de dingen waar je nog niet aan toe bent. Je pikt alleen de informatie op die jou verdriet doet versterken ipv verzachten. Denk je dat je vriend je had kunnen geven wat je nodig had, al zou hij bij zijn vrouw zijn weggegaan? Ik denk dat hij met zijn dan onverwerkte bagage over haar en zijn break-up, jou echt niet had kunnen geven waarnaar je verlangde. Jij had als een soort 'kussen' gefungeerd waarop hij kon vallen, en als zijn verdriet over was, zou hij vertrekken..de classic rebound...Had je dat getrokken denk je? Had je verdriet dan niet vele malen groter geweest?
In mijn ogen ben je behoed voor een hele berg verdriet meer...
Jij, uiteindelijk alleen met je kindje van hem achter gelaten?
Bedenk dat wat hij nu met zijn zwangere vrouw uithaalt, hij ook zonder meer bij jou had gedaan, en eigenlijk al heeft gedaan.
Is dat het type man wat je wil? Een die gammel in elkaar steekt qua normen en waarden, niet te vertrouwen, doortrapt?
Zelfs de zwangerschap van zijn vrouw is geen enkele belemmering geweest voor hem op te pierewaaien. Dat zegt toch eigenlijk al genoeg over het soort man, waarom jij nu hete tranen zit te vergieten?
Ik begrijp je verdriet, maar geef jezelf nu eens de kans om je verwerking door te gaan zonder meer hooi op je vork te nemen.
Je kunt op zijn minst de eis aan jezelf stellen na dit alles om je niet meer met een getrouwde man in te laten. Je weet nu wat voor ellende dit kan veroorzaken. En als hij getrouwd is en zijn huwelijk is slecht, wacht dan totdat hij los is van zijn beslommeringen zodat jij die bagage niet hoeft te dragen die hij behoort te dragen.
Doorsta dit liefdesverdriet maar breng jezelf hierbij niet tot 'op het bot' ..gedane zaken nemen geen keer, Leeuwinnetje..
Probeer dit te accepteren en los te laten en in te zien dat je het schip waarop je wilde stappen al zinkende was, en dat je zowiezo kopje onder zou gaan. Geef jezelf de tijd, beheers je gedachten en beul je niet af met al die onzinnige vragen van waarom, waarvoor...
Je weet het diep in je hart...
Probeer je zinnen te verzetten en onderneem dingen die je misschien allang had willen doen, pak de kansen die je gegeven worden..
Stap voor stap..one day at the time...Heb vertrouwen dat dit allemaal goed komt, en dat er voor jou iets anders in het verschiet ligt..
Het is een kwestie van de goede dingen willen zien...aan jou de keuze.
Ik wens je in ieder geval heel veel sterkte om dit te dragen..
Meer kan ik er niet over zeggen..

Een warme groet, Free Spirit

Ik ben slechts jou in een andere vorm...