Ze zeggen tegen mij ook dat ik hem even met rust moet laten.. aan de ene kant is dat ook wel beter, want dan zal hij misschien sneller beseffen wat hij kwijt is. Ik probeer het nu ook, maar het is zo lastig! Wij zijn eigenlijk ook nog vrienden, maar ik vind dat het meer van mij kant komt dan van zijn kant.. dus nu ik ff niets van mij laat horen hoop ik dat hij het snel zal inzien, maar eigenlijk betwijfel ik dat. Hij heeft gevoelens voor anderen en is volop van zijn vrijheid aan het genieten. Dat is ook wat het zo erg maakt, waarom mag hij nu wel gelukkig zijn en waarom moet ik kapot van verdriet achterblijven.
We moeten ons sterk proberen te houden en hopen dat ze spijt zullen krijgen of snel de pijn voelen die wij nu allemaal door moeten maken.
Zelf heb ik ook niet echt raad, want ik weet ook niet altijd wat ik moet doen.
Sterkte iig!