Het is even een moeilijke tijd. Maar zoals je hier ziet kun je je verhaal kwijt en dat lucht op. Soms word je ook even aangesproken door mensen en zie je de realiteit weer terug. Het komt

Sterkte.

EB

Lafheid van de hoogste plank is dit. Toneelspelen terwijl je je keus al gemaakt hebt voor je eigen welzijn. Als je er die ander niet meer nodig hebt voor je verwerking sla je hem neer op de gevoeligste plek. Hoop voor je dat je dit snel in kan zien en voor jezelf kiest.

Hoe meer antwoorden je uit haar krijgt, met des te meer vragen zul je blijven zitten.
R*t voor je maar je kunt maar een richting op, en dat is richting nieuwe toekomst gelijk wij allen hier op het forum. Al lijkt die berg die wij over moeten nog zeer hoog..

Sterkte, Coach

Hey Ernie,

Ik heb ook een lange relatie achter de rug, ruim 6 jaar dus nie zo lang als die van jou, maar goed...mijne is ook niet leuk uitgegaan. Mijn ex is door zijn werk heel erg veranderd. Hij was vroeger een mopperaar een klager en op een gegeven moment is alles voor hem inneens gaan lopen....hij zet zijn cv op Monsterbord en krijgt gelijk een baan. Een baan bij een leuk team, hij groeide en groeide alleen maar. DAt geeft natuurlijk heel erg zelfvertrouwens. Alleen snapte hij dan niet als het bij zijn vriendin niet op rolletjes liep...dat ik me wel eens verdrietig voelde etc. Maar ja hij zat natuurijk niet in dat zelfde schuitje. Maar goed, voordat ik weer een heel verhaal ga typen...Mijn vriend was dus veranderd, sterker in zijn schoenen juist op het moment dat ik me verschrikkelijk zwak en emotioneel voelde. Dat botst dus enorm, althans bij ons. We waren op zoek naar een huisje, maar ik kon iets aan hem merken. Zo was hij vrij afwezig bij het kijken van een huisje of was hij na 10 sec. al klaar met kijken. Dat vond ik gewoon raar en zei elke keer je wilt dit niet he? je wilt het niet, dus zeg het dan!! Maar nee ik zag spoken, en toch elke keer was er wel weer iets. Ik ging ook enorm aan mezelf twijfelen, zie ik gaan dingen die er helemaal niet zijn. MIschien met sommige dingen. Hij was anders...en dat voelde ik...ik werd er alleen maar emotioneler etc. onder wat nog meer afstan kweekte. OP een dag ging ik mee met een werkuitje. Ik probeerde mijn best te doen om gezellig te doen, maar een of ander miep waar hij het juist mee kon vinden negeerde mij volkomen en gaf later ook heel nonchalant mijn sigaretten aan iemand anders. Volgens mijn vriend lag dat aan mijn uitstraling en toen is bij mij de bom gebarsten. Het was over voor mijn vriend.....wat daarna gebeurd is is niet leuk geweest. Hij was blij dat het over was, etc etc. Kon weer zichzelf zijn etc etc. En ja...hij kreeg ook nog binnen een maand wat met iemand van zijn werk! Nou dat zet je toch aan het denken.......niet??
Als je nooit met elkaar praat ga je toch vanalles invullen voor elkaar..dat is volgens mij niet te vermijden.