Verwerken doe je volgens mij door het te voelen. En er af en toe behoorlijk doorheen te zitten. Maar ook door jezelf er niet in te verdrinken. Dus met een redelijk goede balans. Geef jezelf de tijd om te huilen, te denken, te voelen. Maar geef jezelf ook de kans soms weer vreugde te voelen. Dus jezelf te dwingen op te staan, en iets te doen waar je je minimaal beter van gaat voelen, ook al is het maar even. Zoals ze hier beneden al zeggen: tijd. Door de tijd verwerk je dingen. Het woord verwerken vind ik een vreemd woord. Toen mijn moeder stierf (is natuurlijk iets heel anders), liep ik door heel wat fases. Tien jaar later heb ik het een plekje gegeven. Weet niet of ik het verwerkt heb. Op een gegeven moment staat het niet meer zo centraal in je leven. Maar is het een deel van je leven...