Ik moest het eerst allemaal accepteren en bij tijd en wijle heb ik het er nog steeds moeilijk mee. Voor mij was het gewoon nog niet af. We hadden nog zoveel te bespreken. Maar hij zag dat anders, hij wilde niet meer.
Het is voor mij heel moeilijk om geen contact met hem op te nemen, want ik zit nog met zoveel vragen en wil nog zoveel zeggen.
Maar ik wil ook weer mijn leven terug. Ik heb sinds een half jaar een nieuwe woning en was daar heel gelukkig mee. Nu wil ik er niet meer alleen zijn en neem een time-out bij een goede vriend. Ik wil weer als vanouds boordevol plannen zitten en die met enthousiaste vrienden uitvoeren.
Maar dat liefdesverdriet heeft een verlammende werking op me. Soms lijkt mijn oude elan weer terug, maar dat duurt dan een paar uurtjes. Als ik dan weer eens besef dat het uit is, wat er allemaal is gezegd en vooral wat er allemaal niet is gezegd, dan val ik weer terug in een soort depressie. Ik zie op deze site dat mensen soms maanden bezig zijn met de verwerking van hun liefdesverdriet. Ik hoop toch dat ik in een soort versneld verwerkingsproces terechtkom. Maar ja dat heb ik ook niet in de hand.
hey Iwillsurvive
Herkenbaar hoor! Daarnaast ook de tijdsperiode. Mijn relatie duurde ook ongeveer een half jaar en de leukste tijd was in de zomer: samen op vakantie en 3 weken 24 uur per dag bij elkaar. Het ging perfect! Meteen daarna liep het helaas fout.
Bij mij zit het liefdesverdriet niet meer zo aan de oppervlakte. Ik voel me niet meer echt ongelukkig, ik ben momenteel meer verstomd. Emotieloos en het nadenken en piekeren is gestopt. Wel is het nog steeds zo dat ik makkelijk en snel huil, als iemand vb vraagt hoe het is of als ik over hoe het uit is gegaan en waarom praat met mensen. Het verwerken gebeurt wel, geloof me. Als ik terugkijk op deze laatste 2 maanden dan zie ik dat heel duidelijk bij mezelf. Ik heb mijn ex zaterdag even telefonisch gesproken. Nadat het uit is hebben we elkaar een aantal keren gesproken, dit omdat ik nog met dingen zat, dingen wilde begrijpen. Hij had daar dan eigenlijk geen zin in. Vorige week heb ik hem ge'smsd of ik hem mocht bellen. Tegen alle verwachting in reageerde hij heel snel dat ie mij zou bellen. Ik wilde hem spreken omdat ik geen strijd wil. Hij heeft dan ook gezegd "zand erover". HIermee doelt hij op de laatste ruzies. IN het gesprek zei hij ook dingen die ik toch niet helemaal snapte. Maar tot mijn vreugde merk ik dat ik dat sneller loslaat. Trouwens, ik heb hem nadat het uit was nooit gevraagd weer teruggekomen, gesmeekt oid. De dag dat hij uitmaakte heb ik wel veel gehuild in zijn bijzijn. Maar daarna nooit meer. Dus als ik hem sprak was ik ?ɬ?f rustig ?ɬ?f boos. Ik denk dat huilbuien bij je ex ook niks oplossen.
Ik ben dus wel blij met het gesprek van zaterdag. Dit omdat we nu tenminste niet als vijanden uit elkaar zijn gegaan. En we zullen elkaar in de toekomst nog wel spreken. Voorwaarde van mijn ex is wel niet meer over het uitgaan, het hoe en waarom, van onze relatie te praten.
Ik wist dat ik dit nodig had voor mijn afsluiting.
Trouwens, meesten mensen om me heen zijn momenteel niet echt happy, maar vooral moe. Dus wees daar ook alert op! Het is ook de tijd van het jaar. Dat maakt het er allemaal niet beter op.
Succes!