Vertrouwen

afbeelding van Floortje26

Het vertrouwen…
Het vertrouwen in jou…
Het is weg…
Het is weg in mij…
Verwijten van jouw…
Verwijten van mij…
Beiden echt niet meer blij…
Die belofte van jouw…
Jouw belofte aan mij…
Maken mij stuk…
Stuk maak jij mij…
Getroost met een leugen…
Zo help jij mij niet…
Dat jij dat na al die tijd nog steeds niet inziet…
Wil je het zien..
Ik zie het wel…
Maar zal het op tijd zijn…
De tijd leert het wel…
Straks is het te laat…
Te laat voor jouw…
Te laat voor mij…
Het vertrouwen in jou...
Is dat voorgoed voorbij???

Dit gedicht heb ik geschreven net voordat het tussen mijn ex en mij voorbij was, omdat hij constant loog.
Ik had het al op mijn Hyve staan en was daar even dingen aan het terug lezen en zag ik hem weer staan, dacht deel hem even met jullie.

Ook heb ik nog steeds heel veel foto's van mijn ex en mij op mijn Hyve, die kan ik nog steeds niet er af halen, pff...

Hoewel het opzich best goed met me gaat, kan ik dat niet...het is toch een deel van mijn leven geweest, en we zien er op die foto's zo gelukkig uit...

Ook kwam ik gister iemand tegen die in de supermarkt werkt, moest ff wat dingetjes halen.
Zegt ze tegen mij toen ze me zeg: "Jeetje meid wat ben jij veel afgevallen, wat zie je er goed uit!!!!"
Dus ik verteld dat ik stress had, had eigenlijk niet zoveel zin om er over te praten in de supermarkt met nog meerdere mensen er omheen...
Oh zegt ze gaat het dan niet zo goed met je?
Dus ik toch maar verteld dat het over was tussen mijn ex en mij..
WATTTT????zegt ze...
Ze zei: "En jullie zagen er altijd zo gelukkig uit, jullie waren ook altijd samen in de stad!!!"
Ze had dat dus nooit verwacht en velen met haar die zo reageren, we waren ook altijd samen, altijd...
Nou iemand die achter mij stond begon zich er ook mee te bemoeien, omdat ik vertelde dat hij waarschijnlijk vreemd is gegaan en nu sowieso alweer een nieuw vriendinnetje heeft van 17, dus die zei ook van "ach die mannen ook altijd"...
Nou en er kwamen nog meer mensen bij, die ik allemaal niet kende, echt iedereen vond het zo'n klotestreek en deden zo lief dat ik mijn best moest doen om niet midden in de winkel weer te gaan huilen...
Iedereen zei al van dat hij zichzelf wel tegenkomt, Bad Karma...
En dan ging het weer redelijk goed met me en dan word je er weer mee geconfronteerd en ga je weer twijfelen aan alles..
Kom ik hem ook nog weer tegen in de stad, pff...
Dus mijn dag kon gister weer niet stuk...

Had ik 's avonds ook nog een housewarming van mijn beste vriendinnetje, daar was ook de jongen die mijn ex had geholpen met verhuizen en die kon ook nog wel wat dingen vertellen, pff....
Mijn ex schijnt tegen hem gezegd te hebben dat hij zich zorgen maakte om mij, of ik het wel zou redden in mijn eentje...
Hahahaahahaha....laat me niet lachen, alsof hij zich daar ooit ene moer voor geiterresseerd heeft, hij heeft mij nooit gevraagd hoe het is of wat dan ook!!
Hij denkt alleen maar aan zichzelf en hoeveel andere meiden hij kan n**ken...
Bah bah bah, beetje de goede gevoelige jongen tegenover die kennis spelen, maar ondertussen...
Heb ook zo de neiging om hem dat te gaan smsen, van: "Goh hoorde dat jij je zorgen maakt om mij?Heb daar persoonlijk nog niks van gemerkt!Maarja je hebt het ook veel te druk met je nieuwe liefdesleventje,dus snap het wel hoor!!Ik ben alleen maar je vervelende ex, je EX-VERLOOFDE, je weet wel de vrouw die alles voor je over heeft gehad, de vrouw die jij gewoon weer hebt belazerd, voor de zoveelste keer, de vrouw die ondanks alles nog steeds van je houdt, maar ook de vrouw van wie JIJ nooit gehouden hebt, de vrouw tegen wie JIJ niet eerlijk bent en de vrouw die nog steeds wacht op een goede reden van JOUW!!!

Maarja als ik zoiets zou sturen heb ik alleen mezelf er weer mee, en dat terwijl ik zo goed bezig ben, dus laat ik het maar zo, hou me in, gun het hem eigenlijk ook weer niet om hem te laten zien hoeveel hij nog met mij doet...
Ik moet aan mezelf denken...

Dusssss ga ik zo schoenen kopen, hihihi...

afbeelding van verloren woorden

tastbaar

Altijd toch fijn om te horen dat anderen zo begaan kunnen zijn. Ook al ken je ze niet en is het in de supermarkt. Door er over te praten en schrijven kun je het makkelijker verwerken. Ook al zorgt het zo nu en dan voor de nodige tranen. Overigens een mooi gedicht, maar weet dat ook je ex dat kan lezen (hij staat toch nog in je vriendenlijst?). Weet niet of dat nu zo handig is. Kun je het beter met ons delen toch?

En afstand nemen of foto's verwijderen is moeilijk. Pijnlijk, maar wel een stap die je kunt zetten. Dat zijn tastbare herinneringen aan een hele mooie periode die heel vervelend moest eindigen. Het belangrijkste en ook tastbaar zit in jezelf. In je hart heb je dezelfde momenten. En dat neemt niemand je af.

Denk inderdaad aan jezelf... lekker schoenen kopen : )

Goed weekend.

verloren woorden

afbeelding van Floortje26

Nee

Nee hij staat niet meer in mijn vriendenlijst.
Had hem bewust er snel uitgehaald, zodat ik niet constant op zijn Hyve alles in de gaten zou houden en daarmee mezelf ook pijn zou doen...

Maar al had hij er nog ingestaan had hij dat gedicht ook echt wel mogen lezen, het is mijn gevoel en hij is daar altijd al overheengewalst, dus dat had me niet uitgemaakt.

Ik ben zelf erg eerlijk, hou van eerlijkheid en openheid, zou het ook niet erg vinden als hij hier alles zou lezen..
Kijk dat het waarschijnlijk is dat hij deze gevoelens niet deelt ok, maar ik zou het wel graag met hem willen delen, hem alles vertellen, in de hoop dat hij er wat mee doet, maar weet ook dat dat nooit zou gebeuren, dus heeft het ook geen zin...

Hoe gaat het nu met jou??

Jij ook een fijn weekend, inzoverre dat lukt!!

Liefs

afbeelding van verloren woorden

eerlijkheid

Eerlijkheid en openheid staat ook bij mij hoog in het vaandel. En hoewel mijn ex aangaf dat ze altijd eerlijk en oprecht is geweest twijfel ik daar zo nu en dan toch over. En dat gevoel van willen delen ken ik maar al te goed. Als je in een relatie hebt gezeten waarin je altijd alles met elkaar hebt gedeeld en die persoon is er niet meer valt er wat weg. Dat is die leegte waar we na een breuk mee te maken krijgen, wat ook van alles met je doet.

Met mij gaat het redelijk. Ben nog steeds onzettend beduusd van haar brief. Kan er niet echt bij met m'n verstand, dat het zo ver heeft moeten komen. Gevoelloos en eigenlijk een keiharde trap na.
Kan me nog herinneren dat ze tijdens onze relatie nog eens met haar ex om tafel had gezeten. Dat ze beiden het gevoel hadden dat ze hadden gefaald, terwijl ze al gescheiden waren. Begrijp ook wel dat zij samen door 1 deur moeten de rest van hun leven, want ze hebben samen wel een kind. Dat misgun ik haar ook niet, want is ook een stuk verleden.
Alleen jammer dat ze uiteindelijk met mij nimmer een gesprek heeft aangedurfd in de hoop dat ik antwoorden zou krijgen die er eigenlijk niet meer toe doen. Vind het ontzettend jammer dat het zo is gelopen. Kan het haar wel vergeven en hoop dat er een dag zal komen dat zij het mij ook kan vergeven.

Liefs

verloren woorden