tja je gevoel kan je zo meeslepen... ik herken het momenteel heel erg door iets wat speelt in mijn eigen leven, er zijn verleidingen die moeilijk te negeren zijn. Denk dat je echt heel goed moet nadenken en daarbij ook je gevoel moet laten spreken, maar blijf vooral toch ook een beetje met de beide benen op de grond. Ik denk dat jij een hele lieve en goede man hebt getroffen die nota bene accepteert dat jij na een jaar van hem weg te gaan, weer thuiskomt. Ik snap hoe moeilijk het is en wil niemand veroordelen maar je haalt een zware last van jouw schouders door hiermee te stoppen. Het is absoluut niet eerlijk tegenover jouw eigen partner wat je doet.

Ofwel je moet kiezen voor je eigen partner ofwel voor die ander. Je ziet nu zelf in wat voor lastige en pijnlijke situaties je terecht komt, want je vriend gaat natuurlijk ook niet zitten wachten op jou omdat hij wel door heeft dat er met jou geen toekomst valt op te bouwen op deze manier. Hoezeer hij wellicht ook om je geeft. In die zin is hij heel sterk, want voor hem moet het ook lastig zijn om jou los te laten. Ik denk dat jij echt wel verliefd bent, en logisch dat je pijn hebt, maar de situatie is er gewoon niet naar en soms kan je niets anders dan dat te accepteren. Tenzij je er zelf verandering in brengt door met je eigen huwelijk te stoppen maar neem dat besluit niet zomaar. En dan is het nog maar de vraag of jij met je oude vriend samenkomt. Daarom is het essentieel om eerst de vraag te beantwoorden: los van deze oude vriend, wil jij met je huidige man samenblijven?

Bij mij speelt op dit moment iets soortgelijks, een ex die nu getrouwd is gaf aan weer contact te willen en ik vind hem nog wel heel leuk maar ik weet dat het gewoon niet kan, hij zit in een relatie en ik weet net als jouw vriend dat er met hem geen toekomst is. De afgelopen dagen had ik hetzelfde rusteloze en zware, verdrietige gevoel als jij nu hebt maar heb me er nu bij neergelegd en heb het contact dan ook afgekapt.

Ha Zomersproet,

Ik ben door een diep dal gegaan....en uiteindelijk weer er uit gekropen...mede door mijn lotgenoten hier op deze site.
Ik ben ze daar heel dankbaar voor....ik ben er nog niet...maar het gaat de goede kant op.
Een half jaar terug vertelde mijn ex ,na een relatie van 18 jaar + 2 kleine kinderen,dat ze verliefd geworden is op een collega....mijn wereld stortte ineen.Ik ging onvoorwaardelijk voor haar en mijn kinderen.
Het gevolg.....2 gezinnen zijn uit elkaar gerukt.....6 kinderen waren de dupe...en 2 gebroken harten.
Het trieste van het verhaal in deze is ....dat ook zij nu inmiddels uit elkaar zijn...en dat het gras bij de buren toch niet zo groen was dan ze dachten....Mijn ex heeft inmiddels toe gegeven dat ze een verkeerde keus had gemaakt,en dat ze er ontzettend spijt van heeft..Maar helaas het leed was al geschiedt...
Met ons komt het niet meer goed.....daarvoor heeft zij het mes te diep in mijn hart gestoken. Mijn hart bloede leeg..en de pijn die zij heeft aangericht naar mij en de kinderen,is niet meer te vergeven.
Mijn verhaal zal je misschien helpen om je keuze te bepalen.....denk a.u.b. goed na wat je echt wil.....en laat je niet meeslepen door je verliefdheid.....ik heb te doen met je trouwe partner.

Christian.