Misschien een raar advies, maar ga op je gevoel af.
Je weet toch al dat je ja gaat zeggen en hij denk ik ook.
Zolang je weet dat je gevoelens een plan aan het bedenken
zijn moet je helder blijven denken. Mijn ex verraste mij
vandaag ook met een onverwacht telefoontje en het liep
goed af, ik vond het fijn om te zien dat hij normaal en
vertrouwd tegen mij deed. Wilde wel heel vreemd dat ik
ff een potje met hem ging sparren en noemde mij kabouter.
Ik zeg eerlijk dat ik even niet wist wat mij overkwam
maar hij heeft ook fijne geruststellende dingen gezegd
m.b.t hoe alles verlopen is en zijn nieuwe vriendin.

Ik heb het hierdoor een beetje kunnen loslaten en vind het
fijn dat we normaal tegen elkaar kunnen doen na dit gesprek.
Dus volg je hart en laat je niet gek maken door de kiss and make-up
feelings.

Sarah,

Je moet doen wat je het beste lijkt. Alleen moet je proberen zonder gevoelens te gaan. Zonder hoop. Zonder verlangen. Als je dat namelijk wel doet, dan kun je bijna alleen bedrogen uit komen.

Als je er niet op rekent, maar datgene wat er in het diepste kamertje van je hart eigenlijk gewenst wordt, gebeurt, dan zul nog blijer zijn dan je dacht. Als je echter vurige hoopte op een wonder en het blijft uit, dan zal je ontgoocheling des te groter zijn en zul je nog dieoer de put in zakken.

Doe wat je doen moet om gelukkig te worden. Kijk niet naar het verleden, maar naar de toekomst. Hoe die toekomst er ook uit zal zien...

Groetjes,
Angelo

Heb ook hoop dat hij weer verliefd op me word. En inderdaad, ik denk dat je toch ja zal zeggen! Want die hoop is toch heel sterk! Bij mij tenminste wel. Maar let wel op: als het niet zo gaat zoals jij hoopte kan je inderdaad nog dieper in de put gaan zitten. Want diep in je hart weet je of het nog goed komt en niet, en dan zul je toch ff je gevoelens opzij moeten zetten en je verstand moeten gebruiken. Ik weet het, die hoop kan je gek maken en je weer vlinders in de buik geven. Hoop dat het goed afloopt!

Liefs,
Dearest...

Lieve mensen,

Bedankt voor jullie reacties...
Grappig, dat de meeste zeggen....ga op je gevoel af!
Ik had juist verwacht dat jullie het me zouden afraden.

Hij heeft me gemaild en wat uitleg gegeven. Hij wil me graag zien, maar alleen als we allebei kunnen accepteren dat het voorbij is tussen ons. Hij is zo ver, hij wil me graag zien en zegt dat hij me niet uit zijn leven wil wissen zoals ik vaak verzucht heb haha. Maar verder hoef ik er niets van te verwachten.

De boodschap is bij mij nu duidelijk overgekomen.
Hij laat het nu aan mij over wanneer ik een voorstel doe om af te spreken.

Ik heb hem teruggemaild en gezegd dat ik er toch nog even over nadenk. Misschen ga ik het toch doen, ik wil ook wel zien hoe het is om hem te zien als een 'gewone' vriend.....kijken hoe dat gaat?
Misschien voelt het inderdaad onwennig en lukt het me niet om controle te hebben over mijn gevoelens, maar misschien kan het me ook helpen om meer afstand te bewaren als ik zie dat het over en uit is! Waarschijnlijk doe ik het wel, maar wil toch even erover nadenken. Zondag laat ik het hem weten.

Het lijkt me wel raar om hem te zien, ja niet als mijn vriend, maar als een gewone vriend...maar ach, misschien levert het me wat op.
Het enige wat er kan gebeuren is dat ik een stapje achterwaarts zet in mijn ldvd, dat ik me rot ga voelen....maar misschien ga ik er dan wat sneller doorheen en wordt het verlangen naar hem meteen wat minder. Zijn er nog meer mensen die daar ervaring mee hebben, met vroegtijdig afspreken terwijl je nog niet over hem/haar heen bent??

Liefs,

Sarah.

Lieve Angelo,

Ik ben er niet over uit of je nou in alle tijden je gevoel moet laten volgen. Soms kan je beter dat gevoel proberen uit te schakelen en je verstand de baas te laten spelen. Mijn gevoel wilde hem, mijn gevoel schreeuwde in het begin dat ik niet zonder hem kon en dat ik hem nodig had en dat ik gek zou worden als hij er niet zou zijn.

Later....ga ik inzien dat het beter is, met mijn verstand kan ik dan beredeneren dat het echt niet ging en dat je dan wel zoveel van elkaar mag houden, maar dat je er dan nog niet bent. Je verstand zorgt dat je je weer staande kunt houden etc.

Dus tjaah?? Maar ja, langdurig mij schaden zit er niet in....maar misschien wel dat ik meer tijd nodig zal hebben om hem te vergeten.
Misschien was ik sneller over hem heen als ik helemaal geen contact had, maar ik weet het niet....ook hier twijfel ik over of dat echt zo is?

Warrig he...