Start › Blogs › Gert41's blog

Verlaten voor een ander

afbeelding van Gert41
Ma, 17/12/2007 - 12:43 — Gert41

Hoi
Na een redelijk turbulente relatie van 2,5 jaar is mijn vriendin verliefd geworden op een collega , die jongen kende ze al een jaar of zeven en toen ik haar leerde kennen gaf ze aan dat ze hem altijd een leuke jongen had gevonden , maar omdat hij gewoon getrouwd was , was er niets aan de hand.
Afgelopen zomer echter kwam het tot een vervelende scheiding.
Ze is toen op het werk veel met hem gaan praten en van het een kwam het ander.
Vorige maand heeft ze me opgebiecht dat ze dubbele gevoelens had , voor mij en voor hem.
Dat is het begin van het einde , heb nog vanalles geprobeerd om het goed te krijgen maar dat was onbegonnen werk , 4 weken geleden heeft ze het dus uitgemaakt en 2 weken geleden heeft ze , na lang twijfelen , besloten om het met hem te gaan proberen.
Ik ben er echt doodziek van , letterlijk , ben 11 kilo afgevallen in 3 weken.
Ze vertelde me van de week doodleuk dat als ze geweten had dat ik er zo ziek van was , dan had ze wel beter nagedacht , wat moet je daar dan mee ???
Ik kan alleen maar denken aan wat ze nu samen doen , dat ze met hem doet wat wij samen deden , mijn maag draait om als ik daaraan denk , ik hoop dat dat snel slijt.

Ze vertelde me regelmatig dat wij geen toekomst hadden samen , zij wilde haar flat niet opgeven , ik mijn huis niet , zij heeft 1 kind ik 2.
Die jongen waar ze nu mee gaat is nog niet eens gescheiden , heeft 3 kleine kinderen , woont 40 km verderop en is 6 jaar jonger , heeft dat wel toekomst dan ??

Goed , wat ik wil zeggen is dat iemand verliezen aan een ander zo'n pijn doet dat is niet te beschrijven

Gr Gert

Ma, 17/12/2007 - 16:11 — kiek83
afbeelding van kiek83

@gert

Ja dat is behoorlijk klote, pijnlijk en verdrietig. Ik had het ook(verlaten voor een ander). En hoe ironisch, nu kom ik mannen tegen die al iemand hebben of zelfs getrouwd zijn. Dan ben ik opeens de ander. Tja. Maf gedoe die liefde. Het is niet allemaal rationeel of zwartwit. Die situaties zijn echt altijd lastig, voor alledrie. Zeker als het om gevoelens gaat Verdrietig Maar goed, sterkte ermee!!! Het komt altijd wel weer goed, misschien niet met de oude liefde, maar altijd met de oudste liefde (nl jezelf)!! Hou dat in gedachte en geniet van wat je wel hebt!! X

Ma, 17/12/2007 - 20:54 — toetje66
afbeelding van toetje66

ik weet hoeveel pijn het doet

hallo Gert,
ik weet hoe je je voelt.
ook ik ben verlaten voor een ander, alhoewel er bij ons ook wat onzekerheden waren betreft afstand en wonen.
echter het feit dat je vriendin verliefd is op een ander zegt al genoeg.
Met trillende benen opstaan....het gevoel alsof je de hele dag in een film speelt en niet echt aanwezig bent. het intense verdriet dat je iemand moet afgeven.
soms denk ik wel eens dat het makkelijker is wanneer die persoon was overleden...dan op deze manier afscheid van elkaar te moeten nemen.
heel veel vragen, die je nooit beantwoord zult krijgen, en die onzekerheid naar jezelf toe.
het is echt heel moeilijk.
ik kan je maar een ding zeggen gert.
je bent niet de enigste, en dit gaat over, echt waar!
ik weet dat dat zo is.
alhoewel ikzelf ook nog veel verdriet heb, maar steeds een stapje verder kom.
geloof in jezelf, er is niks mis met jou, het ligt aan haar...ZIJ maakt die keuze.
je moet hier doorheen...en eens komt er iemand die jou wel waardeerd om wie je bent, dat geloof houdt mij overeind.
en als dat niet zo mocht zijn, dan ben zelf die persoon. Want het gaat om jou.
liefs X

Woe, 19/12/2007 - 12:26 — Gert41
afbeelding van Gert41

Verlaten voor een ander

Hoi,

Allen bedankt voor de fijne reacties.

Even nog een aanvulling:
Maandagavond belde ze me op , zgn uit interesse , ze had gehoord dat ik op stap was geweest en vroeg hoe dat was , vertelde me en passant nog even dat ik nooit meer iemand zou vinden die zoveel van me zou houden als zij had gedaan , over die nieuwe vriend zei ze eigenlijk niets.
Maar ik had aanknopingspunten genoeg weer natuurlijk , gisterenmorgen gebeld of we niet eens konden praten , dat kon ze nu niet zei ze maar ze zou er over nadenken , niets meer gehoord tot vanmorgen.
Ze vertelde doodleuk dat ze met die jongen ging en dat alles goed ging , ik had het verkeerd begrepen allemaal.
Ze wist niet of het iets kon worden met die jongen maar dat zag ze wel , in de toekomst.
Ze moest me nog wel even vertellen dat , als hij er niet was , ze gewoon bij mij zou zitten en dat het waarschijnlijk wel de moeite was om er nog eens over te praten , ik denk dat ik gek wordt.
Dom als ik ben heb ik haar gevraagd een paar weken overal afstand van te nemen om uit te vinden wat ze nu echt wil , daar zou ze over nadenken.
Ik heb haar zojuist ge sms't dat als ze nu geen afstand van hem kan of wil nemen dat het dan voorgoed over is , dat begrijpt ze wel neem ik aan.
Ik wordt gek van deze situatie , ik wordt brakend en kokhalzend wakker , kan amper nog voor mijn kinderen zorgen , ben mentaak en fysiek een wrak , zijn er mensen voor wie dit bekend voorkomt.
Verwacht dat ze straks wel belt om te zeggen dat het definitief over is , maar het beste ook aan de ene kant , misschien kom ik dan verder.

Groetjes Gert

Ma, 17/12/2007 - 21:58 — David1979
afbeelding van David1979

Dat je maag letterlijk omdraait...

Beste Gert,

Ik kan mij heel goed voorstellen hoe jij voelt.
met het verschil dat ik dan geen kinderen heb...
Mijn vriendin is er vandaar gegaan met een klant van ons en ik ben er ook echt gruwelijk ziek van geweest....het is nu zo'n 3 maanden geleden en het wordt wel al iets minder.
Maar het verlies en de teleurstelling blijft....het idee dat ze met een ander aan het doen is wat je alleen met haar wilde delen.
Ik zeg je dit gert: probeer er niet aan te denken!!!! het maakt je namelijk helemaal gek.
zelf werkte ik keihard en had ik op een gegeven moment zelfs 3 banen tegelijk...we deden alles samen voor onze toekomst.
ik ben zo op mijn bek gegaan dat ik mijn zaken ook ben kwijtgeraakt en alles daarom heen....maar het ergste is dat ik haar ben verloren.
ik zelf ben nu 3 maanden verder en 15 kilo lichter...ik was ook heel veel afgevallen in korte tijd.
Probeer aan jezelf te denken en let op jezelf want niemand doet het voor je.
En schaam je nergens voor dus huil hoeveel je kan en rouw er ook gewoon om want dit verlies is net alsof er eigenlijk iemand is overleden.
ik heb letterlijk alles geprobeerd van psychiatrie tot boeken over zelf inzicht (Carnegie)...en het heeft toch geholpen.
Ook de verhalen die ik hier lees helpen ook veel want er zit herkenning in waar je weer iets mee kan...een andere visie bijvoorbeeld.
vertrouw op jezelf en maak er het beste van....
iedereen kan je veel raad willen geven en dat er veel vrouwen zijn in de wereld maar dat helpt je nu niet... je moet het eerst verwerken en daarnaast zou je niks liever willen dan haar u terug te hebben.
ik heb dat gevoel heel erg maar ik weet dat dingen een reden hebben.... mocht het anders zijn dan al de tijd dat uitwijzen....nu wil ze niet bij mij zijn dus daarom is er niet.
geef jezelf dus geen valse hoop maar laat het los zodat je aan je herstel kan werken...
de pijn om iemand kwijt te raken aan een ander is verschrikkelijk......
ik heb wraak gevoelens gehad en ben echt boos geweest want ze heeft het mij niet eens verteld maar ik kwam er later zelf achter.
wat ik heb geleerd is toch te vergeven want dan kan je beginnen om het los te laten icm acceptatie.
ik wil ook geen valse hoop hebben en probeer mij erop in te stellen dat ze niet terug gaat komen...
dat is het beste want gaan zitten hopen en wachten heeft mij de afgelopen 1,5 a 2 maanden niet goed gedaan.

hou je haaks en gun je zelf de ruimte om te rouwen.

mijn hart is ook zo erg gebroken.....ik wens iedereen veel sterkte toe