hallo allen , hier vertel ik jullie mijn verhaal . ik ben moena en was 26 jaar getrouwd dit jaar met henk , henk is mijn man en eerste liefde ik was 12 toen ik hem leerde kennen en hij 18 jaar . we hebben 3 zoons van 24 , 22 en 16 jaar en ze waren nog allen thuis wonend . we hadden vorig jaar een zwaar jaar onze middelste zoon vertelde dat ie homo was en al een vriend had , ik ben door veranderingen op het werk en wat onze zoon vertelde overspannen geworden en een inzinking gehad , ben 8mnd tussen uit geweest , ik was zo met mijn zelf bezig spycho , mijn verlating angst , mijn wil is wet en het claimen van mijn dierbaren . mijn man moest toen de car trekken en in die tijd heeft ie veel gepraat met onze huisvriendin die wij al 6jaar sinds haar uitelkaar gaan met haar vriend hebben opgevangen auto half jaar geleend , bij ons gelogeerd , mee op vakantie ,uit eten ze was kind aan huis met haar zoon . we hebben vorig jaar onze 25jaar huwelijk feest gevierd en hebben kinderen meegenomen na egypte als huwelijks kado van ons voor hun. dit jaar werd henk 50 jaar we merkte wel dat ie wat kribbig was en het leek op overspannen , maar hij zei nee ben moe , ik heb met de jongens een surprice party gegeven maar wisten dat ie dat niet wou maar zoiets laat je niet voorbij gaan . ik begon al een paar dgn ervoor te merken hoe henk met onze huisvriendin omging wat mij niet echt beviel , liet hem merken wat ik er van vond en merkte dat claudia (huisvriendin) steeds vaker kwam en ook al hadden we woorden met elkaar claudia zat beneden , ik kwam altijd om 7 uur thuis en wie zat voor in de tuin hun tweeen en zei tegen henk dat het mij soms zeer deed het leek of zij een paar waren en niet henk en ik . we gingen met zijn allen (kinderen ,aanhang en wij ook claudia) naar amsterdam , savond zei ik tegen henk dat ik het fijn zou vinden om thuis te blijven met zijn tweeen , hij maakte de keuze om met claudia , zoon en vriend te gaan stappen , en ik was alleen thuis het heefd mij zoveel geraakt dat ik dgn heb lopen puschen en zeuren waarom waarom .en elke keer kwam er weer iets ik kreeg het gevoel dat ie vreemd ging heb het ook tegen claudia gezegd met op het oog dat hun iets met elkaar hebben en ik het door heb. op de eerste pinksterdag heefd hij gezegd dat ie verliefd op claudia is en al 2mnd aan het wegstoppen is, het kwam omdat mijn spycho dacht misschien moet ik opgenomen worden. claudia kwam binnen en henk vertelde het aan haar en zag die blik oh shit hij weet het,dat zag henk in haar ogen . ik was helemaal stuk en aangeslagen niet te geloven de man die je je hele leven ken van een ander houdt en ik heb hem blindelings vertrouwd en haar ook . ik heb toen heel veel geprobeerd leuke dingen te doen wat we hebben en wat ie weggooid en elke keer ik wil met haar hier wat met haar drinken , ik wil met haar uit , ik wil met haar een weekendje weg alles wat ik deed kreeg ik dit te horen . we zijn ook nog naar valkenburg geweest en het was heel leuk effe van ouds en terugweg wil hij weer naar haar , we hadden nog gewoon sex en savond praatte ik veel met hem maar hij wou nooit praten wou alleen maar slapen en ik wou het snappen hoe zoiets kan gebeuren . en nu zegt hij dat ik heb liggen zuigen , zeuren puchen en in haar armen heb geduwd . na 4weken heb ik tegen henk gezegd wat wil henk en zijn antwoord was hard hij wil met haar verder en claudia wou mijn toestemming en zegen hebben , toen hij het haar ging vertellen wat ik hem gezegd heb. ik wist als haar zoon vakantie krijg gaat hij weg en ja op 11juli is hij eerst naar een hotel gegaan en die woensdag zijn ze samen gaan wonen en aan de overkant van waar ik woon hoe hard is het leven . elke keer zei hij tegen iedereen hij komt niet meer terug ook al loopt het met claudia niet goed , tegen mij zei hij moena ik hou van jou maar ben verliefd en daar wil hij voor gaan . hij houdt van 2 vrouwen en 2 vrouwen houden van hem. we hebben 2 keer sex gehad sinds hij weg is gegaan en nu wil hij niemand bedriegen , begin zei hij ik weet het niet ik moet rust hebben en ik liet hem niet met rust ik hou zoveeeeeeel van hem dat ik hem nog steeds terug wil , maar onze gesprekken werden steeds heftiger en escaleerde steeds meer.ik heb hem ook vaak lastig gevallen met sms omdat , als ik hem belde praatte hij niet maar schreewde en daardoor smsjes , en als ik hem belde nam hij laatst niet op heb ik hem te veel gebeld was fout van mij ik heb dat ook gezegd wilde alleen maar zeggen over onze afspraak , hij heeft afgelopen dinsdag al zijn kleren en schoenen opgehaald met wat gereedschapkoffers. hij zegd ik maak nu alles uit hoe ik het wil en ik heb niets te zeggen , het is over basta klaar mee . ik heb afgelopen donderdag met een mes mij zelf geprobeerd wat aan te doen hij is er helemaal van slag geweest hij zag het ,ik had 1 hechting viel mee , het was een moment opname , ik moet voor mijn kinderen gaan . hij lachte mij uit en luisterde niet naar mij , ik heb alles gedaan . en dan zegd hij dat hij bij mij terug zou komen als ik hem met rust zou laten , maar nu is het echt te laat hij heeft een relatie nu met claudia . en gaat al een paar wkn met haar naar bed , dat zegd hij. ik kan haar niet luchten dat noemd men vriendschap achter een getrouwde man zitten . ik heb mijn eigen beloofd niet te bellen , maar woensdag komt onze tussen persoon voor het huis , hij wil alles verkopen of op mijn naam zetten want hij wil geen schulden hij wil met haar een huis kopen , maarja ik kan niet blijven kan het niet betalen en onze jongste wil niet weg . de oudste en jongste wonen nu nog thuis en middelste gaat voor papa hij heeft goed aangedaan om mij te verlaten dat zeg onze middelste , en woont bij zijn vriend en is ook verliefd net als papa moet kind met rust laten , zegt henk. wat moet ik nu , IK HOU NOG STEEDS VAN HEM .kan niet zonder hem en kan niet accepteren ik ben nu 27 kilo af gevallen door al het zorgen . ik ben zo alleen vooral savons op de bank en alleen in bed niemand tegen praten en vragen over zijn werk. we zijn ook geen gezin meer zoveel vedriet ik wil geen pijn meer en daarom vlucht ik heelveel .WAT MOET IK NU DOEN
Niet doen!
Lieve moena,
Wat erg voor je. Dat is een roerig jaar voor jullie geweest dus. Ik begrijp wel een beetje hoe je je voelt. Het gevoel van wanhoop gaat samen met het gevoel van onmacht. Je hebt hier geen controle over en elke invloed die je hier op uit wil oefenen duwt hem alleen maar verder weg. Ik denk dat wat je nu voelt voor n groot deel ook angst is. Je bent zolang met 'm samen geweest, dat je niet weet hoe het moet zonder hem. Maar hij heeft aangegeven dat hij met rust gelaten wil worden, voor zijn gevoel is het klaar. Dat is heel hard en de manier waarop hij jou verlaten heeft verdiend ook zeker geen schoonheidsprijs, maar ook hij heeft net als jij zijn manier van met dingen omgaan. Ik weet uit ervaring, dat leven met iemand die verlatingsangst heeft, veel van een mens vraagt. Je geeft zelf aan dat je man voor n lange periode 'de kar' heeft moeten trekken.
Dat is voor hem ook heel zwaar geweest, vooral omdat er op dat moment weinig ruimte was voor zijn gevoel. Hij heeft in jullie gezamelijke vriendin begrip gevonden voor zijn gevoelens en ik denk dat daar door jouw toestand voor zijn gevoel geen ruimte was.
Wat ik denk dat goed voor jou is, is het contact met hem beperken tot het zakelijke. Je kinderen zijn op 'n leeftijd dat zij zelf kunnen zorgen voor het contact met hun vader. Het moet afschuwelijk voor je zijn steeds tegen het huis aan te moeten kijken waar zij nu samen wonen. Onverdraaglijk! Maar ga daarmee alsjeblieft NIET mee naar hem. Als je het moeilijk hebt bel dan n vriendin, of kijk of er hier iemand online is waar je mee kunt praten. Maar geef hem de ruimte die hij heeft gevraagd van je. Je zegt dat hij nog van je houd, zorg dat dat niet verdwijnt en omslaat. Gebruik je boosheid en verdriet om aan jezelf te werken. De amerikanen zeggen: What doesn't kill you makes you stronger. Laat 'm zien dat je ook moedig en sterk bent, dat je er ook zonder hem boven opkomt. Het is niet makkelijk, misschien wel het moeilijkste wat ju nu denkt dat er is, maar 't kan echt. En in dat proces kom je voor dingen te staan waarvan je nooit gedacht had dat je dat zou kunnen, of zelfs willen. Er is hoop! Jouw toekomst ligt open, aan jou de keuze waar die toekomst heengaat. Echt lieve moema, er is niets vernietigender dan je vast klampen aan n man die ervoor gekozen heeft om bij n andere vrouw te zijn. Laat 'm, in ieder geval voor nu los, leer hoe fijn het is om op eigen benen te staan. Sterkte moema, met vallen en opstaan, komen wij vrouwen uiteindelijk uit waar wij willen zijn. Dat is nu moeilijk te geloven, maar it keeps me going!
bedankt
ik wil je bedanken voor je lieve woorden , ja het is echt verdomd moeilijk om alleen te zijn . ik probeer me staande te houden , ook al mis ik hem nu alweer , elke dag dat ik hem niet zie of spreek ga ik onderdoor .
Intens verdriet
Ja dat snap ik. Ik ken dat gevoel. Maar ik las hier ergens op de site dat iemand zei: geef iemand de ruimte om je te missen. En ik denk dat deze persoon daar een goed punt heeft.
Het is iedere dag weer een gevecht. Het kost zoveel moeite om geen contact op te nemen. Ik zocht allerlei onbenullige dingetjes om contact te zoeken. Echt de stomste dingen. Achteraf dacht ik dan: waar ben ik mee bezig. Het contact wordt er niet beter op. Eigenlijk alleen maar slechter. De afstand wordt alleen maar groter. Het gemis, tja, dat heeft tijd nodig. Maar zoek iets waar je positieve energie uit kan halen en wat je afleiding bezorgt. Dat kan iets creatiefs zijn, maar natuurlijk ook iets sportiefs. Maak 'n wandeling langs 't strand, door 't bos. Of begin 'n dagboek. Ik ben gaan schilderen en schrijven. Ik ben er ook nog niet en de drempel is hoog. Want nu voel je nog voornamelijk verdriet, intens verdriet. Maar je zult merken dat door met jezelf bezig te zijn, je op 'n bepaald moment je verdriet anders gaat beleven.
En gelukkig is er deze site, er is altijd wel iemand!
Sterkte.