Op het moment dat mijn vriendin verliefd werd op een ander had ik nog de hoop dat ze dit als signaal zou zien van iets dat in onze relatie niet goed zit en waar we samen naar zouden kunnen kijken. Maar al snel werd duidelijk dat ze snel verder van mij af verdween. Ze had de verliefdheid uitgesproken naar de ander (collega) en hield al van haar, de vrouw was zo bijzonder. Het speelt nu allemaal pas 6 weken, 5 weken vanaf het moment dat ze erkende dat ze verliefd was. En al een week later was die vrouw zo belangrijk voor haar dat ze geen geloof meer had in onze relatie. Dat ze nog veel van me hield, evenveel als voorheen, maar dat die leifde neit meer voldeed. De leifde voor de ander is zonder voorbehoud, het is HAAR vrouw.
Nou, ik zit nog in de ontkenning als ik denk dat dat niet bestaat, zo snel. Natuurlijk weet ik dat eth wel kan, maar toch... Eerst wil ik het wel eens zien als we een paar maanden verder zijn.

Ondertussen doet dat natuurlijk niets af van het proces waarin ikzelf terecht ben gekomen.
Het verdriet om wat ik verloren ben, haar en onze relatie, onze plannen voor de toekomst etc. En kwaadheid over de manier waarop ze dit heeft gedaan.
Haar mooie woorden van voorheen, over zelfreflectie en dat verliefdheid meer over de relatie zegt dan over haarzelf, verdwenen als sneeuw voor de zon.

Ze is inmiddels 2 weken weg uit ons (koop)huis en ik spreek haar nauwelijks en ik wil haar nog minder spreken. Omdat ik mijn verdriet niet meer bij haar kwijt kan wordt ik kwaad. Zij wil het graag zacht houden, ondertekende en sms'je met liefs. Ze is blind voor de gevoelens van overspannenheid waarin ik terecht ben gekomen. Hoe kan ze dat ook zien, voor haar is alles zo mooi. En ik geloof best dat zij ook verdriet ergens zal hebben over deze situatie. Maar daar koop ik niks voor.

Jullie zien het, ik zit boordevol verwijten naar haar.

Ik doe mijn best, ben met zangles begonnen, probeer nieuwe mensen te leren kennen. Ik heb een goede kring vrienden en familie om me heen die me super opvangen en die ik altijd kan bellen (ik woon nogal ver van ze af, we waren net naar Friesland verhuisd).

Ik heb eigenlijk geen idee waarom ik me hier inschreef. Misschien ook wel een behoefte aan lotgenoten? Wie zal het zeggen.