Tjee hope,wat zit je in een verschrikkelijke moeilijke en pijnlijke situatie zeg...ik weet gewoon niet wat voor raad ik je moet geven.
je hebt zoveel om over na te denken en te verwerken en nog een kindje in je buik ook.
Vindt het zo raar dat hij inene zo zeker weet dat hij niet meer met je verder wilt en alles zo snel afhandeld..is er iets gebeurt tussen jullie?
Wat bedoel je met ik ben de makkelijkste niet? Kun je daar wat vb van geven
Kan er een reden zijn waarom hij niet meer wilt behalve dan..ik hou niet meer van je.
Zijn jullie uit elkaar gegroeid? Hoe was het contact de laatste tijd dan tussen jullie? En heeft hij je bv al eerder een kans gegeven om te veranderen in je gedrag maar ben je dat niet nagekomen oid?
Als ik je verhaal zo lees dan schaam ik me echt dat ik zo zit te zeuren over het feit dat hij me geen avondje uit gunt.
Tjee meid ik hoop dat je hier heel veel steun zult vinden.
Hoe gaat je dochtertje ermee om? Want zij zal het ook niet makkelijk hebben al denken we wel dat kleine kinderen er niet zoveel van meekrijgen maar niks is minder waar. Heb ook een kleine meid van bijna 3 en je merkt echt wel dat het niet makkelijk is.
Heel veel sterkte
liefs

dag Hopefull,

Je geeft zelf toe datje stresserig bent
en misschien ook wel dat je soms hem de grond in trapt
omdat je de makkelijkste niet bent,
ik vind dat moedig dat je dat zelf toegeeft,
maar heb je dat ook duidelijk tegen hem gezegd?
ik snap dat hij t beu is, maar gezien hij geen ander
heeft (zegt ie) waarom dan die haast?
en als jij je fouten toegeeft, moet hij zijn fouten ook
maar op tafel leggen, en er rustig over praten,
en jouw tijd gunnen, want zo snel, weggaan ,dat is onmenselijk
hij moet wel weten wat voor impact zijn gedrag
heeft op kinderen, als hij die nu even op de eerste plaats
zet, dan kan hij rustig over zijn toekomstplannen (zonder jou)
denken en bespreken, en jouw tijd gunnen.

maar anderzijds, als hij niet te pruimen is qua gedrag,
kun je beter alleen met de kinderen zijn,

heel veel kracht toegewenst, en bedenk maar dat
een mens vaak veel meer kan dan je in eerste instantie denkt.

Ik had kortgeleden ook een enorme depressie,
maar ben nog steeds op deze aarde,
veel praten erover, met iedereen, en veel anderen ermee betrekken,
dan ben je maar lastig, als je t maar van je af kan praten.
en tijd rekken, over 2 weken doe ik dit, en over een maand dat,
en dan heel langzaam komt de grip terug.

oh ja, denk niet dat alle mannen zo zijn,
vrouwen zijn t ook vaak beu om een flauwekulletje,
en dan zijn ze ook verdwenen.. en dat is net zo erg.

groeten peter.

Hoi Hopefull,

Lieve Hopefull...wat ik nu ga schrijven zal je misschien helemaal niet als muziek in de oren klinken, maar helaas kan ik niet anders.
Zo te lezen weet hij duidelijk wat hij wil, en dat is niet met jou verder. Ik denk dat daar al tekeken voor aan de wand zijn geweest die jij denkelijk niet gezien hebt, of niet heb willen zien. Maar het feit is daar, het staat je in je gezicht te schreeuwen. En in mijn ogen is hij zeker van zijn zaak want zijn ongeboren kind vormt hierin voor hem geen belemmering.
Ik vind het niet helemaal eerlijk om je zwangerschap geheel in zijn schoenen te schuiven. Hij heeft tenslotte aangegeven dat hij er geen kind bij wilde. Wat mij dan weer doet verbazen dat jij dan t?ɬ?ch zwanger wordt terwijl je weet hoe hij daar over denkt.
Jij hebt die beslissing v?ɬ??ɬ?r hem genomen door zwanger te worden, en de echte reden daarvan weet alleen jij. Misschien heb je het gezien als een 'redmiddel' dat jullie closer zou maken, maar helaas had het niet het effect wat je misschien verwachte.
Zijn dochtertje is al geen 'lijm' voor hem, dus laat staan een ongeboren kind. Als je ziet en voelt dat het absoluut geen zin heeft om te proberen om hem op andere gedachtes te krijgen, dan zou ik als ik jou was toch eens even h?ɬ©?ɬ©l goed naar mijn situatie kijken en even voor je geest halen hoe dit gaat lopen in de toekomst. Het is keihard wat ik nu ga zeggen, maar wat je te wachten staat is geen peanuts Hopefull...Er staat je te wachten dat je in je eentje twee kindertjes kan groot brengen waarvan de een zijn of haar vader amper zal meemaken. Je zal er alleen voor staan met alle ellende die het met zich meebrengt..jij alleen...Je zal altijd overgelevert blijven aan zijn 'vader-gevoel' en hoe dat tot uiting komt mag jij dragen.
Daarbij zullen twee kinderen ipv een je 'beroven' van een behoorlijke toekomst voor jezelf op te bouwen. Het is met ?ɬ©?ɬ©n kind al heel moeilijk om in je eentje voor te zorgen, laat staan twee. Besef dat hij g?ɬ©?ɬ©n ?ɬ©?ɬ©n kind heeft om voor te zorgen dan alleen een paar euro`s afstaan in de maand en klaar. JIJ bent diegene die die zware kar zal trekken m?ɬ©t de bijkomende ellende die hij daarin zal bijdragen. Je hoeft in mijn ogen n?ɬ?ets van hem te verwachten gezien zijn gedrag en bevindingen. Denk maar niet dat hij te vermurmen is omdat het ook z?ɬ?jn kinderen zijn...hij h?ɬ©?ɬ©ft al gekozen Hopefull...En dat is een leven als ( voorlopig) vrijgezel. Ik zou mij als ik jou was, mij dus tien keer bedenken of ik dit kind wel zou houden. Kinderen zijn het mooiste geschenk wat je maar kan krijgen, maar het moet wel een haalbare kaart zijn voor jou om ze alleen op te voeden zonder constant afhankelijk te zijn van jan en alleman, of dat je er zelf aan onderdoor gaat. Jij bent degene die tot op het bot zal moeten offeren om ze een goede toekomst te bieden of geven. Op hem hoef je niet te rekenen. Het zal allemaal van jouw persoontje af moeten komen, en meid geloof me..dat is geen peuleschilletje hoor! Ik heb het ook zelf moeten doen met twee kleine kindjes en By God..dat viel ?ɬ©cht niet mee. Maar ik had ze allebei al toen het doek viel..ik had geen andere keuze meer..maar j?ɬ?j w?ɬ©l Hopefull! En als jij zelf al niet zeker bent of je het aan kan allemaal, moet je geen risico nemen.
Het is een hele moeilijke keuze om te maken en geen van beiden zijn verdriet of pijn-vrij. Welke keuze je ook maakt, je hart zal altijd verdrietig zijn, dat is al ?ɬ©?ɬ©n prijskaartje wat er aan hangd en waar je niet onderuit komt. Je woont nu in het noorden zeg je...bedenk heel goed wat je wilt. Is en zijn er genoeg mensen, vrienden om je heen waar jij solo je leven mee kan opbouwen daar. En dan bedoel ik niet een halve kip en een paardenkop, maar genoeg mensen voor je sociale leven die buiten hem staan.
Je moet niet verkommeren daar in je eentje of afhankelijk zijn van wederzijdse kennissen want dat geeft een hoop shit.
Als dat niet het geval is, zou ik terug gaan naar het westen..naar je familie. Zij zorgen mede dat je hier doorheen komt, en je hebt gelijk een goeie drive om je leven op te bouwen. Ook als je besluit om het kind te houden zal je beter af zijn met je familie in de buurt dan helemaal alleen in het noorden.
Het mag dan voor jou allemaal te snel gaan, maar bedenk dat het hem dalijk niet snel genoeg zal gaan. Het huis zal rap verkocht worden, alles regelen..en dan sta je Hopefull. Jouw sentiment, je emoties, je verdriet...het heeft allemaal geen gewicht in de weegschaal. Daarom is het voor jou zaak dat je je niet te veel laat leiden door je emoties, maar goed in de gaten houd wat er gebeurt en daar naar handeld. Gaat niet op de bus zitten wachten meis...trek je eigen plan. Maak en neem beslissingen betreft je eigen toekomst. En al ziet dat er nu rigoreus uit..terug naar het westen enz ..het is ten alle tijden beter dan daar wachten op wat hij je zal geven aan ellende. Je m?ɬ?et jezelf nu op nummer 1 zetten wil jij hier zonder al te veel kleerscheuren vanaf komen. Jij zal ook keihard moeten zijn, zonder blikken of blozen een stand in moeten nemen om hier bovenop te komen. Dat jij nog van hem houd geeft op geen een manier extra kracht achter je woorden...Voor hem is het al een uitgemaakte zaak....kind of baby op komst maakt hem geen ene reet uit...het weerhoud hem niet om t?ɬ?ch te gaan...
D?ɬ°t gegeven is in mijn ogen al meer dan genoeg om eieren te kiezen voor je geld Hopefull...
Niet h?ɬ?j, maar j?ɬ?j krijgt een kind...J?ɬ?j zal dat mondje moeten voeden en dat lijfje aan moeten kleden, troosten en uitleggen waarom vader niet naar hem of haar omkijkt...en nog duizend andere dingen. Bedenk h?ɬ©?ɬ©l goed welke vruchten je h?ɬ?er van gaat plukken..en niet hij! Hij fladdert gewoon verder op zoek naar....En jij moet maar zien hoe je het allemaal redt met twee kleine kindjes. Op hem hoef je niet meer te rekenen...zijn redenatie is dat JIJ het wilde..niet hij, dus jij mag dan bij deze ook alles op je nemen en dragen. Denk nou niet dat je vanwege jullie verleden samen een streepje voor hebt...integendeel. Hij denkt en voelt het niet zoals jij het voelt..of wou je zeggen van wel? Hij zit op een heel andere golflengte als jij...
Jij bent het slachtoffer en hij de dader..en om dat aan zijn verstand te peuteren is vergeefse moeite.
Je zal de aankomende tijd versteld staan van zijn daden en woorden die hij uit...hij zal langzaam veranderen in 'een vreemde' en je zal er met je pet niet bij kunnen hoe d?ɬ°t nou mogelijk is..na 11 jaar! Maar het gebeurt Hopefull...vraag hier maar naar aan andere ldvd`ers....schrijnende voorbeelden te over....
Ik kan je alleen maar zeggen om je koppie goed te gebruiken, je verstand..en niet je hart. Kijk naar de koude werkelijkheid, want d?ɬ°t is wat je krijgt...daar zit geen enkele compassie bij meiske....Er zal je nooit gevraagd worden of je het wel redt en of je het allemaal wel aan kan....
Je MOET het aankunnen..je m?ɬ°g niet klagen, je h?ɬ©bt alles maar te doen, geen uitzonderingen, niks krijgen alleen maar geven, offeren en incasseren...en bek houden.....!
Je hebt ervoor gekozen, dus niet mekkeren als het niet gaat...ook al ga je zelf ten onder...D?ɬ°t kunnen de gevolgen zijn van de keuze die je maakt...Alleen jij weet of je sterk en krachtig genoeg bent om de opvoeding van twee kinderen op je te nemen.
En zoals je weet..je kunt ze niet achter het behang plakken als je het effe niet meer ziet zitten...
Wie ze krijgt mag ze houden...en in dit geval ben jij dat.

Lieve Hopefull, meer kan ik er niet over zeggen maar ik hoop in ieder geval dat je misschien wat aan mijn schrijven heb..

Ik wens je heel veel kracht en wijsheid toe om voor jou de juiste beslissing te nemen.

Een dikke knuf van mij, FreeSpirit

Ik ben slechts jou in een andere vorm...

jeetje wat een moeilijke situatie,ik wens je heel veel sterkte.Zoals ik kan lezen ben je van plan het kindje te houden als jij dat zo voelt moet je dat zeker doen want het slaat een gat in je hart als je door iemand anders die beslissing laat nemen.KNUFFEL

niet alleen sommige mannen kunnen dit hopefull, mijn ex speelt het spelletje dat hij nu begint al 11 maanden met mij en elke keer trap ik er weer in omdat ik haar zo verdomd graag zie. laat je niet meer doen, want het wordt er niet makkelijk op integendeel... als je ziet dat hij je tracht te verleiden, wijs hem de deur, ik weet, het is hard en moeilijk om te doen, maar het is het beste voor jou en je dochter, anders gaan jullie alle twee beginnen hopen op iets dat toch niet komen gaat. en de enigen die gekwetst zullen worden zijn jezelf en je dochter...
groetjes uit het zuiden. en hou je sterk X