Goh, wat kan ik janken om de onderstaande clipjes... deze film keek ik toen alles nog goed ging en ik hotel de botel was op mijn ex vriendin... Ik kon me toentertijd amper concentreren op de film omdat ik zoveel bezig was met mijn hormonen en verliefd zijn, wat een heerlijke tijd was dat zeg, bijna nostalgisch... en wát een goede film... Geen idee welke mensen de film "Drive" nog meer gezien hebben afgelopen tijd, maar ik weet zeker dat de romantische scenes een gevoelige snaar moet hebben geraakt. (Ik ben de mannelijke rol in dit geval..)

Huil met mij mee, of niet... (I don't eat, I don't sleep, I do nothing but think of you...)

(A real human being, and a real hero...) Deze tekst slaat dan weer op het idealiseren van mijn ex vriendin?

Wanneer houdt dit gevoel eens op!? Verder gaat het wel goed met me, sorry dat ik weinig van me heb laten horen ook van alle avonturen incl bezoekje aan ex schoonmoeder etc... ik kan verklappen dat dat allemaal goed ging... nu binnenkort nog de ontmoeting met mijn ex... Excuses voor dit loze bericht, moest het echt even kwijt... sterkte aan allemaal! Waarom ben ik zo fucking gevoelig