Angie1970,

Je hebt veel verdriet, en dat kun je blijkbaar geen plaatsje geven nu.
Er staat echter geen tijd voor, wanneer de pijn, het gemis en het verdriet minder gaat worden. Bij jou duurt het allemaal wat langer, en er zijn van die dagen dat je het gevoel hebt dat het alleen maar meer wordt.

Toch wil ik je dit meegeven: probeer je los te maken van hem.
Geen contact is nu het beste, en ook al hoop je dat hij belt zo vlak voordat hij weggaat, als hij dat niet doet, dan is dat zo.
Natuurlijk ben je juist nu zo verdrietig omdat hij weggaat voor een maand en omdat je morgen jarig bent.
Begrijpelijk allemaal, en zo herkenbaar.

Probeer door je tranen heen, dit nu een plekje te geven. Blijf niet de hele dag hangen in hetzelfde en pieker niet teveel.
Schrijf alles maar van je af, wij lezen het!
En in een depressie kom je niet zomaar! Je bent sterk, probeer je daar aan vast te houden.
Neem wat extra rust, want hoe zwakker je wordt, des te meer ben je vatbaar voor emoties en gevoelens.

Kop op, en sterkte!

Ron
x

Hoi allemaal,

Nou ik ben dus jarig vandaag, de rotste verjardag ooit van mijn leven. Ik kon gisteren toch niet laten om hem een sms te sturen waarin ik gewoon kort vroeg wanneer ie vertrok. Hij belde later, zei dat ie vandaag vertrok en vroeg wat ik vandaag ging doen. Ik vroeg hoezo? Hij herinnerder zich dat het mijn verjaardag was. Ik heb de hele nacht niet geslapen...als hij echt nog iets om mij gaf zou hij een dag later zijn vertrokken en iets met mij hebben gedaan vandaag. Vanochtend heb ik hem een sms gestuurd waarin ik vvoor het eerst gevoel liet spreken, ik wenste hem een goede reis en zei dat ik had gewild dat alles andres was. Ik neem aan dat hij begrijpt wat ik bedoel. Ik kreeg een sms terug waarin hij mij feliciteerde met mijn verjaardag en dat ie net onderweg was en dat ie hoopt dat ik er een leuke dag van maakte. Zo koud en gevoelloss in mijn ogen. Totaal geen reactie op wat ik zei, dat ik had gehoort dat alles anders was. Ik ben zo kapot en moe van het feit dat ik wel steeds iets van hem hoor en dat hij reageert maar zo koud. Zijn die reacties dan alleen omdat hij vind dat hij dat moet doen of meedelijden?? Ik begrijp het niet???Zou hij mij echt niet begrijpen?? Ik zou gewoon zo graag met hem erover parten. Ik heb daarna nog een sms gesturd dat ik blij zal zijn als ie terug is en dat we dan misschien iets kunnen doen voor mijn verjaardag, geen reactie. Zou hij eigenlijk helamaal geen contact met mij willen?? Ik ben zo ontzettend verdrietig, het kan toch niet anders dan dat hij mijn gevoel kent, waarschijnlijk heeft hij helemaal geen gevoel meer voor mij (zelf niet als vrienden) maar wil hij mij niet kwetsen??? Het is zo keihard om dit te zien en diep in mijn hart kan ik het niet geloven en hoop ik dat hij in de komende weken tijd heeft om na te denken en te realisren dat ik wel iets voor hem beteken. Ik zal hem de komende weken dan ook totaal met rust laten , ik stuur geen sms niets.

Angie

Ik deed een paar maanden terug precies hetzelfde als jij, en weet je wat zijn reactie was wanneer ik vroeg wat er was? Je dramt, Lauren, en ik kan daar slecht tegen...ook vul je altijd voor mij al in wat er is en waarom ik zo reageer'! Ik heb tuurlijk wel gevoelens, ook als jij sms't...maar soms moet ik het laten rusten, niet omdat het me niets doet, maar opdat het voor nu beter is....Laat hem maar echt even met rust! sterkte! xxx En natuurlijk...GEFELICITEERD! maak er wat van.......

Lieve allemaal,

Het is zo moeilijk om geen contact te zoeken, ik denk steeds aan wat hij aan het doen zou zijn nu. Geraldine, weet je wat het voor mij zo onverklaarbaar maakt allemaal, dat hij juist in het begin heel veel gevoel heeft getoond en mij zei dat zijn vorige relaties uitgingen omdat hij blijkbaar te weinig "gevoel"toonde, bij mij deed hij het bijna extreem. Na 1 maand gaf hij de sleutels, hij zei en smste steeds dat hij van mij hield en dat hij zeker wist dat dit voor altijd was. Het vreemde en voor mij onverklaarbare is dus gewoon dat hij na die korte vakantie, van de ene op de andere dag 100% is veranderd. Tuseen ons is er nooit niets gebeurd, geen ruzie niets, alles was perfect. Als hij mij gewoon een verklaring zou geven zou ik verder kunnen, maar er is geen verklaring, want je gevoel kan veranderen ja accoord, maar niet in 1 dag. De dag van zijn vertrek zei hij nog, Angie dit is de laaste keer dat ik alleen ga we gaan voortaan altijd samen, en dan 4 dagen later is alles weg??? Dat is waar ik nu, meer dan 3 maanden later gewoon niet bij kan en elke dag aan denk. Zijn er mensen die dit hebben megemaakt??Zo een acuut "gevoels verlies"??? Ook sta ik elke keer verbaasd hoe zijn smsen zo extreem neutraal kunnen zijn, niet onvriendelijk maar zo totaal zonder gevoel, en dat staat zo in schril contrast met de eerdere smsen die bijna in mijn ogen overdreven waren.

Hoi Geraldine

Ik begrijp heel goed wat je bedoeld. Weet je,ik vind het gewoon zo knap van je dat je contact met hem kunt hebben als vrienden en dat je je daarbij goed zou voelen.Ik kan dat niet, ik ga wel met hem om zogezegd als vrienden maar met een achterliggende gedachte dat zijn gevoel zal veranderen. Anders zou ik het absoluut niet kunnen.Weet jouw ex dat je aan zijn vriendschap genoeg hebt??