verdriet

afbeelding van Rico

6 weken geleden dat mijn vriendin het na een relatie van anderhalf jaar uitmaakte
6 weken vol twijfel, pijn en ongeloof. 6 weken waarin ik als een doelloos projectiel rondloop.
Ik had gedacht dat ik het beter zou verwerken, dat ik er sneller overheen zou zijn.
Niet is minder waar. We zitten bij elkaar in de klas, waardoor ik steeds met mijn verleden geconfronteerd word.
Ze is zo blij dat we 'goede vrienden' gebleven zijn, maar ik loopt dagelijks met een masker op. Vandaag nog moedig tegen haar gezegd dat 'ik haar liever als vriend in mijn leven heb, als helemaal niet in mijn leven', maar nu vraag ik mij af wat de waarde van vriendschap is, als ik weet dat ze straks een ander heeft waar ze haar 'echte gevoelens' mee gaat delen. Wil ik dan nog wel vrienden zijn, ik weet het niet.
Ik ben mijn weg aan het zoeken, een uitweg, een weg om weer geluk en rust te vinden.
Nu is het vrijdagavond, eerst altijd 'onze avond', nu een avond vol leegte, zonder de geborgenheid die deze avond eerst altijd kon bieden.

De troost is dat ik weet dat er meer mensen zijn zoals mij, die ook dit verdriet door moeten maken, die ook deze leegte en eenzaamheid voelen.

Mijn mond lacht, maar mijn hart huilt

afbeelding van saiko

Op dit moment kan ik niet vee

Op dit moment kan ik niet veel goede raad geven omdat het sinds 2 weken uit is met mijn vriendin.We waren 3 jaar en een half tesamen en dat doet pijn maar dat moet ik waarschijnlijk niet uitleggen h?ɬ©.Ik wens je gewoon nog veel sterkte toe en hoop dat je je erover kan zetten.Dat is nu wat ik aan het proberen ben.Ze wil nog goede vrienden blijven en dat zou eventueel nog kunnen, maar het enige waarvoor ik bang ben dat is hoe ik zal reageren als zij terug een vriend heeft.Nog veel geluk in de liefde toegewenst en aangename vrijdagen.

afbeelding van sara

lieve schat, ten eerste is h

lieve schat,
ten eerste is het onzettend moedig van je dat je je verhaal verteld. maar ik kan je zeggen dat ik het zelfd mee heb gemaakt, ik ben zelfs voor mijn ex verhuisd, en mijn verdriet is ontzettend groot. maar een tip van mij, BLIJF GEEN VRIENDEN! heb ik ook gedaan in het begin, maar ik kan je garanderen dat je door een vriendschap meer er onder lijdt. mijn moeder is psychologe en heeft het beste met mij voor, deze advies heb ik opgevolgd en ik ben over hem heen! gelukkig! ik wil ook dat jij over dat verdrietige periode komt en weet als geen ander hoe jij je voelt, daarom raad ik je aan om je vriednschap te stoppen met haar, het is echt het beste. en die vrijdagavond had ik precies het zelfde, nog een tip is om nu die avond ook te vullen voor jezelf met iets wat je erg leuk vind of wat je dierbar is. ik weet dat het onwijs moeilijk is, ik heb het tenslotte zelf meegemaakt, maar het op een gegeven moment moet jij verder, verder met je leven. en als je deze typt volgt, dan kom je al een heel stuk verder, geloof mij maar. het zal niet makkelijk zijn, maar probeer het in ieder geval. ik wens je heeel veel sterkte en als je me nodig hebt kun je me altijd mailen.
en laat de moed niet zakken. jij bent het aller belangrijkst voor jezelf uiteindelijk moet je jezelf hier uithalen, maar ik weet zeker dat het je gaat lukken, het is mij tenslotte ook gelukt. veel liefs sara

afbeelding van mani

vrienden blijven

Lieve Rico

Ik ga niet zeggen dat vrienden blijven onmogelijk is, ik heb zelf erg goede relaties met een paar ex-en MAAR niet meteen. Je moet eerst rouwen om je verlies, en dat lukt niet als je naar die ander toe mooi weer moet spelen. Je moet nu eerst aan jezelf denken, niet meer aan haar. En als het na een tijd mischien niet meer zoveel pijn doet DAN kijk je eens verder. Het rare is (denk ik) dat de gene die het dumpen doet altijd vrienden wil blijven, mijn ex net zo. Net alsof ze denken dat ze op die manier de klap verzachten, maar ik wil het niet makkelijk voor hem maken. Wat mij betreft mag hij er zich ook behoorlijk kut onder voelen. Maar ja dat ben ik he

sterkte joh, ooit wordt het weer zomer.

-MANI-

afbeelding van sara

MANI ik heb het over nu, hoe

MANI ik heb het over nu, hoe die jongen zich nu voelt. je kunt nu toch n iet zeggen ja, vrienden blijven en over een tijdje gaat wel goed. dit kan echt niet hoor, het gaat om nu en niet later!!!!
ik blijf er bij, dat vriendschap na een relatie pijn gaat doen, vroeg of laat. stel je voor je ex krijgt een nieuw liefde, ergens in je hart zul je pijn lijden hoor, ik studeer nu zelf psychologie en heb uitgezocht wat hier effesten van zijn, en heb het met mijn moeder over gepraat, die is zelf psychologe, maar het is echt geen goed idee, om vrienden te blijven na een relatie. misschien is het bij jou goed gegaan, maar bij vele andere, ( is onderzoek naar gedaan) gaat het vaak de verkeerde kant op. en ik weet zeker dat jij het ook niet makkelijk hebt gehad in het begin toen het uit was en dat je toch nog vrienden bent gebleven. dus ik heb zo iets van waarom niet de makkelijkere weg nemen? waarom moet je lijden? natujurlijk gaat niet alles zo maar ineens weg. maar vrieden blijven, dit gaat MEEER pijn doen, vooral in het begin, en dan ben je zo kwetsbaar in het begin, je hebt eigenlijk al je beschrming nodig.
maar goed, veel succes allemaal, en hoop dat jullie er iets aan hebben. ik ben in iede geval over mijn ex heen! en ooit jullie ook hoor, geef het niet op!

afbeelding van Rico

Vandaag

bedankt voor je lieve advies, dat is echt een steun voor me!

Ma ja, vandaag weer de fout gemaakt om haar geborgenheid, haar vastigheid op te zoeken. Is gewoon zo pijnlijk dat ik haar iedere dag in de klas tegen kom. De drang om bij haar te zijn is gewoon erg groot. Mijn herinneringen bij haar liggen in school, in de stad, met mijn sport, met uitgaan, soms voel ik me echt opgesloten.
En zoals nu voel ik weer pijn. Vrienden zijn is inderdaad geen goed idee. de gedachte dat ze een ander gaat krijgen doet me soms duizelen op mijn benen, dat betekent dat ik nog lang niet zo ver was als dat ik dacht dat ik was.
De enige momenten dat ik me goed voel bij haar, is als ik weer eens valse hoop koester dat het toch nog wel goed gaat komen. maar deze hoop is natuurlijk niet terecht.
En nu heb ik mezelf weer een rot gevoel gegeven, terwijl zij zich heerlijk voelt met haar leventje..
Ik kan niet met haar leven, maar ik heb ook niet de kracht om haar te ontlopen(kan ook niet ivm groepswerk in de klas)
Het zal dus moeten slijten, maar dat zal wel tijd gaan kosten, veel tijd...
Ik ga een dagboek beginnen op deze site, misschien dat dat me helpt
alvast bedankt voor de steun