na eindelijk bovenop het liefdesverdriet van mijn ex afgelopen winter gekomen te zijn, zit ik alweer heerlijk diep in de put!

Afgelopen februari kwam ik een vriend tegen, die ik al erg lang niet had gesproken. Het klikte, en zo zijn we steeds meer naar elkaar gegroeid. We zijn gaan daten en het was erg serieus, zijn beste vriend noemde ons zelfs al af en toe een 'stelletje'.
In mijn achterhoofd hield ik wel steeds dat hij voor zijn opleiding 5maanden naar het buitenland moest.
Toen we op een gegeven moment een gesprek kregen over relaties etc. heb ik dan ook aangegeven dat ik wou wachten tot na zijn stage. Niet omdat ik hem niet vertrouwde, maar om het feit dat we dan pas een korte relatie zouden hebben als hij weg zou gaan, terwijl ik vind dat je juist van de eerste tijd zoveel mogelijk moet genieten.
Hij was erg teleurgesteld, maar heeft verschillende keren aangegeven dat hij ervoor wou gaan etc.

Eind mei is hij op stage gegaan. Het contact toen hij daar was verliep redelijk goed, hij vertelde vaak dat hij me miste en niet kon wachten tot hij weer terug was etc.
Totdat ik in Juni naar een festival ging. Ik kwam daar zijn vrienden tegen. Ook zijn beste vriend, waar ik al anderhalf jaar een goede band mee heb. Die dag heb ik een grote fout gemaakt door closer te worden met zijn beste vriend. Het was heel raar, voor mij leek het net alsof ik bij die ene jongen was op dat moment. Dat is denk ik ook de reden waardoor het gebeurd is.
Die dag daarna heb ik mijn jongen ook meteen gesmst en alles uitgelegd. Ik heb erbij vertelt dat ik er ontzettend veel spijt van had en dat het me niet nog eens ging gebeuren. Hij antwoordde dat hij erg teleurgesteld in ons was, maar dat het wel goed kwam

Toen, een maand later, kreeg ik ineens van zijn beste vriend te horen dat hij een vriendin had. Het was een collegatje van hem, die daar woonde. Heb het er lang met hem over gehad en we hadden allebei het idee dat het puur een wraakactie was.
Hij heeft verder ook zijn hele stageperiode amper iets over zijn vriendin vertelt, geen foto's of niets..

Op een gegeven moment kreeg ik een sms dat hij eerder naar huis toe wou enz. Het eerste wat ik dacht was; als jij zo'n goede relatie hebt wil jij echt nog niet naar huis.
Zo gezegd is hij inderdaad eerder naar huis gekomen.
Nu is hij ongeveer een week thuis. Hij is bij me langs geweest en gek genoeg herrinderde die zich nog heel veel van hoe het was voor zijn stage, en tot mijn verbazing kon ie zelfs mijn sms over mn dag met zn beste vriend uit zijn hoofd oplezen. Ik vond dit best appart, omdat ik hem voorheen altijd plaagde met zijn slechte geheugen.
Die avond hebben we een gezellige avond en nacht gehad.. niet gevreeen, maar wel veel geknuffeld.
Na die dag heb ik ook op een normale manier contact met hem gehad,
tot afgelopen zondag.
Hij schrijft op zijn site over stage dat hij heeft besloten de relatie met zijn vriendin 'aan' te houden omdat het behoorlijk serieus is geworden. Daarbij schrijft hij dat een ticket niet zo heel veel kost.
Sinds toen is ons contact ook heel slecht, als ik hem al spreek dan is het gesprek heel erg geforceerd.

Nu weet ik niet zo goed meer wat ik moet doen. Iedereen zegt tegen me dat ik het moet laten en geduld moet hebben. Hem niet lastig moet vallen, maar dat hij er vanzelf achter komt dat die relatie geen stand houdt. Hij heeft het zelf altijd erg druk met werk en school etc.
Ik probeer nu ook zo weinig mogelijk tot geen contact met hem te hebben, maar het heeft me gewoon simpelweg gebroken.
Weet niet zo goed hoe ik nu verder moet. Met zijn beste vriend heb ik nog steeds goed contact en dat wil ik ook niet verbreken.