Mijn vrienden die wisten dat collega van mijn ex kwam praten hebben mij allemaal weer opgebeld om te informeren hoe het gesprek gegaan was!
Ik vertelde het verhaal en van al mijn vrienden kreeg ik hetzelfde antwoord:Ziek gedrag,waarom heeft hij gelogen,waarom heeft hij zich zo anders voorgedaan,lijkt wel 2 persoonlijkheden!
Bij al mijn vrienden was het verbazing alom!

Ik zou er helemaal niet meer mee bezig moeten zijn,{want dat is hij helemaal niet waard}maar het houdt mij toch bezig!
Ik had toch ook wel eens opgemerkt dat hij als een blad aan de boom kon omdraaien,dat als het hem niet zinde op zijn werk hij tegen mij zei:Nou morgen even aankijken en anders stap ik zo op!
Altijd vluchten in iets!Nooit de confrontatie met zichzelf aangaan!
Wilde ik het niet zien hoe hij werkelijk was?Of zag ik het echt niet?
Ik word nog steeds misselijk als ik denk dat hij zijn kinderen voor de 2e keer in de steek heeft gelaten en hup zoweer in een andere relatie is gestapt!Ik merk nu ook dat ik zo kwaad op hem ben wat hij mij heeft aangedaan,dat ik voor het eerst wraakgevoelens heb!{vind ik erg want zo ben ik eigenlijk niet}Maar aan de andere kant wil ik zo graag wraak op hem nemen!
Ik hoop maar dat hij op zijn bek gaat en dat dan eindelijk zijn ogen eens open gaan!
Twee weken geleden kon ik nog zeggen dat ik nog steeds van hem hield,maar na het gesprek met de collega,overviel mij een gevoel van walging en afkeer!
Ook een enorme pijn weer in mijn hart die nu helemaal in stukken ligt,en het zal wel even duren eer dat geheeld is!
Hoe kan het dat ik mij zo vergist heb in iemand die je eigenlijk al je hele leven kent?
Ik denk dat ik blind van liefde ben geweest!
Groeten van een onzeker meissie