Online gebruikers
- JosephUnlal
Zo voelt het. Alsof ik een vastloper heb. Weet je wat ik graag zou willen? Dat ik mn hele verhaal via een apparaatje aan een ander over zou kunnen brengen. Simpel, makkelijk en kost weinig tijd. Ik kan flarden vertellen, maar ik kan toch niet van een ander verwachten dat diegene me dan begrijpt? Het zou me dagen kosten om alles vanaf het begin uit te leggen. En daar hebben mensen echt geen tijd voor. Trouwens, het komt ook in flarden bij me boven. Hoe moet een ander dit dan begrijpen? Als ik het zelf niet eens begrijp? Ik ben van nature al wel een redelijke denker, maar mijn hoofd zit momenteel zo verschrikkelijk vol dat ik niet weet waar ik moet beginnen! Ik probeer het wel hoor, kom op meis, pak je schrijfblok en ga aan de gang, begin bij het begin. Maar ik stop al bij het begin. Al die gedachten, al die gevoelens, woede, verdriet, maar ook blijdschap dat ik mezelf weer mag worden. Maar ook: verdomme, 31 jaar oud, aan de kant gezet als grof vuil, heb me helemaal weggegeven, tot een burnout aan toe, en waar sta je nu. Weer helemaal aan het begin... En natuurlijk komen de cliches: ach meid, je hebt nog een heel leven voor je, tijd zat!! Al die fuck cliches (excusez moi) komen allemaal van mensen die NIET in die situatie zitten. Tuurlijk hebben ze gelijk, en ik heb echt wel de hoop en geloof er ook wel in dat het uiteindelijk ooit weer goed komt, maar wat doe je in de tussentijd? Vastlopen....opkrabbelen.....vastlopen.....ietjes verder opkrabbelen.......
Sorry mensen, kzit er echt ff doorheen, in mn hoofd zie ik door de bomen het bos niet meer. Ik voel me gewoon een grote loser.
Herkenning
Wat herken ik me hierin zeg!
Ik heb er ook net een blog over geschreven.
''Fijn'' dat we niet de enigen zijn.....
net hetzelde
je bent idd niet alleen.... 31, en terug opnieuw beginnen... terwijl je dacht dat je alles had. Veel van je tijd in een nutteloze relatie gestoken...
Maar het idee van niet de enige te zijn, het overkomt tegenwoordig zovéél mensen, biedt toch enige troost! Het kan tijd vergen, maar uiteindelijk sta je wel weer recht hoor, met vallen en opstaan! Ik ben er ook nog niet hoor.... maar soms sta je langer recht dan dat je denkt!
veel moed!
Mr Bean @doubts77 cliché van lotgenoten
Hey doubts77, wil toch een cliché gebruiken, dat je uiteindelijk na die ellendige, koude, kille, donkere dal een keer op eigen kracht eruit klimt, dat je zonder hem ook gelukkig kan zijn, en dat je dan klaar zult zijn voor een nieuwe relatie, ooit! Deze cliché is wel van een ervaringsdeskundige, 39, man, met 4 kids, ingeruild door vrouw voor een ander, bijna ook geen aandacht meer voor de kids. Ben nu vader en moeder tegelijkertijd, moet mezelf en de kids tegen deze nieuwe vreemdeling beschermen, die ooit een zeer liefhebbende vrouw en moeder is geweest. Ben door een hel gegaan, zie mijn oudere blogs, maar inmiddels gaat het weer goed met me, ben bijna aan het eind van de dal, zowel zakelijk als privé gaat het me voor de wind. Af en toe wat prinsessengedrag (in Anitastens woorden) van mijn ex daargelaten dan
Je moet wel door dat enorme pijn en verdriet, ga er niet voor vluchten, maar je moet je geen loser vinden. Had ik in het begin ook, maar ik weigerde op een gegeven moment me een loser te vinden, zo beschouwde mijn ex mij ook, hoe ze met me omging. Maar uiteindelijk moet je jezelf oprapen, jezelf terugvinden, wie je bent, wat je wilt, je innerlijke, het pure, zuivere zelf in je. Dat hele mooie, prachtige, vreugdevolle vlammetje in je, zal jou uiteindelijk liefde, energie en veel kracht geven, en zul je stap voor stap eruit kunnen klimmen.
Voor nu, life sucks, neem de tijd om te rouwen, maar daarna niet blijven hangen hè.
Je moet het zo denken, verlies is niet altijd verlies, een breuk kan ook winst betekenen, de aandacht en liefde die je van anderen krijgt, uit onverwachte hoek, zoals hier, of andere kennissen, vrienden of familie. Bepaalde relaties zullen dieper worden, je zelfkennis krijgt een enorme boost, je zult alles veel intenser beleven, je zult uiteindelijk jezelf herontdekken, herboren voelen. Achteraf gezien is mijn leven nu juist veel rijker dan voorheen, hoe triest het ook klinkt, maar niet alles hoeft negatief bekeken te worden, het hangt van perceptie van, hoe je de situatie zelf wilt bekijken.
Dus, jezelf als loser voelen zal jou straks misschien juist een winnaar maken, je zult sterker uit deze ellende komen, if it doesn't kill you, it will make you stronger..
Veel sterkte!
En clichés bevatten vaak een kern van waarheid, mits door de juiste personen uitgesproken, de ervaringsdeskundigen dan, die veel meer begrip kunnen tonen, en dat zijn er veel van, hier op deze ldvd site. Dus schrijf je pijn hier op, schreeuw het uit, het lucht iig erg op!
Mr Bean