Hoi!

Dank je voor reactie en je terechte vragen om mij stof tot nadenken te geven. Ik snap wat je met je verhaal bedoelt, zal er ook dan ook over nadenken. Maar ik ben mij juist heel goed bewust dat het uit en over is tussen ons. Maar ik vind dat prima, onze relatie die wij hadden was niet gezond, dus deze willen wij dan ook definitief afsluiten. Ik en ik spreek nu vooral voor mijzelf en niet voor hem, want zoals jij zegt er is inderdaad geen ons meer. Maar als ik zeg dat ik aan mijzelf moet werken heb ik daar echte redenen voor. Ik had in ons relatie geen eigen leven en wilde hem vooral pleasen "wat overigens ook andersom is". Ik verloor mijn eigen ik, deed geen dingen voor mijzelf als wij samen waren. Voor de rest kom ik morgen even op terug.. Op dit moment niet zo helder mee in mijn koppie! Ik stuur je morgen rest van mijn reactie...

Het is de volgende ochtend. Eigenlijk best goed geslapen ondanks alles! Ik heb jouw blogs ook gelezen dus snap dat het ergens wel herkenbaar voorkomt. Maar onze relatie was al een halfjaar geleden of langer al stuk gegaan, wij gaven elkaar niet de vrijheid die had gemoeten. Hij vooral is erg bereid om over zijn grenzen te gaan om mij maar gelukkig te maken, dit eindigde na een lange tijd in overspanning in combinatie met zijn werk en andere dingen. Ik was iemand in een relatie die altijd maar alles gaf en deed "teveel deed, ik overspoelde hem" dit gaf hem het gevoel dat hij tekort deed en dat het nooit genoeg was wat hij ook deed. Dit gevoel gaf ik hem ook overigens, want zei vaak dat ie alleen aan zichzelf dacht etc, ik heb mij echt als een trut gedragen soms. Ik heb proberen te zoeken naar een reden maar vooral zou het jaloezie zijn geweest en ontevredenheid over mijn eigen leven in combinatie met angsten.

Wat ik nodig heb is rust op dit moment, ik wil graag mijn eigen leven op de rit krijgen. Dit houdt in dat ik weer tijd ga besteden aan vriendinnen, hobby's en mijn eigen vakantie plannen en vooral focussen op school en ontspanning verder. Ik heb nooit mijzelf echt gegund om te ontspannen en leuke dingen te doen. Ik was altijd maar bezig met een soort van slachtoffer te spelen of te zijn, mijn verleden is nogal niet rooskleurig en was vaak boos/verdrietig op iedereen en straalde dit ook uit. Ik lijk hard te zijn, maar een schuilt een klein onzeker meisje in mij wat nodig volwassen moet worden en moet leren op eigen benen te staan en de wereld die zo hard is te trotseren met opgeheven hoofd. Dit is vanaf mijn kant nodig om een weer een gezonde relatie te krijgen, met wie dat dan ook is in de toekomst.

Ik denk dat hij soortgelijk iets nodig heeft, ruimte om zijn eigen grenzen weer te stellen, ruimte om alle troep van zijn werk op te ruimen, te kijken naar wie hij is en wat hij belangrijk vindt. Wij samen moet ieder apart weer ons eigen ik vinden met ons eigen leventje en misschien dat het dan weer samen werkt. Wij hebben elkaars liefde nog op dit moment, niemand weet wat het over een maand doet. Dat gaan wij dan 26 april ontdekken, krijgen wij weer die bekende kriebels in onze buik, of niet? Ik berust mij misschien ergens wel op dat vooruitzicht maar ik laat het niet mij belemmeren in mijn ontwikkeling hoor. Over vijf jaar zal ik graag mijn opleiding afgerond willen hebben, al aan het werk willen zijn als verpleegkundige en misschien dat ik dan nog een master wil doen. Ik zie mijzelf verder over vijf jaar in een leuk appartement of eengezinswoning wonen, met leuke vrienden in de buurt en dat ik veel plezier heb aan mijn hobby's/sport en andere bezigheden in het leven. Natuurlijk hoop ik net zoals anderen hier, dat ik weer een liefde in mijn leven krijg. Maar wie die nieuwe liefde gaat worden weet ik natuurlijk niet.

Hoe gaat alles met jou verder Brabbel? Kan je een beetje rust vinden?
Gewoon blijven schrijven he,.. het van je af schrijven en je hoofd leeg maken en vullen met leuke nieuwe dingen/herinneringen.

enne ohja,.. lief dat je aan mij gedacht hebt!
Knuffel

Knuffels!!