Online gebruikers
- BerizavLak
hoi lieve mensen,
een tijdje niet geschreven, maar nu heb ik toch weer het gevoel het even allemaal van me af te willen schrijven.
Het gevoel voor de collega die ik zo leuk vind, maar die voor mij niets voelt, is iets gezakt gelukkig al blijft het moeilijk. Maar goed, ik probeer me er zo goed en zo kwaad als ik kan overheen te zetten, en voor de zoveelste keer maar weer te denken: ach, als hij het niet is, dan ga ik gewoon vrolijk verder met mijn leven en wie weet. Dus ben ik ook weer eens gaan kijken op een datingsite, en ook daar maar weer zelf initiatief genomen om een paar leuke mensen een mailtje te sturen. Op een aantal van die berichten hoor je niet eens wat, maar met een man aan de mail geraakt. Maar die geeft nu aan, te weinig tijd te hebben voor het onderhouden van mailcontacten en het dating-gebeuren even links te laten liggen. Dus einde contact.
Het is niet dat ik deze man nou al zo bijzonder leuk vond of zo... maar... ik heb het er nu ook even allemaal weer mee gehad. Ik doe alles wat ik kan doe, en volgens mij op een gezonde manier, niet obsessief of wanhopig om maar iemand te vinden of zo. Ik neem initiatief, ik ga uit, naar feestjes waar wel leuke mannen rondlopen maar waar ik om de een of andere manier ook niemand nieuws ontmoet. Ik doe de dingen die ik zelf leuk vind. Ik probeer keer op keer mijn moed weer te verzamelen en keer op keer krijg ik teleurstellingen te verwerken. Waar is die leuke man die mij ook eens leuk vindt en bereid is om daar eens wat voor over te hebben, om voor mij te gaan?
Soms zit ik thuis en denk ik, ja als ik thuis blijf ga ik hem ook niet ontmoeten. Dan ga ik uit, maar dan ontmoet ik hem ook niet. Dan date ik via internet maar dat is ook gewoon heel frustrerend, contacten zijn zo vluchtig en dan heb je het gevoel he, hij is echt wel leuk, heb zin om met hem te gaan afspreken en wie weet, maar binnen no time zijn die dan dus ineens weer verdwenen.
Dus zit ik weer een hele zondag alleen thuis aan de studie, met het vooruitzicht dat ik binnen 5 weken werkeloos ben, de eerste afwijzingen voor sollicitaties al in de mailbox, en het gevoel dat een partner vinden ook steeds niet lukt. Ik vind het ontzettend moeilijk om steeds maar weer met die afwijzing om te gaan en de energie elke keer maar weer uit mezelf te blijven halen. Op dat soort momenten mis ik zo een relatie, een partner, iemand die tenminste ook een beetje richting geeft, iets om voor te gaan. Heb nu het gevoel dat ik maar een beetje ronddobber zonder een echt doel, zonder te weten waar ik heen ga, zonder iemand naast me die me af en toe ook eens oppept, zorgen voor elkaar, merk dat ik dat toch wel echt heel fijn vind.
Ok, dit was dus echt een mega negatieve blog maar het zit me op het moment allemaal weer even te hoog...
@petals
hee lieve schat!
wat naar dat je in een dipje zit!Ik kan me voorstellen dat je al die afwijzingen drie keer harder binnen komen dan normaal... En tóch wil ik zeggen dat je goed bezig bent! het klinkt heel cliché..maar geef het tijd! En als de afwijzingen op de datingsite je teveel van slag brengen...laat het dan rusten. rusten tot je wel een baan hebt en het prive weer wat rust is. En ik denk niet dat het aan jou ligt...jij gaat er met een gezonde manier op af..maar ik denk doordat je je zo makkelijk kunt inschrijven op een dating site, mensen daar ook heel vluchtig mee om gaan. Dat is iets van deze tijd..ff snel koken, werken, vrienden bezoeken, inschrijven op site...Dat ligt dus niet aan jou...jij bent hartstikke goed bezig om jezelf weer te herstellen na ldvd...hou het vertrouwen in jezelf! Laat je door van die vluchtige mannen en werkgevers niet van de kaart brengen..die verdienen jou niet eens!! Hou moed!! (Ik herken het wel hoor wat je schrijft..heb ook zo iets rusteloos in mij...terwijl ik als ik naar mijn leventje kijk veel leuke dingen doe en goede vrienden heb..maar toch mist er iets...)
dank je wel voor je prachtige
dank je wel voor je prachtige en lieve reactie! Het is dus voor velen volgens mij wel herkenbaar... vooral dat vluchtige inderdaad. Ik weet ook echt wel dat het niet aan mij ligt, schrijf het ook niet echt toe aan mezelf of zo, maar het gevoel dat het veroorzaakt komt wel keihard bij mij binnen... Ik heb me nu maar weer even uitgeschreven van de desbetreffende datingsite, ben er weer even klaar mee, kan het inderdaad beter even laten rusten en er niet mee bezig zijn. Dank voor de inspirerende woorden!
Hmmmmmmm herkenbaar meis.Ten
Hmmmmmmm herkenbaar meis.
Ten eerste wil je wel een boel tegelijk hoor, nieuwe job, nieuwe man...
Maand of twee terug had ik ook zo'n bui. Ik zat met een bevriend stel op een festival en ben ik janken uitgebarst (temidden van honderden mensen ). Ik had ook weer de zoveelste mislukte internetdate achter de rug en had het gevoel dat het volledige leven een armbreedte van mij verwijderd bleef. Daarbij was het ook nog eens chaos in mijn gevoelswereld en wilde ik niets liever dan een uitweg daaruit.
Een van mijn vrienden zei toen: "KAPPEN! Kappen met daten, kappen met zoeken, kappen met najagen...ga gewoon genieten van het leven. Ga dingen doen waar jij blij van wordt, maak er een feestje van voor jezelf en de rest komt dan vanzelf".
En weet je...op dat moment kwam dat ineens binnen. Ik ben daarna begonnen met Yoga-lessen (iets waar ik vroeger erg van genoot) en nog meer van dat soort vage praktijken).
Ik kon het nog steeds niet helemaal laten , heb wederom een vage internetdate gehad, maar was wel weer aan het genieten van life in general. En vorige week wederom een internetdate, waar ik eigenlijk een beetje met tegenzin heen ging (zucht...daar gaan we weer). Surprise, surprise...vandaag een 2de date met hem, deze was wél leuk (vervolg moet natuurlijk nog blijken en verdulleme daar gaat toch ook weer een beetje mijn innerlijke rust hoor, daten creëert ook weer spanning).
Mijn advies? Maak je niet te druk, focus je niet teveel op 1 zaak en probeer van het leven te genieten. We zijn hier te kort om continue maar te treuren. Zou toch wat zijn als we straks oud zijn en terugkijken op ons leven en denken...we waren alleen maar gelukkig in de tijden dat we iemand hadden en hebben niet genoten van de single years, waren toen alleen krampachtig op zoek...what a waste of precious time!
Sterkte meis en hoop dat er snel een leuke job op je pad komt!!
dit vind ik de mooiste zin:
dit vind ik de mooiste zin: 'het gevoel dat het volledige leven een armbreedte van mij verwijderd bleef'. Dat is het precies, hoe ik me al de hele tijd voel. Ik denk dat het ook komt door onzekerheden op het gebied van werk, wat wil ik nou eigenlijk, en het gevoel niet te kunnen komen waar ik wil komen. Het gevoel talent te hebben maar dat het op de een of andere manier steeds niet gezien wordt of zo.
Maar ja, je hebt ook gelijk, wat je schrijft doe ik ook wel hoor: genieten van alle dingen. Ik ga binnenkort ook weer mediteren met een groep, doe dat nu al, ben bezig met kunst, lezen, muziek, film, heb in de loop der tijd geleerd om mezelf echt te verwennen, lekker eten, mindfullness... en voel me daar over het algemeen heel goed bij. Meestal gaat het dus wel goed, maar ergens op de achtergrond blijft toch dat rotgevoel, en van tijd tot tijd steekt dat dus des te harder weer de kop op, de laatste weken omslaand in een soort paniek: het spookbeeld van alleen thuis te zitten zonder doel. Ik zou daar zo graag werkelijk vanaf komen want ik weet het ook wel, en voel het ook wel, dat geweldige gevoel van wat doet het er eigenlijk toe, ik leef, ik gebruik mijn zintuigen, ik geniet!
Dank je wel voor je prachtige reactie, ik ga de woorden echt teruglezen als ik me weer niet lekker voel, het helpt heel erg!
@Moerbei
Wat leuk voor je meisje geniet ervan!!!
@petals
he petals sterkte ! las je blog...jammer te lezen van al die afwijzingen !
tegelijk goed te lezen dat je moed houdt dat je door gaat, dat je leuke dingen blijft doen ! blijven doen hoor !
zoek niet langer, is minder frustrerend echt waar ! het geluk gaat jou zelf vinden ! enige dat je hoeft te doen is jezelf zijn ! en af en toe eens om je heen kijken, des te zelfverzekerder jij bent des te positiever, des te beter het je gaat ! en dat gaat je lukken weet ik zeker !
zingeving in je leven hangt overigens niet af van een partner, maar hangt af van wie je zelf bent, wat je wilt bereiken ! geluk zit diep van binnen in jezelf !
en die baan ? zeg maar welke baan je wilt hebben ? focus je er op en je gaat die baan vinden ! denk maar wat out of the box, iets buiten de gebaande paden...ik weet het, ik voel het , ik geloof het !
be positive again..be positive !
zeg het, schreeuw het en doe het !
go for it !
groetjes
bjm
Re:
Even ter zake...
Waarop selecteer jij iemand op een datingsite?
Re:MrPither
Shit, sorry verkeerd geplaatst.
Re:
lastig hè.... al die knopjes....
hmmm lastige vraag. Ik kijk
hmmm lastige vraag. Ik kijk denk ik vooral naar een profiel als geheel, en of daar iets in staat dat me aanspreekt. Dat kan een foto zijn, een bepaalde uitstraling, favoriete band of hobby, maar ook een leuk grapje dat iemand maakt, een gedeelde of juist geen gedeelde maar heel interessante bezigheid waar ik dan nieuwsgierig van word. Ik selecteer wel enigszins op leeftijd, ik denk dat iemand van 50 of 20 minder goed bij me past dan iemand van 35, maar als het verder een superleuk iemand is, dan zal ik altijd reageren. Sowieso reageer ik altijd wel als iemand de moeite neemt om een leuk bericht te sturen. Ik zie een datingsite meer als een manier om leuke contacten op te doen, mensen die iets te vertellen hebben. Het is niet zo dat ik iemand afwijs op een foto alleen bijvoorbeeld, of op een muzieksmaak alleen.
@petals
Hoi lieve Petals, ik hoop dat je een beetje uit je dipje bent gekomen. Misschien zit je op de verkeerde datingsite, zo te horen is het een saaie bedoening daar. Ik zit ook in het datingcircus en krijg heel veel berichten en heb ook hele leuke chats. Het ligt ook denk ik aan het soort datingsite? Ik heb van de week al je blogs gelezen, nu ken ik je ietsje beter.
Ik heb ook een megadip maar dat komt omdat ik over ex heb gedroomd.
Ik ga maar lekker muziekje opzetten, zal jij ook wel allemaal doen denk ik, kom op meisje, we komen er wel, dikke kusss. Veel liefs van Hetlevenismooi.
ja, het is inderdaad heel
ja, het is inderdaad heel saai daar... maar ik vond het tot nu toe de leukste profielen en het is ook voor hoger opgeleiden dus daarom dacht ik, dat sluit vast goed aan. Elke keer meld ik me weer aan, vol goede moed maar dan wordt het toch weer een teleurstelling. Ik ben ook lid van een andere site waar ik wel veel word aangesproken maar meestal zijn dat toch niet de types die goed bij mij passen... en heel veel vage mensen.
Het dipje is al iets beter, heb me toch maar aan het werk gezet ik volg nu een nieuwe opleiding dus moest wat huiswerk doen. Straks komt er een vriend van me eten. Dus da's fijn, heb ik even afleiding! Hopelijk voel jij je ook weer wat beter, aarghhh die dromen die kunnen echt vreselijk zijn he, ik heb ze ook nog af en toe... Dank je wel voor je lieve berichtje en je hebt ook sowieso een inspirerende profielnaam natuurlijk!
@petals
Ik wist het!!! Voor hoger opgeleiden, ik wilde het eerst niet zeggen maar ik voelde het al, ik dacht het gelijk. Ik ben daar ook ingeschreven en dacht een tijdje geleden misschien wat interessantere types maar zoooo saai, je moet er echt een andere site er bij nemen en dat heb je ook gedaan. Maar eens komt het voor je en denk je yesss net zoals in real life daar heb je het ook in het uitgaansleven ook verschil van types. Ja mijn nickname geeft wel een oppeppertje. Gezellig dat je iemand te eten krijgt, geniet er maar van, ik ga even hier het centrum in onder de mensen.