Het leek weer even zo mooi,de tranen,de excuses,de lieve smsjes en berichtjes,de lange gesprekken.Het was inderdaad zoals het begin,zorgeloos verliefd,vlinders in de buik.Kippevel....
Jij bent mijn allesje,mijn vrouw,mijn meisje.Ik zal alles doen voor jou,ik verander voor jou.Ik wil je met alles helpen,met je rekeningen,je leven,je werk,je kinderen.Ik heb jou pijn gedaan toen ik boos was,maar ik baal zo van mezelf en heb zelf nog meer pijn.Ik hou van je....zei hij.
Mijn conclusie na 3 weken;niks,nul komma nul.
Ik zal niet zeggen dat hij niet zijn best heeft gedaan,maar van al zijn beloftes is niks terecht gekomen.
Hij woont,leeft,drinkt,rookt,eet,slaapt,doucht en zijn was,alles al vanaf april bij mij.Geeft niet,ik deed het graag,hij had het immers niet en was niet in de positie om hier iets aan te doen.Maar toen hij ineens een smak geld op zijn rekening kreeg,een bedrag waar ik minimaal 3 maanden van zou kunnen leven,toen kreeg iedereen wat,behalve ik.Oja,hij heeft een keer boodschappen gehaald(Aldi 160 euro).Toen ik in de problemen kwam door een hoge telefoonrekening wilde hij t mij niet lenen.Hij kocht liever van dat geld nieuwe kleren voor zichzelf,en hij was bezig met een nieuwe fiets.En dan neemt hij ook nog,heel kinderachtig,toen hij vertrok,mijn laatste rookwaren mee en 2 flesjes bier.Want dat had hij gekocht,dus heeft hij daar recht op,meent hij.Ik zal maar geen kostenplaatje maken van zijn verblijf hier,vanaf april.
Ik hoef ook geen dankbaarheid,ik vraag niet veel,ik deed het met alle liefde,maar ik vraag wel respect!!Respect voor de zorg die ik altijd voor hem had,voor alle dingen die ik,naast mijn 5 persoonshuishouden,voor hem deed.En respect voor mijn spullen,waar ik hard aan gewerkt heb en voor gewerkt heb.
Maar dat woord kent hij niet,om dat woord geeft hij niks.
En mij geen pijn meer doen is wel de grootste grap!!Hij mag een buiging maken voor zijn show,ik laat het doek wel zakken!!
Meneer vond het nodig om het onderstel van een vogelkooi uit mijn hand te slaan.Met als gevolg dat ik een verstuikte vinger heb,erg handig in mijn beroep waarbij je een brancard in en uit de auto schuift!!Oja,ik had ook nog geluk dat hij zichzelf zo goed kon beheersen,want anders was het nog slechter met me afgelopen,en natuurlijk was het mijn schuld,want ik maakte hem zo boos!!Mijn conclusie is toch dat hij niet geschikt is.Hij moet nog een hoop leren over vrouwen en relaties.Kan zijn dat hij nooit het goede voorbeeld heeft gehad,kan zijn dat hij gewoon niet spoort.Ik blijf niet om erachter te komen,ik heb wel wat beters te doen!Hij doet maar lekker op zijn sex-sites,met zijn fantasietjes en op internet met meisjes van 15,16 jaar,die zogenaamd totaal niet interessant waren.Wel gek dat hij er steeds weer mee aanpapt!?
Ach,als ik terug kijk,zijn allerlekkerste vriendin was toch zijn rechterhand.Wel jammer van zo'n leuke jongen,maar ik denk dat hij toch zijn ware gezicht heeft laten zien.En dat is geen liefde,dat is geen respect of houden van.Misschien heeft hij het nooit gehad of gezien,hij is er simpelweg niet toe in staat.Hoe kijk ik nu terug op deze relatie met deze veel jongere partner?Ik heb geleerd,niet van hem,maar van ons.Ik heb gelachen en gehuild,ik ben boos geweest en trots.Ik ben jaloers geweest en onverschillig.Ik haalde het beste en het slechtste in mezelf naar boven.Zoveel als ik van hem hield heb ik nog nooit met iemand anders gehad,maar zoveel complexe en nare gevoelens die erbij kwamen ook niet.En dus de update:
Ben ik boos?Nee,ik heb medelijden met hem.Wat er geworden is van die leuke jongen,waar ik zo verliefd op werd.Ben ik verdrietig?Soms,maar ik heb geen tranen meer.Ik ben verdrietig om zijn leven dat zo leuk had kunnen zijn met mij erbij.
Mis ik hem?Ja,enorm,echt,maar ook dat gaat over.Ik hoef alleen maar naar mijn vinger te kijken om precies te weten wat ik nog ga missen!En uiteindelijk...hou ik nog van hem??
............Ja,ik denk het wel,een deel van mij zal altijd van hem blijven houden,maar dat is het beeld wat ik van hem nog in mijn hoofd heb,van lang geleden.En ook dat zal uiteindelijk vervagen,uit mijn geheugen verdwijnen.Een herinnering lost uiteindelijk toch op in de tijd.Want deze liefde is net als het verdriet wat ik voel,uiteindelijk komt aan alles een eind.
Liefs xx Brides