Voor al degenen die nog maar pas deze site gevonden hebben of die nog geen lichtpuntje hebben kunnen ontwaren, ik kan het nu bijna met zekerheid zeggen na een half jaar intens verdriet, de pijn mindert echt wel na een tijd?¢‚Ǩ¬¶.Of ze helemaal ooit weggaat, dat kan ik niet zeggen, maar ze ?¢‚ǨÀúvervaagt?¢‚Ǩ‚Ñ¢; al is het noodgedwongen, het is ten onder gaan of doorgaan, je kan zelf kiezen en ik heb uiteindelijk voor het tweede gekozen, met heel veel vallen en mezelf dwingen dan weer op te staan.
De pijn die ik nu nog geregeld (meermaals per dag) voel, is een andere pijn, zachter omdat ik ondertussen veel geleerd heb, harder omdat het definitiever aanvoelt nu ik ook zelf afstand heb genomen van m?¢‚Ǩ‚Ñ¢n ex, nu ik zelf lijk te ?¢‚ǨÀúrelativeren?¢‚Ǩ‚Ñ¢ wat we gehad hebben waardoor de band die we hadden gemarginaliseerd lijkt te worden?¢‚Ǩ¬¶

Ik kan eerlijk zeggen, al voelt dit nog steeds ?¢‚ǨÀúontrouw?¢‚Ǩ‚Ñ¢ dat ik voel dat ik er nu op termijn zou voor open staan om iemand nieuw te leren kennen, goeie vriendjes te zijn of een beetje meer?¢‚Ǩ¬¶.
Samenwonen en dergelijke, dat zal ik niet meer gemakkelijk doen, misschien zelfs nooit meer, daar ben ik voorzichtiger in geworden.
Echter, ik kan me wel inbeelden op een andere man verliefd te worden. Of dat goed afloopt weet ik niet, of ik dan t?ɬ® erg met m?¢‚Ǩ‚Ñ¢n ex-relatie geconfronteerd word, weet ik ook niet, maar er is wel terug licht aan de horizon sinds ik voel dat ik weer naar anderen kan kijken?¢‚Ǩ¬¶.al is het nog naar anderen kijken en snel afkeuren met m?¢‚Ǩ‚Ñ¢n ex in gedachten, ik hoop echter dat dit ooit ook stopt. Soms echter is het ook al naar een andere kijken en ontdekken dat die andere bepaalde goede eigenschappen heeft die m'n ex NIET had, zoals geen moederskindje zijn, zoals w?ɬ®l over gevoelens kunnen praten?¢‚Ǩ¬¶De lente speelt op m?¢‚Ǩ‚Ñ¢n gemoed, de vogeltjes fluiten, de bloempjes gaan weer bloeien, ik voel me als een kuikentje dat heel voorzichtig uit z?¢‚Ǩ‚Ñ¢n eitje kruipt, zij het gekwetst, maar het komt er wel, en zal wel volgroeid geraken

En ja, het kuikentje slaat (terug) z?¢‚Ǩ‚Ñ¢n vleugeltjes uit, ik ga weer op stap en geniet ervan?¢‚Ǩ¬¶.ik kan genieten van het ?¢‚ǨÀúvrij?¢‚Ǩ‚Ñ¢ zijn en de mannelijke aandacht, daarvoor wilde ik deze aandacht gewoon niet zien. Als ik een babbeltje sla met iemand, kom ik nog steeds uit voor m?¢‚Ǩ‚Ñ¢n verdriet, maar sta er wel voor open dat er nog andere dingen op deze wereld zijn dan m?¢‚Ǩ‚Ñ¢n ex en kan terug ge?ɬØnteresseerd zijn in andere mannen dan m?¢‚Ǩ‚Ñ¢n ex, en d?ɬ†t is de grootste verandering voor mij. Hij is verdergegaan, of dat nu een vlucht was of niet, en ik moet dat ook. Niet omdat h?ɬ?j het heeft gedaan, maar omdat ?ɬ?k meer waard ben dan mezelf te bedelven onder het gemis van wat geweest is, van wat had kunnen zijn, van wat had kunnen blijven?¢‚Ǩ¬¶.Heb nu beseft dat ik niet op alles impact kan hebben, dat ik sommige zaken moet accepteren en er inspiratie uit opdoen, dat ?¢‚ǨÀúik?¢‚Ǩ‚Ñ¢ het voornaamste project op de agenda ben dat de moeite waard is om aan te werken.

Eigenlijk is het heel simpel net zoals 1 + 1 = 2. Mijn ex heeft me afgewezen, dat doet pijn, en ik wilde dit eerst niet beseffen, ik heb voor onze liefde gestreden en ben blij dat ik dat gedaan heb, want zo bleef ik trouw aan mezelf. Ben aan het denken en aan het verwerken gegaan. Ben tot vele nieuwe inzichten gekomen, die vaak heel onromantisch zijn, maar die ik misschien nodig had, misschien zag ik de liefde te rooskleurig en was ik t?ɬ® veeleisend wat een relatie betreft.
Mijn ogen gaan wel open nu ik eindelijk wil beseffen dat mensen wel proberen gelukkig te zijn, maar dat iedereen fouten maakt. Dat de perfectie niet te bereiken is, dat ik enkel kan streven, weliswaar vasthoudend aan m?¢‚Ǩ‚Ñ¢n principes, maar dat ik niet kan ?¢‚ǨÀústuren?¢‚Ǩ‚Ñ¢.
Geloven in de liefde doe ik dus (nog) niet, maar ik kan accepteren hoe het er werkelijk aan toe gaat, dat mensen vaak nog niet klaar zijn om zich helemaal te geven, welke signalen ze ook uitsturen. Of dat mensen, ondanks verwoede pogingen, gewoon niet samen passen. En ja, nu denk ik soms: Waar was ik toch mee bezig? Ik wil een man die 100% voor me gaat verdomme! Dat verdien ik. Waarom dan al die pijn? Ach, zal wel m'n romantische aard zijn zeker...

Ik hoop dat ik nu echt een andere richting ben ingeslagen en dat ik verder kan gaan op deze weg. Ik hoop dat het gemis weer niet terug zal verergeren, al hou ik steeds in gedachten dat dit me plots weer kan overvallen?¢‚Ǩ¬¶..maar ik voel me best goed nu, en probeer elke dag zoveel mogelijk sterke momentjes te verzamelen, hopende dat deze steeds talrijker blijven worden.

Veel sterkte aan jullie allen!

Veel liefs,

Italygirl x

Lieve Italygirl, als ik jouw verhaal nu lees dan schiet er maar 1 ding door mijn hoofd: Jij bent letterlijk moe gestreden....

Afgelopen maandag heb je je eigen huis geregeld en de week ervoor het huidige huis aan je ex overgedragen. Alles is nu rond, alle zakelijke transacties zijn afgerond. Je ex geeft momenteel geen "thuis" voor jou, sterker nog, hij weert je bij elke stap die jij richting hem zet, nog meer af.

Je kan niet meer bij hem aankomen, niet meer voor zakelijke berichten, en wat nog veel harder is eigenlijk: niet meer voor leuke nieuwtjes! Ik kan me zo goed voorstellen hoe dat voelde na je eerste werkdag. Wel goed dat je het geuit hebt bij anderen!

Ik heb dat ook nog altijd, hoewel ik niet zo lang samen ben geweest met mijn ex, maar op momenten wil ik hem zo graag iets vertellen. In het begin was dat veel sterker dan nu.

Italygirl, hij zit nog altijd in je hart. Iemand diep in je hart hebben zitten is eigenlijk zoiets moois, zoiets dierbaars. Iets groters bestaat er toch niet??? Maar het pijnlijke is dan dat je er niks mee kan.
Dat is zo ontzettend tegenstrijdig. We moeten verder, we moeten er mee om leren gaan, ja, we moeten loslaten. Damn...wat is dat moeilijk!
Maar je bent duidelijk op de goede weg. En aan het eind van die weg staat een geweldige man voor je klaar!
Liefs, Panic

Je moet de innerlijke kracht terugvinden, na zolang voor hem e hebben gezorgd, lijkt het haast egoistisch om voor je eigen te zorgen, dat was bij mij toch zo, maar nu voel ik die herwonnen vrijheid, mij kunnen kleden zoals ik wil, doen wat ik wil en genieten van de aandacht...Ooit wordt de cirkeltjes die hij loopt de cirkel die hem binnensluit, jij zal het verwerkt hebben dan, en hij zal het dan wel beseffebn

Hey meid!!
Zow ik lees dat je vooruitgang boekt! Heel goed, en heel bewust ben je er in ieder geval mee bezig, dat was je natuurlijk al, maar nu ik dit lees, heb ik echt het idee dat je inderdaad zoals panic zegt, moegestreden bent. Klaar. Tijd om je leven een nieuwe wending te geven, en het komen tot het punt waarop jij nu al bent, heeft al een lange weg afgelegd, en de weg die nu nog komen gaat is vast en zeker ook nog lang, maar het punt waar je DAN eindigd, is het punt waar je de rest van je leven profijt van zult hebben: de nieuwe jij!
En ik weet zeker italygirl, dat hoe sterk je nu al bent, jij er nog veel sterker uit zal komen!!
Petje af italy!

Veel liefs en sterkte in het verdere verwerkingsproces!

Missy