Gisteren belde haar moeder mij op en wilde nu eens precies weten wat er allemaal gaande was. Ik heb dat in detail aan haar verteld, ze snapte er niets van en was boos op haar. Ze zei die ex daar gaat t nooit goed mee komen die kan niet aan jou tippen geloof me.

Terwijl ik met haar moeder aan de foon was stuurde ze een smsje met het volgende: "Je belt zowat met heel mijn familie. Als je me iets te zeggen hebt moet je mij bellen". Ik heb na het telefoongesprek een smsje gestuurd met alleen: "Je moeder belde mij".

Direct daarna belde ze mij.

Ze was het zat dat haar familie zich overal mee bemoeide ze was oud en wijs genoeg om zelf haar leven te leven. Ze klaagde steen en been over haar familie. Ik was heel kort aan de telefoon, dat vroeg ze ook waarom zeg je niet veel. Ik zei wat valt er nog te zeggen ik heb alles gezegd, meer kan ik niet zeggen. Ik bleef kort aan de telefoon. Op een gegeven moment zei ze me ik heb mezelf verwend vandaag........... Lange stilte van mijn kant, na die stilte zei ik met wat, ik ben naar de kapper geweest heb mijn wenkbrauwen laten epileren en kleuren en heb een truitje gekocht... Mijn reactie leuk voor je maar wat moet ik daar mee ik heb er niets meer aan we zijn niet bij elkaar. Moet ik je dan voor de gek houden zei ze.

Ik zei ik snap het gewoon allemaal niet, nog steeds niet en ik ben er kapot van. Je weet hoe ik er over denk, je weet wat ik voor je voel en dat ik je terug wil. Ik heb mijn ziel bloot gelegd voor je en mijn hart staat open voor je. Je hoeft alleen maar te komen de deur staat open. Denk jij daar anders over dan houdt het bij deze op en zullen we elkaar nooit meer spreken, misschien eens een keer op msn maar verder niet. Meer kan ik niet doen het is hartstikke simpel. Ga je me de komende tijd missen denk je veel aan me dan moet je bellen. Doe je dat niet dan was dit het. Dan kan ik alleen maar zeggen houdoe en bedankt and have a nice life. Dan scheiden hier onze wegen. Ze was stil.....
Ik zei ga maar slapen morgen moet je er weer vroeg uit, maar ze hing nog niet op zei ze.

Waarom belt ze mij, waarom zegt ze dat ze zich verwend heeft. Dat gaat toch nergens over. Waarom is ze stil als ik het allemaal zo keihard stel. Ze vind me aardig, ze vind me leuk, daar schort helemaal nix aan zegt ze. Alleen ze geeft om me en houdt niet van me dat gaat niet komen zei ze. Later krabbelde ze terug en werd het ik denk niet dat het gaat komen. Kun je na een half jaar en een paar eerdere slechte relatie weer snel zeggen dat je van iemand houdt. Per soonlijk denk ik van niet dat moet groeien. Als je het fijn vind om bij elkaar te zijn en je hebt het goed samen en weet elkaar te waarderen dan komt dat vanzelf is mijn mening.

Ik denk dat ik nog van haar ga horen dat zegt mijn gevoel waarom weet ik niet, nu is het extra moelijk om niets van me te laten horen. Zou ze bellen, het gesprek en de dingen die ik heb gezegd hebben me goed gedaan dat wel. Ik denk als ik haar nu gewoon laat en ze gaat me missen dan moet ze dat laten horen er is immers geen drempel.