Allereerst wil ik even kwijt dat ik het erg onbeschoft vind van je ex dat hij na een relatie van 10 maanden over de telefoon laat weten dat hij het niet meer ziet zitten en dat jullie niet bij elkaar passen. Dat getuigt niet alleen van weinig liefde maar het is ook nog een laffe daad als je het mij vraagt. Misschien dat zijn ouders hem wat meer sociale waarden en normen hadden moeten bijbrengen ofzo. Het feit dat dit jou kwetst bewijst alleen meer fatsoen hebt dan hij.

Daarnaast is "ik wil gewoon even rust" (in een situatie als waarin jij je nu bevindt) vaak een vrije vertaling voor "ik ben het zat maar heb niet het lef om je dat recht in je gezicht te zeggen"; althans dat is mijn ervaring dan. Ik heb namelijk vrijwel hetzelfde meegemaakt, met het verschil dat mijn ex en ik een aantal jaren zijn samengeweest. Eerst kreeg ik een belletje met de mededeling dat ze eens een keer een weekendje thuisbleef. De week daarop wilde ze wat afstand nemen omdat ze "tot rust moest komen". De week die daarop volgde belde ze om te zeggen dat ze een break wilde omdat ze niet meer wist of we wel bij elkaar pastten of niet.....blablabla. Voor mij was dat reden genoeg om helemaal met haar te breken. Ik heb haar sindsdien (bijna 2 jaar) niet meer gezien; met uitzondering van een feestje van haar broer (nog altijd een goede vriend van mij en het moment dat ze haar kleren en andere spullen kwam ophalen.

Dus als je het mij vraagt dan zou ik zeker niet op je exvriend gaan zitten wachten en vanaf hier het initiatief in eigen handen nemen. Als hij niet zeker weet of hij wel verder wil dan is het jammer voor hem maar dat verdient hij jou niet. Daarbij kun je niet echt verder als je voortdurend in onzekerheid zit of hij nou wel of niet bij je terug wil komen. Ik bedoel, je bent niet "iets" wat je even in de kast zet als je er geen zin in hebt.

Sterkte......Dinges

Ik kan me haast geen erger scenario voorstellen dan dit. En dat je die duidelijkheid wilt is ook niet meer dan logisch. Ik kan me ontzettend goed verplaatsen in jou beeld over zijn ouders. Dat hij zeer waarschijnlijk beinvloed is. Ik zit wat betrefd schoonouders in hetzelfde schuitje. Ik weet ook dat je het jezelf juist moeilijker maakt door contact te zoeken. Je ex kan namelijk niet aan jou verwachtingen voldoen. Het kan zijn dat hij niet weet wat hij met jullie relatie aanmoet of misschien weet zijn vader het wel niet en kan hij daarom niet volledig voor jou gaan.
Ik weet hoe moeilijk het is om geen contact te zoeken en hoe hard je ook probeerd, misschien kun je de verleiding niet weerstaan om te bellen, sms'en of zoiets. Dat is normaal en iedereen hier zal dat begrijpen. Als je de neiging krijgt om contact te zoeken. Laat dan een berichtje hier achter. Er zijn vaak mensen online en die zullen je door dat dipmomentje heen proberen te helpen.
Onthou maar goed dat als jij belt, je daar een verwachting bij hebt en hoe groot is de kans dat hij die verwachting beantwoord ... als die kans klein is. Zet dan door, bijt doro die zure appel heen want je komt verdrietiger uit een telefoongesprek bijv dan je ervoor was.
Daar heb ik nu sinds 2 dagen geen contact met mijn ex omdat hij ook niet aan ijn verwachtingen kon voldoen en ik voel me met de minuut sterker omdat ik weer een minuut heb overleefd zonder zijn onduidelijkheid en getwijfel.
Ik zal er voor je zijn hoeveel ik kan. Sterkte ... echt je kunt het !!!

HET ALLERBELANGRIJKSTE VOOR JEZELF DAT BEN JIJ !!!

Mijn gevoel zegt ook dat het het begin van het einde is. Het enige wat je nu kan doen is hard zijn voor jezelf en niets laten horen. Dan heeft hij zijn rust en dan pas kan hij een stap zetten naar jou toe, doet hij dat nu niet doet hij dat nooit en wordt je er neit gelukkiger van.
Verder herken ik in zijn communicatie mijn ex en dat houdt in dat hij wel erg van zichzelf houdt en jij makkelijk bent voor hem, is dat zo of zit ik er langs. Meid kom voor jezelf op, dit soort zaken over de telefoon is laf en egoistisch van hem

Sterkte
EEffie

Ik heb tegenover hem wel gekozen. ik heb hem gezegd dat het niet meer goed kan komen omdat ik het vertrouwen in hem kwijt ben. Als het goed zou komen zou ik me iedere keer druk moeten maken of hij het nu echt meent dat er niets aan de hand is en dat hij van me houdt of dat er weer iets mis is. Zoals je al leest is het niet altijd even makkelijk om me hier aan vast te houden maar het grootste deel van de tijd ben ik wel blij met mijn beslissing. Is een moeilijke beslissing maar het geeft wel wat meer rust. Je moet zelf beslissen natuurlijk jij weet wat je voelt en hoe goed je met die onzekerheid om kan gaan. ga dat eerst eens na bij jezelf

Praat inderdaad met vrienden familie, maar bel hem niet want daar word je alleen maar diep ellendig van. heel veel sterkte