We zijn nu 2 weken uit elkaar na langdurige relatie.
De reden hiervoor is externe omstandigheden en regelmatig terugkerende twijfels.
We houden nog steeds van elkaar en de aantrekkingskracht is er ook nog.
Ik probeer het contact te verbreken en elkaar niet te zien om over hem heen te kunnen komen.
Dit werkt nog niet. Ik ben ervan overtuigd dat het de goede keuze is geweest om uit elkaar te gaan,
maar doordat we beide nog gevoelens voor elkaar hebben is het lastig om hem te vergeten.
Daarom vraag ik me af of het contact wel verbroken moet worden.
Misschien is het makkelijker om elkaar nog te zien als vrienden?
Of misschien is het niet erg om af en toe elkaar nog een keer een kus te geven?
Zodat je langzaam uit elkaar groeit, want ik sta wel achter de genomen beslissing.
Weten jullie hoe ik hiermee om kan gaan, zodat de verwerking beter verloopt en ik me kan concentreren op andere dingen?
uit elkaar
hoelang kennen jullie elkaar? afstand nemen werkt over het algemeen door elkaar niet meer te zien en of te spreken. Je blijft emotioneel aan elkaar vast zitten doordat je elkaar blijft spreken. Langzaam uit elkaar groeien is meestal binnen een relatie. Ik leef met je mee, het is zooo moeilijk.
7 jaar. we waren elkaars
7 jaar. we waren elkaars eerste liefde.
moeilijk
Dat is best wel lang dan! afstand nemen is heel moeilijk, heel veel mensen hier hebben het zelfde, ik ook
Zou kunnen
Op die langzame manier : zou kunnen. Wel origineel, want dat lees je hier niet vaak. In een vorige, eerdere relatie heeft dat voor mij ook gewerkt, toen we er denk ik ongeveer net zoals jij in stonden.
@mii
Een relatie van 7 jaar, nog steeds gevoelens, aantrekkingskracht, etc. ?
re: 'De reden hiervoor is externe omstandigheden en regelmatig terugkerende twijfels.'
Zijn deze zaken niet meer bespreekbaar, oplosbaar ?
Mis ik hier wat ?
Havana
haat "geen contact"
gewoon alle contact verbreken " de snelste weg?" ja voor diegene die de ander verlaat , zij die op haar roze wolkje met een ander leeft, voor haar is dat waarschijnlijk de " gemakkelijkste" manier ja. Maar voor de "gedumpte" een ondraagbare last. Opeens ben je lucht en stelt je verleden niets meer voor.Ik wil een gesprek, om miss op die manier stilletjes aan los te laten.... ik ben toch geen object ? Een beetje respect is toch niet teveel gevraagd ? pffff wat haat ik die stilte aan de overkant !!! het vreet me kapot....op die manier kan ik haar niet loslaten.... sorry voor mijn neerslachtig gedoe
Ik heb precies hetzelfde!
Ik heb precies hetzelfde! Het vreet ook aan me..
En dat neerslachtige gedoe maakt helemaal niet uit. .
Zo voelen we ons allemaal hier. .
Sterke!
thanks
dank je Cheezie, ook voor jou veel sterkte! eigenlijk toch vreemd hé, we willen die ander horen, zien , spreken.... want ondanks alles, ondanks dat je je hoofd probeert te vullen met minder positieve dingen van haar... blijf je hem/haar graag zien.Op sommige mensen kan je nu eenmaal nooit boos zijn.... maar het is zo dubbel allemaal. Waarom blijf ik vastklampen aan iemand die mij zo kwetst? Als ik voor de zoveelste maal met mijn hoofd in de wc pot hang, voor de zoveelste keer mijn gsm check, denk ik waar ben ik toch mee bezig ? zij is momenteel aan het fuiven en wat doe jij ? pffff ... En toch blijft er die hoop...
ja die hoop he het gaat op en
ja die hoop he het gaat op en af dan wel weer dan weer niet komt ook omdat minj ex niet echt aangeeft wat hij wilt pff