Ik ben in alle opzichte denk ik niet de meest aangewezen persoon om hierop te reageren, ben 26, just finished college, en zit in een totaal andere levensfase als u/jou. (maar zit hier ook omdat ik ldvd heb, en dus reageer ik)

Als ik dit verhaal(tje) lees denk ik aan het verschil tussen mind & heart.. and thé heart already knows what the mind is yet to understand (excuses voor de engelse verwoording)
Er is een tweestrijd gaande tussen hart en hoofd. Je hart ligt bij je huidige partner (als ik het goed lees) maar je hoofd is bij je ex.

Dingen die ik mij afvraag, was je wel ooit verliefd op je ex? (ik kan me voorstellen dat na 5.5 jr de vlinders verdwijnen en plaatsmaken voor een "ander" (goed) gevoel.) Denk je dat je dit verliefde gevoel terug kunt vinden, of vrede kunt hebben met een "ander" gevoel? (bv. houden van?) Ga je dit verliefde gevoel niet verliezen bij je huidige partner en zal het ruimte maken voor een ander gevoel?

Je geeft jezelf diverse opties en je realiseert je dat het leven bestaat uit het maken van keuzes (iedere dag weer). Ik zou even een stapje terug doen en goed gaan nadenken. Neem echt eens even tijd voor jezelf (met de kids natuurlijk) wellicht een paar weken waarin je ook afspreekt geen contact te hebben (met beide heren). Op deze manier kun je voor jezelf zaken op een rijtje zetten en wie weet komen hart en hoofd op hetzelfde pad. En persoonlijk denk ik dat er geen goede of foute keuze gemaakt kan worden. Wel zou ik deze zaken bespreekbaar maken. Want een man die voor jou wilt gaan zal dit begrijpen.

heel veel sterkte en succes!

Ik vind het altijd netressant om deze verhalen te lezen, want eigenlijk geef je zelf het antwoord al!

die ik heel erg verliefd ben (geweest)...Geweest!! is
in de verleden tijd..
Mijn probleem op dit moment is dat hij plannen heeft om graag samen te gaan wonen ( over enkele maanden). Hij zou dit erg leuk vinden.... je ziet het als een 'probléem' dat HIJ wil samenwomen!! Dit zou moet staan in de "WIJ WILLEN GAAN SAMENWONEN'vorm...

Ook kan ik er moeilijk mee om gaan dat zijn ex steeds op de achtergrond aanwezig is en vaak gespreksonderwerp is van zijn kinderen aan tafel etc.... Het zijn zijn kinderen, zijn ex is en blijft ook de moeder van zijn kinderen, dus eigenlijk is het heel normaal. Heb je daar moeite mee..(kan ik me best voorstellen) dan zegt dat wel iets..

financieel zou ik zorgenloos kunnen leven.. Dit kan nooit de reden zijn om een relatie te beginnen of voortzetten, is ook niet fair t.o.v je partner.

Ik het enkele maanden geleden met hem uit gemaakt omdat ik niet echt verliefd was op hem... Niet verkiefd..

kies ik voor mijn huidige partner ( met een toekomst met hem en zijn kinderen welke ik niet echt zie zitten) ,ga ik terug naar mijn vorige partner op wie ikniet zo verleifd was.....

Wellicht is alleen blijven op lange termijn gewoon het beste, bespreek dit met je vriend. Wat heeft hij tegen een lat relatie?? Dan geef je elkaar ruimte..'patch work'gezinnne zijn best ingewikkeld.. Maargoed mannen kunnen minder goed alleen zijn dan vrouwen. Kies wat je zelf wil.. heel veel sterkte

Vaak zit het antwoord al in dat wat je zelf schrijft.
Lees het nog eens rustig over en kijk naar wat je schrijft - lees het met je hart en ga je gevoel achterna!
Zelf heb ik de keus met m'n verstand gemaakt. Spijt? Ik (40 jaar) weet het niet - kan alleen zeggen dat het (hij) na 8 jaar nog steeds aanwezig is in mijn gevoel...
Volg je hart, gevoel en intuitie...
En kinderen? Helaas heb ik daar geen ervaring mee... daar kan ik je niet mee helpen...
Ik wens je heel veel sterkte met je keus...