Het is mijn tweede blog vandaag..zoveel aan het piekeren. Hoe stop je dat?
Ik besef me steeds meer dat hij me bewust heeft weggeduwd..hij gedroeg zich als iemand die niet in een relatie wilt zitten. Hij zei het een maar doet het andere.
Ik besef steeds meer dat hij bindingsangst heeft ;
-niet willen praten over de toekomst, niets waar ik mee te maken heb. Hij wou niet met mij op vakantie, hij zegt dat hij zogenaamd het krap heeft, maar plant wel een vakantie met zijn vrienden
-niet willen samenwonen,niet op zichzelf willen wonen(27 jaar)
-zeggen dat ik teveel aandacht wil, terwijl er niets aan mijn houding is veranderd.
-zeggen dat we veel verschillen, ruzies maken om afstand te scheppen
-hij is liever bij zijn vrienden dan bij mij, ik zag hem op een gegeven moment niet meer 1x in de 3 weken .
Hij keek gewoon niet meer naar me om, hij zei dat ik belangrijk voor hem ben..ja dat is mij heel duidelijk geworden...
Hoi maytje, je verhaal is
Hoi maytje,
je verhaal is heel herkenbaar. Ik en mijn vriend waren/zijn al 10 jaar samen. Ik ben nu 24 en hij 26.
we wonen al 5,5 jaar samen en sinds 3 maanden geleden heeft hij aangeven te twijfelen of hij nog wel verder wil. Ook hij heeft bindingsangst. als ik alleen al begin over trouwen een ander huis en/of kinderen, krijgt hij bijna een paniek aanval. ons samenwonen ging ook niet van harte! Maar hij wilde perse het huis van zijn zus overnemen omdat hij daar zoveel dierbare herinneringen aan had. Toentertijd kon hij dit financieel niet in zijn eentje bekostigen en hebben we besloten het samen te kopen.
Ik had tot 3 maanden geleden echt niet door dat hij ermee wilde stoppen! hij heeft in onze relatie wel vaker periodes gehad waarin hij twijfelde of waarin hij meer wilde doen met zijn vrienden. Dus dacht eigenlijk dat hij weer even z´n periode had... Maar dit keer was het anders. Hij wilde ook niet meer met mij op vakantie, hij wilde ook geen leuke dingen meer met mij doen! hij zei dat als wij samen weg zijn hij niet weet waar hij met mij over moet praten. En dat hij het idee heeft dat hij mij continue moet vermaken! Ook denkt hij dat hij niet meer genoeg van mij houd, maar meer als broer/zus. Dit alles heeft mij erg veel pijn gedaan. in die 3 maanden hebben we ontzettend veel gepraat maar hij bleef maar van mening veranderen. Elke keer dacht hij dat hij het ditmaal zeker wist.... en ik werd maar heen en weer geslingerd in het wel verder gaan met elkaar en niet goed genoeg meer zijn en uit elkaar gaan. Tot vorige week! Mijn ouders waren er na de zoveelste keer dat hij mij weer aan het huilen had gemaakt door te zeggen dat hij er echt uit was om niet meer verder te willen, zo klaar mee dat ze me hebben weggehaald bij hem. Hoe moeilijk ik dat ook vond. Het was denk ik inderdaad het beste! hoe eenzaam ik me nu ook voel....
En nu blijft hij me elke dag smsen, bellen is al 2 keer langs geweest... hij is zoooo in de war! hij weet gewoon nog steeds niet wat hij wil! hoe kan het nou dat als je al 3 maanden aan het twijfelen bent, je eindelijk de knoop hebt doorgehakt. Dan al zo snel spijt hebben en me zo missen. Hij zegt dat hij en ik even tijd voor onszelf nodig hebben om alles goed op een rijtje te zetten. Maar hoeveel tijd, ik weet niet echt niet meer wat ik moet doen!!!!
Iwanttobehappy, Klotesituatie
Iwanttobehappy,
Klotesituatie. Ik herken een deel van je verhaal.
Mijn ex twijfelde aan ons, besloot dat ze alleen verder wilde, en blijkt nu na 4 maanden uit elkaar nog steeds twijfelen of ze de juiste beslissing heeft gemaakt.......en als klap op de vuurpijl heeft ze ook een ander.
Ja flikker op zeg. Wordt nu heen en weer geslingerd tussen loslaten wegschoppen en blijven wachten tot het het weet.....kansloze situatie waarbij ik ook blijf hangen in missen en hoop etc.
Laat hem en ga door met je eigen leven (voor zover dat mogelijk is...mij valt het ook zwaar).....en wie weet wat er dan in de toekomst nog gebeurt.